Vladimir ĆorovićIstorija SrbaIV izdanjePriredili Rade Mihaljčić i Radoš LjušićIstorija Srba Vladimira Ćorovića je sintetički pregled srpske prošlosti. Ovo delo imalo je dramatičnu sudbinu. Nije objavljivano više od pola veka. Nakon što je završio Istoriju Jugoslavije Ćorović je otpočeo pisanje ovog dela koje je izdavaču Petru Petroviću predao marta 1941, a poginuo je 17. aprila iste godine. Izdavač se nije usudio, zbog Drugog svetskog rata, da objavi delo. Petrović je znao da se Ćorović zamerio Nemcima i kao istoričar i kao političar pa nije bio spreman da rizikuje sopstvenu bezbednost. Nakon rata objavljivanje dela su sprečavali zvaničnici i priučeni istoričari. Delo je konačno prvi put objavljeno 1989. godine i imalo je više izdanja. Nije bilo lako odrediti naslov jer ga autor nije ostavio: predlagao je (još pre rata) Istorija srpskog naroda ili Srbi (politička i kulturna istorija), a redakcija BIGZ-a se odlučila za naslov Istorija Srba.Pristup Vladimira Ćorovića istovetan je u ovom delu kao i u Istoriji Jugoslavije: on prošlost srpskog naroda sagledava sa stanovišta integralnog jugoslovenstva. Isticao je doba saradnje, zajedničkog života i borbe Jugoslovena. Istovetna stremljenja i zbližavanja nalazi u dalekoj prošlosti, a ističe grupisanje plemena oko Ljudevita Posavskog.Knjiga je podeljena na sedam nejednakih celina: Prodiranje Slovena i njihovo naseljavanje na Balkansko poluostrvo, Prve srpske države, Država Nemanjića i njeno rasulo, Srbi između Turaka i Mađara, Turski zamah, Pod tuđinskom vlašću i Novo doba (od Prvog srpskog ustanka do Drugog svetskog rata). Za ključne tačke u periodizaciji srpske istorije uzeo je Kosovsku bitku i Prvi srpski ustanak.

Istorija Srba

Vladimir Ćorović
Istorija Srba
IV izdanje
Priredili Rade Mihaljčić i Radoš Ljušić
Istorija Srba Vladimira Ćorovića je sintetički pregled srpske prošlosti. Ovo delo imalo je dramatičnu sudbinu. Nije objavljivano više od pola veka. Nakon što je završio Istoriju Jugoslavije Ćorović je otpočeo pisanje ovog dela koje je izdavaču Petru Petroviću predao marta 1941, a poginuo je 17. aprila iste godine. Izdavač se nije usudio, zbog Drugog svetskog rata, da objavi delo. Petrović je znao da se Ćorović zamerio Nemcima i kao istoričar i kao političar pa nije bio spreman da rizikuje sopstvenu bezbednost. Nakon rata objavljivanje dela su sprečavali zvaničnici i priučeni istoričari. Delo je konačno prvi put objavljeno 1989. godine i imalo je više izdanja. Nije bilo lako odrediti naslov jer ga autor nije ostavio: predlagao je (još pre rata) Istorija srpskog naroda ili Srbi (politička i kulturna istorija), a redakcija BIGZ-a se odlučila za naslov Istorija Srba.
Pristup Vladimira Ćorovića istovetan je u ovom delu kao i u Istoriji Jugoslavije: on prošlost srpskog naroda sagledava sa stanovišta integralnog jugoslovenstva. Isticao je doba saradnje, zajedničkog života i borbe Jugoslovena. Istovetna stremljenja i zbližavanja nalazi u dalekoj prošlosti, a ističe grupisanje plemena oko Ljudevita Posavskog.
Knjiga je podeljena na sedam nejednakih celina: Prodiranje Slovena i njihovo naseljavanje na Balkansko poluostrvo, Prve srpske države, Država Nemanjića i njeno rasulo, Srbi između Turaka i Mađara, Turski zamah, Pod tuđinskom vlašću i Novo doba (od Prvog srpskog ustanka do Drugog svetskog rata). Za ključne tačke u periodizaciji srpske istorije uzeo je Kosovsku bitku i Prvi srpski ustanak.


Vladimir Ćorović
Istorija Srba
IV izdanje
Priredili Rade Mihaljčić i Radoš Ljušić

Stanoje StanojevićIstorija srpskog narodatreće izdanje, prepravljenofototipsko izdanjeBeogradIzdavačka knjižarnica Napredak1926Istorija srpskog naroda Stanoja Stanojevića prvi je celoviti pregled srpske prošlosti. Knjiga je prvi put objavljena 1908. godine. Pre Stanojevića knjigu Istorija srpskog naroda izdali su Ljubomir Kovačević i Ljubomir Jovanović, ali je ona obuhvatala period samo do 1020. godine. Koliko je srpska kultura osećala potrebu za celovitim pregledom srpske istorije govori podatak da je celokupni prvi tiraž (3.900 primeraka) prodat u preplati. Stanoje Stanojević se žalio da mu je prvo izdanje bilo loše sreće jer je objavljeno u godini Aneksione krize pa je bilo zabranjeno u Austrougarskoj, a deo tiraža je uništen.Srpsku prošlost podelio je u 12 celina:Balkansko poluostrvo pre dolaska Slovena,Naseljavanje Slovena na Balkansko poluostrvo,Prve srpske države,Zeta kao politički centar srpskog naroda,Borba Zete i Raške o prevlast,Snaženje srpskih država,Prevlast srpskog naroda na balkanskom poluostrvu,Borba srpskog naroda sa Turcima,Srpski narod pod Turcima,Borba srpskoga naroda protiv Turske i protiv Austrije,Kulturni i politički preporođaj srpskoga naroda,Kulturno jedinstvo srpskoga naroda.Četvrto izdanje iz 1926. sadrži i odeljakSrbija oslobađa i ujedinjuje Srbe, Hrvate i Slovence.

