Brana CrnčevićSrpska posla*Jesu li srbomrsci uvereni da je prednost koju su stekli – prvi su prijavili uvek opasnu Srbiju dobroj staroj Evropi – nenadoknadiva?Šta sada već opisani i otpisani Srbi imaju da kažu?O, svašta Srbi imaju da kažu, sinovac.Jesu li srbomrsci verovali da trpeljivi srpski duh mogu pretovariti kao magarca? Zar i magarac pod tolikim teretom ne bi pronjakao?Ako već moramo, a bogme i hoćemo, da pričamo priču pred Evropom i svetom, dobro de – pričaćemo je. Nismo ni mi bez priče. Srpska je priča uverljivija od srbomrzačke. Ne bili u nama buditi guslare. Ako već brojimo mrtve, imamo ih više! Ako pokazujemo rane, dublje ćemo rane pokazati! Ako se budemo skidali do gola i pokazivali ožiljke, videće se da su naši ožiljci i dublji i stariji.Svaku priču možemo ubedljivije no oni ispričati, više nas je priča i koštala!*Branislav „Brana” Crnčević (Kovačica, 8. februar 1933 — Beograd, 14. april 2011) bio je srpski književnik, aforističar, novinar, scenarista i političar. Bio je poslanik Savezne skupštine Savezne Republike Jugoslavije.

Srpska posla

Brana Crnčević
Srpska posla
*
Jesu li srbomrsci uvereni da je prednost koju su stekli – prvi su prijavili uvek opasnu Srbiju dobroj staroj Evropi – nenadoknadiva?
Šta sada već opisani i otpisani Srbi imaju da kažu?
O, svašta Srbi imaju da kažu, sinovac.
Jesu li srbomrsci verovali da trpeljivi srpski duh mogu pretovariti kao magarca? Zar i magarac pod tolikim teretom ne bi pronjakao?
Ako već moramo, a bogme i hoćemo, da pričamo priču pred Evropom i svetom, dobro de – pričaćemo je. Nismo ni mi bez priče. Srpska je priča uverljivija od srbomrzačke. Ne bili u nama buditi guslare. Ako već brojimo mrtve, imamo ih više! Ako pokazujemo rane, dublje ćemo rane pokazati! Ako se budemo skidali do gola i pokazivali ožiljke, videće se da su naši ožiljci i dublji i stariji.
Svaku priču možemo ubedljivije no oni ispričati, više nas je priča i koštala!
*
Branislav „Brana” Crnčević (Kovačica, 8. februar 1933 — Beograd, 14. april 2011) bio je srpski književnik, aforističar, novinar, scenarista i političar. Bio je poslanik Savezne skupštine Savezne Republike Jugoslavije.


Brana Crnčević (Kovačica, 8. februar 1933 — Beograd, 14. april 2011)
Srpska posla

Žoze SaramagoGodina smrti Rikarda ReišaRikardo Reiš, portugalski lekar i pesnik koji se 1936. godine vraća iz progonstva u Brazilu, otkriva izmenjeno lice Lisabona punog tajni, gde se prepliću san i java, mit i istorija, vizije budućnosti i magija svakodnevice. On provodi najviše vremena sa duhom Fernanda Pesoe, koji posle smrti, u tom vidu, mora provesti na Zemlji devet meseci, isto koliko svaki čovek provodi na Zemlji i pre svog rođenja. Pre nego što će sa pesnikom napustiti ovaj svet, glavni junak pomoći će čitaocu da iz posebnog ugla upozna Lisabon, njegove široke avenije i uske meandre beskrajnih i bezbrojnih uličica, siromaštvo njegovih građana, oronulost samotnih brodova u luci i melanholiju neprestane magle i kiše što najavljuju sumrak Evrope. „Malo je dela u svetskoj literaturi takve estetske i stilske prefinjenosti, kao i istančanog osećanja tragičnosti života, kao što je roman Godina smrti Rikarda Reiša. Saramago koristi činjenicu da je najveći pesnik portugalskog jezika Fernando Pesoa (1888–1935) potpisivao svoje pesme različitim imenima i stvorio čitavu porodicu svojih bližih i daljih duhovnih srodnika – heteronima – koje je ’zadužio’ da u pesničkoj formi odgovore na najbitnija pitanja ljudske egzistencije. Jedan od njih, Rikardo Reiš, neposredno nakon Pesoine smrti pokušava nemoguće – da živi život umrlog pesnika. Oko takvog neverovatnog zapleta Saramago gradi roman koji je sav istkan od paradoksa...“– Jasmina Nešković „Saramago nas uvodi u jedinstveni lavirint u kome se mešaju ’privid stvarnosti i istina privida’.“– Le Monde „Tri neponovljiva i neodoljiva lika – dve žene i jedan duh mrtvog pesnika – upliću se u novi život Rikarda Reiša i čine okosnicu radnje ovog fascinantnog romana.“ – The New York Times