Istorija srpskog naroda

Stanoje Stanojević
Istorija srpskog naroda
treće izdanje, prepravljeno
fototipsko izdanje
Beograd
Izdavačka knjižarnica Napredak
1926
Istorija srpskog naroda Stanoja Stanojevića prvi je celoviti pregled srpske prošlosti. Knjiga je prvi put objavljena 1908. godine. Pre Stanojevića knjigu Istorija srpskog naroda izdali su Ljubomir Kovačević i Ljubomir Jovanović, ali je ona obuhvatala period samo do 1020. godine. Koliko je srpska kultura osećala potrebu za celovitim pregledom srpske istorije govori podatak da je celokupni prvi tiraž (3.900 primeraka) prodat u preplati. Stanoje Stanojević se žalio da mu je prvo izdanje bilo loše sreće jer je objavljeno u godini Aneksione krize pa je bilo zabranjeno u Austrougarskoj, a deo tiraža je uništen.
Srpsku prošlost podelio je u 12 celina:
Balkansko poluostrvo pre dolaska Slovena,
Naseljavanje Slovena na Balkansko poluostrvo,
Prve srpske države,
Zeta kao politički centar srpskog naroda,
Borba Zete i Raške o prevlast,
Snaženje srpskih država,
Prevlast srpskog naroda na balkanskom poluostrvu,
Borba srpskog naroda sa Turcima,
Srpski narod pod Turcima,
Borba srpskoga naroda protiv Turske i protiv Austrije,
Kulturni i politički preporođaj srpskoga naroda,
Kulturno jedinstvo srpskoga naroda.
Četvrto izdanje iz 1926. sadrži i odeljak
Srbija oslobađa i ujedinjuje Srbe, Hrvate i Slovence.


Stanoje Stanojević
Istorija srpskog naroda
treće izdanje, prepravljeno
fototipsko izdanje
Beograd
Izdavačka knjižarnica Napredak
1926

Kosovo i Metohija u srpskoj istorijiKosovo i Metohija u srpskoj istoriji - grupa autoraR.Samardzic, S.Cirkovic, O.Zirojevic, R.Trickovic, D.Batakovic, V.Djuretic, K.Cavoski, A.Jevtic.Beograd,1989.436 strana,tvrde koriceATANASIJE JEVTIĆ, DUŠAN T. BATAKOVIĆ, KOSTA ČAVOŠKI, OLGA ZIROJEVIĆ, RADMILA TRIČKOVIĆ, RADOVAN SAMARDŽIĆ, SIMA ĆIRKOVIĆ, VESELIN ĐURETIĆ

Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji

Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji
Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji - grupa autora
R.Samardzic, S.Cirkovic, O.Zirojevic, R.Trickovic, D.Batakovic, V.Djuretic, K.Cavoski, A.Jevtic.
Beograd,1989.
436 strana,tvrde korice
ATANASIJE JEVTIĆ, DUŠAN T. BATAKOVIĆ, KOSTA ČAVOŠKI, OLGA ZIROJEVIĆ, RADMILA TRIČKOVIĆ, RADOVAN SAMARDŽIĆ, SIMA ĆIRKOVIĆ, VESELIN ĐURETIĆ



Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji
R.Samardzic, S.Cirkovic, O.Zirojevic, R.Trickovic, D.Batakovic, V.Djuretic, K.Cavoski, A.Jevtic.

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899Reprint izdanje iz 1899format A4 (30cm)Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de violence et de brigandange des Albanies dans la Vieille-Serbie (Vilayet de Kossovo) 1898-1899Sačinjena na osnovu diplomatskih nota i međusobne prepiske:Dr. Vladana Đorđevića, predsednika Srpske Kraljevske Vlade, Stojana Novakovića poslanika Kraljevine Srbije u Carigradu i Tefik-paše, turskog ministra inostranih dela o nasiljima Arnauta nad hrišćanskim srpskim življem u Staroj Srbiji.

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899
Reprint izdanje iz 1899
format A4 (30cm)
Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de violence et de brigandange des Albanies dans la Vieille-Serbie (Vilayet de Kossovo) 1898-1899
Sačinjena na osnovu diplomatskih nota i međusobne prepiske:
Dr. Vladana Đorđevića, predsednika Srpske Kraljevske Vlade, Stojana Novakovića poslanika Kraljevine Srbije u Carigradu i Tefik-paše, turskog ministra inostranih dela o nasiljima Arnauta nad hrišćanskim srpskim življem u Staroj Srbiji.


Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899
Reprint izdanje iz 1899
Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de v

Živko G. PavlovićStudije o Balkanskim ratovimaKumanovska bitkaOpsada SkadraBitka na BregalnciGodišnjica Nikole ČupićaŽivko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik. U Vrhovnoj komandi srpske vojske naročito se istakao svojim osmišljenim i zrelim zaključivanjima, čime je stekao naklonost i poverenje načelnika Štaba Vrhovne komande vojvode Radomira Putnika. Pred Prvi balkanski rat izabran je među četvoricom najbližih Putnikovih saradnika i tada je postao šef odseka za izradu naređenja u operativnom odeljenju Vrhovne komande. Od tada je neprestano bio uz starog i oronulog silnim ratovima vojvodu Putnika, sve dok je on bio načelnik Štaba Vrhovne komande i načelnik Glavnog generalštaba. Istakao se kao analitičar događaja vezanih za ratovanja srpske vojske i general (potonji vojvoda) Živojin Mišić ga je veoma cenio. U nekoliko situacija je svojim optimizmom i istrajnošću sokolio članove vrhovne komande pa i samog vojvodu Radomira Putnika. Kao priznat vojni znalac, u novembru i decembru 1912. i januaru 1913. godine učestvovao je kao ekspert naše delegacije u zaključivanju mirovnog sporazuma u Londonu.„Među najboljim našim oficirima jedno od prvih mesta zauzima pukovnik Pavlović. On je učestvovao u stvaranju ratnog plana, pri njegovom izvođenju je bio u Vrhovnoj Komandi; kada je primirje zaključeno određen je za stručnog vojničkog eksperta pri pregovorima u Londonu, a sada, kada su nastavljene ratne operacije pukovnik Živko dobio je jedan od najvažnijih položaja, određen je za načelnika štaba novoformirane srpske armije, koja ima za zadatak da uzme tvrdi grad Skadar na Bojani.”Vojnički je sazreo naročito tokom opsade Skadra krajem 1912. i početkom 1913. godine. Dana 14. januara 1913. unapređen je u čin generalštabnog pukovnika da bi već u februaru bio imenovan za načelnika štaba u Primorskom korpusu. Komandant te celokupne vojske bio je general (budući vojvoda) Petar Bojović.Đeneralštabni pukovnik Živko Pavlović načelnik štaba srpske skadarske armijeU sastavu bila je celokupna crnogorska vojska oko Skadra, dve srpske divizije i veliki deo opsadne artiljerije. Prema planovima koje je izradio Živko, Skadar je mogao da se osvoji za dva sata borbe. U tome ga je sprečila naredba Nikole Pašića, koji je telegrafisao da se obustavi svaki rad. Jula meseca vraćen je ponovo na mesto načelnika Operativnog odeljenja Vrhovne komande. U tom periodu iskazao je svoj sjajan doprinos vojničkog znanja i odlučnosti u planiranju i pobedonosnom završetku Bregalničke bitke zahvaljujući pravovremenom reagovanju kada je na njegov predlog vojvoda Putnik naredio kontraofanzivu. Nakon toga je slao službene dopise u Rusiju (poslaniku Spalajkoviću) i u Francusku. Na ovom položaju od vojvode Putnika dobijao je uvažavanja i priznanja, jer je kao njegov glavni saradnik donosio strategijska dokumenta važna za budućnost celokupne vojske. Čak je vojvoda i urgirao da se na njegov predlog unapredi vanredno u čin generala, međutim Živko je to odbio uz obrazloženje da ne želi da preskače svoje drugove. Nakon završetka Balkanskih ratova vraćen je u Vojnu akademiju na mesto profesora Taktike u periodu ratnog prekida, školske 1913—1914. godine.

Studije o Balkanskim ratovima

Živko G. Pavlović
Studije o Balkanskim ratovima
Kumanovska bitka
Opsada Skadra
Bitka na Bregalnci
Godišnjica Nikole Čupića
Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik.
 U Vrhovnoj komandi srpske vojske naročito se istakao svojim osmišljenim i zrelim zaključivanjima, čime je stekao naklonost i poverenje načelnika Štaba Vrhovne komande vojvode Radomira Putnika. Pred Prvi balkanski rat izabran je među četvoricom najbližih Putnikovih saradnika i tada je postao šef odseka za izradu naređenja u operativnom odeljenju Vrhovne komande. Od tada je neprestano bio uz starog i oronulog silnim ratovima vojvodu Putnika, sve dok je on bio načelnik Štaba Vrhovne komande i načelnik Glavnog generalštaba. Istakao se kao analitičar događaja vezanih za ratovanja srpske vojske i general (potonji vojvoda) Živojin Mišić ga je veoma cenio. U nekoliko situacija je svojim optimizmom i istrajnošću sokolio članove vrhovne komande pa i samog vojvodu Radomira Putnika. Kao priznat vojni znalac, u novembru i decembru 1912. i januaru 1913. godine učestvovao je kao ekspert naše delegacije u zaključivanju mirovnog sporazuma u Londonu.
„Među najboljim našim oficirima jedno od prvih mesta zauzima pukovnik Pavlović. On je učestvovao u stvaranju ratnog plana, pri njegovom izvođenju je bio u Vrhovnoj Komandi; kada je primirje zaključeno određen je za stručnog vojničkog eksperta pri pregovorima u Londonu, a sada, kada su nastavljene ratne operacije pukovnik Živko dobio je jedan od najvažnijih položaja, određen je za načelnika štaba novoformirane srpske armije, koja ima za zadatak da uzme tvrdi grad Skadar na Bojani.”
Vojnički je sazreo naročito tokom opsade Skadra krajem 1912. i početkom 1913. godine. Dana 14. januara 1913. unapređen je u čin generalštabnog pukovnika da bi već u februaru bio imenovan za načelnika štaba u Primorskom korpusu. Komandant te celokupne vojske bio je general (budući vojvoda) Petar Bojović.
Đeneralštabni pukovnik Živko Pavlović načelnik štaba srpske skadarske armije
U sastavu bila je celokupna crnogorska vojska oko Skadra, dve srpske divizije i veliki deo opsadne artiljerije. Prema planovima koje je izradio Živko, Skadar je mogao da se osvoji za dva sata borbe. U tome ga je sprečila naredba Nikole Pašića, koji je telegrafisao da se obustavi svaki rad. Jula meseca vraćen je ponovo na mesto načelnika Operativnog odeljenja Vrhovne komande. U tom periodu iskazao je svoj sjajan doprinos vojničkog znanja i odlučnosti u planiranju i pobedonosnom završetku Bregalničke bitke zahvaljujući pravovremenom reagovanju kada je na njegov predlog vojvoda Putnik naredio kontraofanzivu. Nakon toga je slao službene dopise u Rusiju (poslaniku Spalajkoviću) i u Francusku. Na ovom položaju od vojvode Putnika dobijao je uvažavanja i priznanja, jer je kao njegov glavni saradnik donosio strategijska dokumenta važna za budućnost celokupne vojske. Čak je vojvoda i urgirao da se na njegov predlog unapredi vanredno u čin generala, međutim Živko je to odbio uz obrazloženje da ne želi da preskače svoje drugove. Nakon završetka Balkanskih ratova vraćen je u Vojnu akademiju na mesto profesora Taktike u periodu ratnog prekida, školske 1913—1914. godine.