Godina smrti Rikarda Reisa

Žoze Saramago
Godina smrti Rikarda Reiša
Rikardo Reiš, portugalski lekar i pesnik koji se 1936. godine vraća iz progonstva u Brazilu, otkriva izmenjeno lice Lisabona punog tajni, gde se prepliću san i java, mit i istorija, vizije budućnosti i magija svakodnevice. On provodi najviše vremena sa duhom Fernanda Pesoe, koji posle smrti, u tom vidu, mora provesti na Zemlji devet meseci, isto koliko svaki čovek provodi na Zemlji i pre svog rođenja. Pre nego što će sa pesnikom napustiti ovaj svet, glavni junak pomoći će čitaocu da iz posebnog ugla upozna Lisabon, njegove široke avenije i uske meandre beskrajnih i bezbrojnih uličica, siromaštvo njegovih građana, oronulost samotnih brodova u luci i melanholiju neprestane magle i kiše što najavljuju sumrak Evrope.

„Malo je dela u svetskoj literaturi takve estetske i stilske prefinjenosti, kao i istančanog osećanja tragičnosti života, kao što je roman Godina smrti Rikarda Reiša. Saramago koristi činjenicu da je najveći pesnik portugalskog jezika Fernando Pesoa (1888–1935) potpisivao svoje pesme različitim imenima i stvorio čitavu porodicu svojih bližih i daljih duhovnih srodnika – heteronima – koje je ’zadužio’ da u pesničkoj formi odgovore na najbitnija pitanja ljudske egzistencije. Jedan od njih, Rikardo Reiš, neposredno nakon Pesoine smrti pokušava nemoguće – da živi život umrlog pesnika. Oko takvog neverovatnog zapleta Saramago gradi roman koji je sav istkan od paradoksa...“
– Jasmina Nešković

„Saramago nas uvodi u jedinstveni lavirint u kome se mešaju ’privid stvarnosti i istina privida’.“
– Le Monde

„Tri neponovljiva i neodoljiva lika – dve žene i jedan duh mrtvog pesnika – upliću se u novi život Rikarda Reiša i čine okosnicu radnje ovog fascinantnog romana.“ 
– The New York Times


Žoze Saramago
Godina smrti Rikarda Reiša

Godina smrti Rikarda Reiša

Dušan BatakovićKosovo i Metohija u srpsko-arbanaškim odnosimaProšlost Kosova i Metohije obeležena je krupnim istorijskim događajima, značajnim duhovnim i kulturnim sadržajima, velikim nacionalnim, religioznim i ideološkim previranjima. Sve to obuhvatiti, zahtevan je i težak posao, posebno stoga što je ova važna tema iz istorije Srbije, dugo bila zanemarivana. Među stručnjacima za Kosovu i Metohiju Dušan T. Bataković je svakako naš najpozvaniji stručnjak, autor više zapaženih knjiga o prošlosti pokrajine, objavljivanih i često citiranih i na stranim jezicima (francuskom, engleskom, nemačkom, rumunskom). Podlogu za njegove pouzdane, na izvornoj građi zasnovane sudove o prošlosti Kosmeta čini zbirka studija, osvežena i dopunjena novim prilozima, sakupljenih u knjizi pod naslovom Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji.