Živko G. Pavlović
Studije o Balkanskim ratovima
Kumanovska bitka
Opsada Skadra
Bitka na Bregalnci
Godišnjica Nikole Čupića

Kolubarska Bitka 1-2Živko G PavlovićŠabac-Lazarevac 2014g.927 + 872 str.Knjiga I Bitka na Kolubari Defanzivna bitkaKnjiga II Bitka na Kolubari Ofanzivna bitka﻿Zbog obimnog materijala Bitka na Kolubari morala se oštampati u dve knjige: I deo: Defanzivna bitka, koja obu­hvata vreme od 2. novembra (pada Valjeva) pa do 20. novembra;, i II deo: Ofanzivna bitka, koja obuhvata vreme od 20. no­vembra do 2. decembra.Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik.Bitka na Kolubari je po oceni stranih i priznatih stručnjaka klasična bitka, i po ideji i po načinu njenog iz­vođenja, kao i po sjajno postignutim rezultatima. Ona pred­stavlja vrhunac naših napora i veštine našega komandovanja. U njoj smo, pod najtežim prilikama, koje su retke u ratnoj istoriji, i u neravnoj borbi, do noge potukli austrougarsku Balkansku vojsku pod komandom feldcajgmajstora Poćoreka; očistili potpuno našu zemlju od neprijatelja, i rešili rat 1914. godine u našu korist.Bitka na Kolubari je širom celog sveta raznela i proslavila ime srpske vojske i pribavila joj divljenje i poštovanje i prijatelja i neprijatelja; ona je nama i našim saveznicima ulila veru i nadu u krajnju našu pobedu; u njoj je položen temelj našoj današnjoj velikoj Kraljevini.

Bitka na Kolubari

Kolubarska Bitka 1-2
Živko G Pavlović
Šabac-Lazarevac 2014g.
927 + 872 str.
Knjiga I Bitka na Kolubari Defanzivna bitka
Knjiga II Bitka na Kolubari Ofanzivna bitka
﻿Zbog obimnog materijala Bitka na Kolubari morala se oštampati u dve knjige: I deo: Defanzivna bitka, koja obu­hvata vreme od 2. novembra (pada Valjeva) pa do 20. novembra;, i II deo: Ofanzivna bitka, koja obuhvata vreme od 20. no­vembra do 2. decembra.
Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik.
Bitka na Kolubari je po oceni stranih i priznatih stručnjaka klasična bitka, i po ideji i po načinu njenog iz­vođenja, kao i po sjajno postignutim rezultatima. Ona pred­stavlja vrhunac naših napora i veštine našega komandovanja. U njoj smo, pod najtežim prilikama, koje su retke u ratnoj istoriji, i u neravnoj borbi, do noge potukli austrougarsku Balkansku vojsku pod komandom feldcajgmajstora Poćoreka; očistili potpuno našu zemlju od neprijatelja, i rešili rat 1914. godine u našu korist.
Bitka na Kolubari je širom celog sveta raznela i proslavila ime srpske vojske i pribavila joj divljenje i poštovanje i prijatelja i neprijatelja; ona je nama i našim saveznicima ulila veru i nadu u krajnju našu pobedu; u njoj je položen temelj našoj današnjoj velikoj Kraljevini.


Živko Pavlović
Bitka na Kolubari
Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske

Dragoljub ŽivojinovićKralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)U otadžbini (1903 - 1914)Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) bio je kralj Srbije i prvi kralj države Srba, Hrvata i Slovenaca.Dragoljub R. Živojinović (Kralj Petar I Karađorđević, I-III, Beograd, 2003) predstavlja prvu potpunu biografiju vladara koji je Srbiju uputio stazama demokratskog, privrednog, vojnog, duhovnog i nacionalnog napretka i razvitka. Autor opisuje prilike u Srbiji, na Balkanu i u Evropi, kao i položaj Karađorđevića tokom druge polovine XIX i prve decenije XX veka. On prati život kneževića Petra od rođenja do smrti – školovanje, život i aktivnosti u emigraciji (Švajcarska, Francuska, Ugarska, Rumunija, Crna Gora), položaj pretendenta, stav prema Obrenovićima, učešće u atentatu na kralja Aleksandra Obrenovića 1903. godine i stupanje na presto.Autor opisuje položaj novog kralja po dolasku u Srbiju, njegove stavove, prve korake i odluke, porodični život, finansije, odnose sa oficirima-zaverenicima, političke aktivnosti, nacionalni program, približavanje Srbije Rusiji i zapadnim silama, sukob sa Austrougarskom, balkanske ratove. Autor posebno ukazuje na kraljevu privrženost uvođenju demokratskih zakona i običaja i potrebu širenja obrazovanja.

Kralj Petar I Karadjordjevic (2 knjiga)

Dragoljub Živojinović
Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)
U otadžbini (1903 - 1914)
Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) bio je kralj Srbije i prvi kralj države Srba, Hrvata i Slovenaca.
Dragoljub R. Živojinović (Kralj Petar I Karađorđević, I-III, Beograd, 2003) predstavlja prvu potpunu biografiju vladara koji je Srbiju uputio stazama demokratskog, privrednog, vojnog, duhovnog i nacionalnog napretka i razvitka. Autor opisuje prilike u Srbiji, na Balkanu i u Evropi, kao i položaj Karađorđevića tokom druge polovine XIX i prve decenije XX veka. On prati život kneževića Petra od rođenja do smrti – školovanje, život i aktivnosti u emigraciji (Švajcarska, Francuska, Ugarska, Rumunija, Crna Gora), položaj pretendenta, stav prema Obrenovićima, učešće u atentatu na kralja Aleksandra Obrenovića 1903. godine i stupanje na presto.
Autor opisuje položaj novog kralja po dolasku u Srbiju, njegove stavove, prve korake i odluke, porodični život, finansije, odnose sa oficirima-zaverenicima, političke aktivnosti, nacionalni program, približavanje Srbije Rusiji i zapadnim silama, sukob sa Austrougarskom, balkanske ratove. Autor posebno ukazuje na kraljevu privrženost uvođenju demokratskih zakona i običaja i potrebu širenja obrazovanja.


Dragoljub Živojinović
Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)
U otadžbini (1903 - 1914)
Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) 

Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)

Vasa ČubrilovićIstorija političke misli u Srbiji XIX vekaRecenzenti: Radovan Samardžić i Vasilije KrestićIz sadržaja: Razvoje političke misli, Srpska revolucija 1804, Stvarawe autonomne kneževine,, Prve ustavne borbe, 1848-1878, Knez Mihailo, Svetozar Marković, Ratovi za oslobođenje i ujedinjenje, Borba za ustavnost i parlamentarizam, Slom Turskog carstva,, Austro-Ugarska, Nikola Pašić, Stvaranje Jugoslavije, Polse 1018-1941.*Vaso ili Vasa Čubrilović (Gradiška, 14. januar 1897 — Beograd, 11. jun 1990) bio je srpski akademik, profesor Beogradskog univerziteta, ministar i istoričar. Kao gimnazijalac bio je učesnik u Sarajevskom atentatu.Prema sopstvenom kazivanju, formirao se kao istoričar, najviše pod uticajem tri naučnika:Vladimira Ćorovića, sa kojim je kao saradnik shvatio kompleksnost istorijskog istraživanja.Vasilja Popovića, koji ga je uveo u metodologiju moderne evropske istoriografijeJovana Cvijića, od koga je nasledio antropogeografski pristup, držeći se stava da se istorija ljudskog društva razvija pod uticajem geografske sredine.Prvi rad, kraći ogled o Vasi Pelagiću je objavio 1924. godine.

Istorija politicke misli u Srbiji XIX veka

Vasa Čubrilović
Istorija političke misli u Srbiji XIX veka
Recenzenti: Radovan Samardžić i Vasilije Krestić
Iz sadržaja: Razvoje političke misli, Srpska revolucija 1804, Stvarawe autonomne kneževine,, Prve ustavne borbe, 1848-1878, Knez Mihailo, Svetozar Marković, Ratovi za oslobođenje i ujedinjenje, Borba za ustavnost i parlamentarizam, Slom Turskog carstva,, Austro-Ugarska, Nikola Pašić, Stvaranje Jugoslavije, Polse 1018-1941.
*
Vaso ili Vasa Čubrilović (Gradiška, 14. januar 1897 — Beograd, 11. jun 1990) bio je srpski akademik, profesor Beogradskog univerziteta, ministar i istoričar. Kao gimnazijalac bio je učesnik u Sarajevskom atentatu.
Prema sopstvenom kazivanju, formirao se kao istoričar, najviše pod uticajem tri naučnika:
Vladimira Ćorovića, sa kojim je kao saradnik shvatio kompleksnost istorijskog istraživanja.
Vasilja Popovića, koji ga je uveo u metodologiju moderne evropske istoriografije
Jovana Cvijića, od koga je nasledio antropogeografski pristup, držeći se stava da se istorija ljudskog društva razvija pod uticajem geografske sredine.
Prvi rad, kraći ogled o Vasi Pelagiću je objavio 1924. godine.




Istorija političke misli u Srbiji XIX veka Vasa Čubrilović bio je srpski akademik, profesor Beogradskog univerziteta, ministar i istoričar.

Istorija političke misli u Srbiji XIX veka

Golgota i vaskrs Srbije 1914-1915Austrougarska je (15.) 28. jula 1914. objavila rat Srbiji. Prvi dan rata „Politika” je u to doba ovako opisala: „Nastalo je mirno svetlo jutro. Glasovi koji su se teškom mukom probijali kroz telefonsku žicu iz Niša bili su sasvim povoljni. Rusija je primila da interveniše, ser Edvard Grej izjavio je u engleskom parlamentu da je naredio ambasadorima Engleske da saopšte vladama država kod kojih su akreditovani da britanska vlada predlaže da se u Londonu sastane međunarodna konferencija velikih sila radi rešenja srpsko-austrijskog sukoba. To su bile vesti iz Evrope koje su nagoveštavale da će se mir održati. Nezavisno od toga, noć između ponedeonika i utornika prošla je u miru. Bez ijednog metka.”Tako je na pisanje ovog lista u vreme početka Velikog rata podsećao tridesetih godina Miomir Milenović (1882–1944), novinar i urednik „Politike”, jedini ostao u njenoj redakciji kad je Austrougarska napala Srbiju. Taj njegov zapis „Objava rata i prvi napad Austrijanaca na Beograd” objavljen je u poznatoj knjizi „Golgota i Vaskrs Srbije 1914–1915”.DEO PREPISKE (ultimatum i odogvor):Da bi toj svojoj obavezi dala svečan karakter, srpska vlada će na prvoj strani zvaničnih novina 13. jula doneti sledeću izjavu:﻿Kraljevsko-srpska vlada osuđuju propagandu, koja je upravljena protiv Austro-Ugarske, t. j. osuđuje sve one struje, čiji je cilj odvajanje od Austro-Ugarske teritorija, koje njoj pripadaju i sažaljeva najiskrenije grozotne posledice tih zločinačkih radnji.﻿Kraljevsko-srpska vlada sažaljeva što su srpski oficiri i činovnici uzeli učešće u pomenutoj propagandi i time doveli u pitanje prijateljske susedske odnose, za koje se srpska vlada najsvečanije obavezala notom od 18 marta 1909 da će ih gajiti.﻿Kraljevsko-srpska vlada, koja osuđuje svaku pomisao i svaki pokušaj mešanja u sudbinu stanovnika ma koga dela Austro-Ugarske, smatra za svoju dužnost da oficire, činovnike i celo stanovništvo kraljevine Srbije izrično opomene, da će u buduće sa krajnjom strogošću postupiti prema onim licima, koja bi se o to ogrešila i da će se truditi svima silama da to onemogući i uguši.

Golgota i vaskrs Srbije 1914-1915

Golgota i vaskrs Srbije 1914-1915
Austrougarska je (15.) 28. jula 1914. objavila rat Srbiji. Prvi dan rata „Politika” je u to doba ovako opisala: „Nastalo je mirno svetlo jutro. Glasovi koji su se teškom mukom probijali kroz telefonsku žicu iz Niša bili su sasvim povoljni. Rusija je primila da interveniše, ser Edvard Grej izjavio je u engleskom parlamentu da je naredio ambasadorima Engleske da saopšte vladama država kod kojih su akreditovani da britanska vlada predlaže da se u Londonu sastane međunarodna konferencija velikih sila radi rešenja srpsko-austrijskog sukoba. To su bile vesti iz Evrope koje su nagoveštavale da će se mir održati. Nezavisno od toga, noć između ponedeonika i utornika prošla je u miru. Bez ijednog metka.”
Tako je na pisanje ovog lista u vreme početka Velikog rata podsećao tridesetih godina Miomir Milenović (1882–1944), novinar i urednik „Politike”, jedini ostao u njenoj redakciji kad je Austrougarska napala Srbiju. Taj njegov zapis „Objava rata i prvi napad Austrijanaca na Beograd” objavljen je u poznatoj knjizi „Golgota i Vaskrs Srbije 1914–1915”.
DEO PREPISKE (ultimatum i odogvor):
Da bi toj svojoj obavezi dala svečan karakter, srpska vlada će na prvoj strani zvaničnih novina 13. jula doneti sledeću izjavu:
﻿Kraljevsko-srpska vlada osuđuju propagandu, koja je upravljena protiv Austro-Ugarske, t. j. osuđuje sve one struje, čiji je cilj odvajanje od Austro-Ugarske teritorija, koje njoj pripadaju i sažaljeva najiskrenije grozotne posledice tih zločinačkih radnji.
﻿Kraljevsko-srpska vlada sažaljeva što su srpski oficiri i činovnici uzeli učešće u pomenutoj propagandi i time doveli u pitanje prijateljske susedske odnose, za koje se srpska vlada najsvečanije obavezala notom od 18 marta 1909 da će ih gajiti.
﻿Kraljevsko-srpska vlada, koja osuđuje svaku pomisao i svaki pokušaj mešanja u sudbinu stanovnika ma koga dela Austro-Ugarske, smatra za svoju dužnost da oficire, činovnike i celo stanovništvo kraljevine Srbije izrično opomene, da će u buduće sa krajnjom strogošću postupiti prema onim licima, koja bi se o to ogrešila i da će se truditi svima silama da to onemogući i uguši.


Golgota i vaskrs Srbije 1914-1915 Austrougarska je (15.) 28. jula 1914. objavila rat Srbiji.

Sedam hiljada godina BeogradaKratak pregled istorijeKATALOG IZLOŽBI/ 1.Beograd u praistorijskim epohama 2.Beograd pod rimskom vlašću 3.Beograd u srednjem veku 4.Beograd od 1521. do 1914. 5.Kulturni razvoj Beograda tokom XIX veka 6.Beograd u Prvom svetskom ratu 7.Beograd između dva rata 8.Drugi svetski rat... Fotografije, 160 str,

Sedam hiljada godina Beograda

Sedam hiljada godina Beograda
Kratak pregled istorije
KATALOG IZLOŽBI/ 1.Beograd u praistorijskim epohama 2.Beograd pod rimskom vlašću 3.Beograd u srednjem veku 4.Beograd od 1521. do 1914. 5.Kulturni razvoj Beograda tokom XIX veka 6.Beograd u Prvom svetskom ratu 7.Beograd između dva rata 8.Drugi svetski rat... Fotografije, 160 str, 


Sedam hiljada godina Beograda, Kratak pregled istorije, 1.Beograd u praistorijskim epohama 2.Beograd pod rimskom vlašću 

Zatiranje Srba u Metohiji 1941-1944 Jovan PejinIzdavač: Dom kulture Sveti Sava, IstokBiblioteka Nezaboravnici Hvosna, knjiga VII288 + karta u prilogusrpski, engleski, francuski i španskiStradanje Srba za vreme Drugog svetskog rata u Metohiji; spisak sa 2489 stardalih Srba!

Zatiranje Srba u Metohiji 1941-1944

Zatiranje Srba u Metohiji 1941-1944 
Jovan Pejin
Izdavač: Dom kulture Sveti Sava, Istok
Biblioteka Nezaboravnici Hvosna, knjiga VII
288 + karta u prilogu
srpski, engleski, francuski i španski
Stradanje Srba za vreme Drugog svetskog rata u Metohiji; spisak sa 2489 stardalih Srba!



Zatiranje Srba u Metohiji 1941-1944 Jovan Pejin; stradanje Srba za vreme Drugog svetskog rata u Metohiji; spisak

Istorija srpskog ustanka I-II Lazar Arsenijević Batalakareprint izdanja iz 1899gTvrdi povez,Prosveta Beograd 19881087 STRANA +3 KARTE SRBIJELazar Arsenijević Batalaka (1795 - 1868), savremenik Prvog srpskog ustanaka, zatim državni savetnik (od 1842), kapućehaja Srbije u Carigradu (1846 - 1847) i ministar pravde i prosvete, istovremeno je i jedan od njegovih zapaženih istoriografa. Njegova Istorija srpskog ustanka, ne samo po obimu već i po sadržini i obilju dokumentacije jedno je od najpotpunijih dela o ustanku 1804 - 1813. godine koji je doveo do obnove srpske države u XIXI veku.

Istorija srpskog ustanka I-II

Istorija srpskog ustanka I-II 
Lazar Arsenijević Batalaka
reprint izdanja iz 1899g
Tvrdi povez,Prosveta Beograd 1988
1087 STRANA +3 KARTE SRBIJE
Lazar Arsenijević Batalaka (1795 - 1868), savremenik Prvog srpskog ustanaka, zatim državni savetnik (od 1842), kapućehaja Srbije u Carigradu (1846 - 1847) i ministar pravde i prosvete, istovremeno je i jedan od njegovih zapaženih istoriografa. Njegova Istorija srpskog ustanka, ne samo po obimu već i po sadržini i obilju dokumentacije jedno je od najpotpunijih dela o ustanku 1804 - 1813. godine koji je doveo do obnove srpske države u XIXI veku.



Istorija srpskog ustanka  Lazar Arsenijević Batalaka karađorđe Srbija 1804 Prvi srpski ustanak Miloš Veliki

Zakonik cara Stefana Dušana, knjiga 3Dušanov zakonik (u starim prepisima se naziva Zakon blagovjernago cara Stefana) je uz Zakonopravilo Svetog Save, najvažniji zakon srednjovekovne Srbije. Donet je na saboru vlastele i crkvenih velikodostojnika, održanom na Vaznesenje Gospodnje, 21. maja 1349. godine u Skoplju, i dopunjen je na saboru održanom 31. avgusta 1354. godine u Seru. Zakon je usvojen sa ciljem da se srpska država uredi propisima koji bi važili za celo carstvo i podjednako za sve podanike.Zakonik cara Stefana Dušana: Baranjski, Prizrenski, Šišatovački, Rakovački, Ravanički i Sofijski rukopis / urednici Mitar Pešikan, Irena Grickat-Radulović, Miodrag JovičićCodex Imperatoris Stephani DušanJezik srpskiGodina 1997Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska akademija nauka i umetnosti : Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 1997 (Subotica : Birografika)Ostali autori Pešikan, Mitar, 1927-1996Grickat-Radulović, Irena, 1922-2009Jovičić, Miodrag, 1925-1999Fizički opis XII, 497 str., [337] str. s tablama : faks. ; 29 cmZbirka Izvori srpskog prava / Srpska akademija nauka i umetnosti, Odeljenje društvenih nauka

Zakonik cara Stefana Dusana 

Zakonik cara Stefana Dušana, knjiga 3
Dušanov zakonik (u starim prepisima se naziva Zakon blagovjernago cara Stefana) je uz Zakonopravilo Svetog Save, najvažniji zakon srednjovekovne Srbije. Donet je na saboru vlastele i crkvenih velikodostojnika, održanom na Vaznesenje Gospodnje, 21. maja 1349. godine u Skoplju, i dopunjen je na saboru održanom 31. avgusta 1354. godine u Seru. Zakon je usvojen sa ciljem da se srpska država uredi propisima koji bi važili za celo carstvo i podjednako za sve podanike.
Zakonik cara Stefana Dušana:
 Baranjski, Prizrenski, Šišatovački, Rakovački, Ravanički i Sofijski rukopis 
/ urednici Mitar Pešikan, Irena Grickat-Radulović, Miodrag Jovičić
Codex Imperatoris Stephani Dušan
Jezik srpski
Godina 1997
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska akademija nauka i umetnosti : Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 1997 (Subotica : Birografika)
Ostali autori Pešikan, Mitar, 1927-1996
Grickat-Radulović, Irena, 1922-2009
Jovičić, Miodrag, 1925-1999
Fizički opis XII, 497 str., [337] str. s tablama : faks. ; 29 cm
Zbirka Izvori srpskog prava / Srpska akademija nauka i umetnosti, Odeljenje društvenih nauka 





Zakonik cara Stefana Dušana  Baranjski, Prizrenski, Šišatovački, Rakovački, Ravanički i Sofijski rukopis 

Zakonik cara Stefana Dušana 

Ustavobranitelji i njihova vlada - Druga vlada Miloša i MihailaSlobodan JovanovićPriredili: Radovan Samardžić i Živorad StojkovićIzdavač: Bigz, Jugoslavijapublik, SKZ*&nbsp;Ustavobranitelji i njihova vlada (1838−1858) je pravnoistorijsko delo Slobodana Jovanovića iz 1912. godine, objavljeno u izdanju Izdavačkog i knjižarskog preduzeća Geca Kon a.d. iz Knez Mihailove ulice br. 12 u Beogradu. Knjiga temeljno obrađuje period vladavine ustavobranitelja u Kneževini Srbiji, njihov sukob sa knezom Aleksandrom Karađorđevićem, ali i ukupni razvoj države. Sam Jovanović ju je okarakterisao kao raspravu iz ustavne istorije.*Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.

Ustavobranitelji i njihova vlada

Ustavobranitelji i njihova vlada - Druga vlada Miloša i Mihaila
Slobodan Jovanović
Priredili: Radovan Samardžić i Živorad Stojković
Izdavač: Bigz, Jugoslavijapublik, SKZ
*
 Ustavobranitelji i njihova vlada (1838−1858) je pravnoistorijsko delo Slobodana Jovanovića iz 1912. godine, objavljeno u izdanju Izdavačkog i knjižarskog preduzeća Geca Kon a.d. iz Knez Mihailove ulice br. 12 u Beogradu. Knjiga temeljno obrađuje period vladavine ustavobranitelja u Kneževini Srbiji, njihov sukob sa knezom Aleksandrom Karađorđevićem, ali i ukupni razvoj države. Sam Jovanović ju je okarakterisao kao raspravu iz ustavne istorije.
*
Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.




Ustavobranitelji i njihova vlada Slobodan Jovanović Miloš Obrenović Knez Mihailo Aleksandar Karađorđević Toma Vučić Perišić Tenkina zavera

Priredili: Radovan Samardžić i Živorad StojkovićSlobodan Jovanović Političke i pravne rasprave I-IIIIzdavač: Bigz, Jugoslavijapublik, SKZGodina izdanja: 1990Povez: TVRDBroj stranica: 700*Knjiga prva: Naše ustavno pitanje u XIX veku;Svetozar Marković;Pera Todorović;Knjiga druga:Dvodomni sistem;Jovan Hadžić;Milan Piroćanac;Spoljašnjnja politika Ilije Garašanina, Franjo Rački i jugoslovenska misao, Štrosmajerova spoljašnja politika;Kraljevina SHS.Treća knjiga:Srpsko-bugarski rat;Graf Julije Andraši;Iz engleske politike: Toma Karlajl; Artur Balfur i Džon Morli.*Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.

Politicke i pravne rasprave I-III

Priredili: Radovan Samardžić i Živorad Stojković
Slobodan Jovanović 
Političke i pravne rasprave I-III
Izdavač: Bigz, Jugoslavijapublik, SKZ
Godina izdanja: 1990
Povez: TVRD
Broj stranica: 700
*
Knjiga prva: 
Naše ustavno pitanje u XIX veku;
Svetozar Marković;
Pera Todorović;
Knjiga druga:
Dvodomni sistem;
Jovan Hadžić;
Milan Piroćanac;
Spoljašnjnja politika Ilije Garašanina, Franjo Rački i jugoslovenska misao, Štrosmajerova spoljašnja politika;
Kraljevina SHS.
Treća knjiga:
Srpsko-bugarski rat;
Graf Julije Andraši;
Iz engleske politike: Toma Karlajl; Artur Balfur i Džon Morli.
*
Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.








Slobodan Jovanović Političke i pravne rasprave I-III Svetozar Marković Pera Todorović Ilija Garašanin Štrosmajer Franjo Rački Jovan Hadžić

Političke i pravne rasprave I-III

Izdavač: BIGZ, JUGOSLAVIJAPUBLIK i SRPSKA KNJIŽEVNA ZADRUGA BeogradVLADA ALEKSANDRA OBRENOVIĆA (1889-1897)U pitanju je prva knjiga!*Vlada Aleksandra Obrenovića je trotomna dvodelna istoriografsko-ustavnopravna studija Slobodana Jovanovića iz 1929. godine, odnosno 1931. godine, objavljena u izdanju Izdavačke knjižare Geca Kon a.d. iz Knez Mihailove ulice br. 12 u Beogradu. Knjiga analizira period vladavine kralja Aleksandra Obrenovića.*Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.

Vlada Aleksandra Obrenovica (1889-1897)

Izdavač: BIGZ, JUGOSLAVIJAPUBLIK i SRPSKA KNJIŽEVNA ZADRUGA Beograd
VLADA ALEKSANDRA OBRENOVIĆA (1889-1897)
U pitanju je prva knjiga!
*
Vlada Aleksandra Obrenovića je trotomna dvodelna istoriografsko-ustavnopravna studija Slobodana Jovanovića iz 1929. godine, odnosno 1931. godine, objavljena u izdanju Izdavačke knjižare Geca Kon a.d. iz Knez Mihailove ulice br. 12 u Beogradu. Knjiga analizira period vladavine kralja Aleksandra Obrenovića.
*
Slobodan Jovanović (Novi Sad, Austrougarska, 21. novembar/3. decembar 1869 — London, Ujedinjeno Kraljevstvo, 12. decembar 1958) bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar, potpredsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (27. mart 1941 — 11. januar 1942), predsednik Ministarskog saveta Kraljevine Jugoslavije (11. januar 1942 — 26. jun 1943) u Londonu, profesor Beogradskog univerziteta (1897—1940), predsednik Srpske kraljevske akademije, rektor Beogradskog univerziteta, profesor javnog prava i dekan Pravnog fakulteta u Beogradu. Tokom oba balkanska rata 1912. i 1913. godine bio je šef Presbiroa pri Vrhovnoj komandi Srpske vojske. U ratnom presbirou je radio i od početka Prvog svetskog rata do 1917. kada mu je dodeljen rad u Ministarstvu inostranih dela. Ekspert na Konferenciji mira u Parizu 1919, teoretičar koji je između 1932. i 1936. objavio sabrana dela u sedamnaest tomova, predsednik Srpskog kulturnog kluba (1937—1941). Posle Drugog svetskog rata, Jovanovićeve knjige nisu štampane u Jugoslaviji do 1990. godine. Preminuo je u Londonu, u devedesetoj godini, kao apatrid. Jovanović je zvanično rehabilitovan 2007. godine.


Aleksandra Obrenović Slobodan Jovanović Kralj Milan Politička istorija , Srbija, unutrašnja politika , Obrenovići Majski prevrat Draga Mašin

Vlada Aleksandra Obrenovića (1889-1897)

Istorija naroda Jugoslavije knjiga 1Podnaslov : Knjiga prva - do početka XVI veka ; karteAutor : Grupa autora

Istorija naroda Jugoslavije Knjiga 1

Istorija naroda Jugoslavije knjiga 1
Podnaslov : Knjiga prva - do početka XVI veka ; 
karte
Autor : Grupa autora


BOJ NA KOSOVU komplet 3 knjige Rade Mihaljčić BIGZ Beograd 1989 1. Kraj srpskog carstva2. Lazar Hrebeljanović3. Junaci kosovske legendeTvrd povez format 17 x 24 cm , zaštini omot , zlatotisak, ilustrovano, 299 + 286 + 313 strana , ćirilicaRade Mihaljčić (Srednja Jurkovica kod Gradiške, 21. januar 1937 — Beograd, 26. mart 2020) bio je srpski istoričar i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.

Boj na Kosovu I-III

BOJ NA KOSOVU komplet 3 knjige 
Rade Mihaljčić 
BIGZ Beograd 1989 
1. Kraj srpskog carstva
2. Lazar Hrebeljanović
3. Junaci kosovske legende
Tvrd povez format 17 x 24 cm , zaštini omot , zlatotisak, ilustrovano, 299 + 286 + 313 strana , ćirilica
Rade Mihaljčić (Srednja Jurkovica kod Gradiške, 21. januar 1937 — Beograd, 26. mart 2020) bio je srpski istoričar i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.


BOJ NA KOSOVU  Lazar Hrebeljanović Rade Mihaljčić Kosovski boj Kosovo Polje Car Lazar Miloš Obilić Vuk Branković

Istraži sve knjige

Prošetajte se našim pretraživačem bajkovitim predelima stare knjige, prođite kroz šumarke i livade polovne knjige, idite potokom retke knjige do izvora antikvarne knjige.