Kosovo i Metohija u srpsko-arbanaskim odnosima

Dušan Bataković
Kosovo i Metohija u srpsko-arbanaškim odnosima
Prošlost Kosova i Metohije obeležena je krupnim istorijskim događajima, značajnim duhovnim i kulturnim sadržajima, velikim nacionalnim, religioznim i ideološkim previranjima. Sve to obuhvatiti, zahtevan je i težak posao, posebno stoga što je ova važna tema iz istorije Srbije, dugo bila zanemarivana. Među stručnjacima za Kosovu i Metohiju Dušan T. Bataković je svakako naš najpozvaniji stručnjak, autor više zapaženih knjiga o prošlosti pokrajine, objavljivanih i često citiranih i na stranim jezicima (francuskom, engleskom, nemačkom, rumunskom). Podlogu za njegove pouzdane, na izvornoj građi zasnovane sudove o prošlosti Kosmeta čini zbirka studija, osvežena i dopunjena novim prilozima, sakupljenih u knjizi pod naslovom Kosovo i Metohija u srpskoj istoriji.


Dušan Bataković
Kosovo i Metohija u srpsko-arbanaškim odnosima


Kosovo i Metohija u srpsko-arbanaškim odnosima

HadsonZeleni dvoriHadson, Vilijam Henri, 1841-1922Vilijam Henri Hadson (1841-1922) bio je anglo-argentinski pisac, prirodnjak i ornitolog, poznat u Argentini kao Viljermo Enrike Hadson. Rođen je u Argentini, u pampasima, gde je proveo mladost proučavajući ptice i prikupljajući primerke za Smitsonijan institut. Kasnije se preselio u Englesku i objavio niz dela o pticama i prirodi, uključujući "Argentinska ornitologija" (1888-1899) i "Britanske ptice" (1895). Njegova najpoznatija dela su romani "Zeleni manastiri" (1904) i "Daleko i davno" (1918). Umro je u Vorthingu, u Engleskoj, 1922. godine.

Zeleni dvori

Hadson
Zeleni dvori
Hadson, Vilijam Henri, 1841-1922
Vilijam Henri Hadson (1841-1922) bio je anglo-argentinski pisac, prirodnjak i ornitolog, poznat u Argentini kao Viljermo Enrike Hadson. Rođen je u Argentini, u pampasima, gde je proveo mladost proučavajući ptice i prikupljajući primerke za Smitsonijan institut. Kasnije se preselio u Englesku i objavio niz dela o pticama i prirodi, uključujući "Argentinska ornitologija" (1888-1899) i "Britanske ptice" (1895). Njegova najpoznatija dela su romani "Zeleni manastiri" (1904) i "Daleko i davno" (1918). Umro je u Vorthingu, u Engleskoj, 1922. godine. 


Hadson
Zeleni dvori
Hadson, Vilijam Henri, 1841-1922

Alan Ford - Vesela dolinabroj 346Magnus &amp; BunkerU jednom kutku Unije živi Vesela dolina; i u Veseloj dolini, život je milina; i farmer i radnik vole ptica pjev; jer kad čuju njihov pjev; na licu nije gnjev. Ali nestade odjednom iz Doline milina, jer sve što sad se čuje, samo je tišina. Da otkriju gdje ptice nestale su sve; u pomoć farmer zove, grupu TNT!

Alan Ford - Vesela dolina

Alan Ford - Vesela dolina
broj 346
Magnus & Bunker
U jednom kutku Unije živi Vesela dolina; i u Veseloj dolini, život je milina; i farmer i radnik vole ptica pjev; jer kad čuju njihov pjev; na licu nije gnjev. Ali nestade odjednom iz Doline milina, jer sve što sad se čuje, samo je tišina. Da otkriju gdje ptice nestale su sve; u pomoć farmer zove, grupu TNT!


Alan Ford - Vesela dolina
broj 346
Magnus & Bunker

Radoslav BratićSumnja u biografijuRadoslav Bratić, rođen 28. juna 1948. u Bresticama u Hercegovini, Jugoslavija, srpski književnik.Posle školovanja u rodnoj Hercegovini, studirao je jugoslovensku i svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu.Do sada je objavio romane Smrt spasitenja, Sumnja u biografiju i Trg soli, knjige pripovedaka Slika bez oca, Strah od zvona i Zima u Hercegovini, poetičku knjigu o čitanju Šeherezadin ljubavnik, knjigu eseja i kritike Pisac i dokument i knjige izabranih propovedaka Zima u Hercegovini i druge priče i Najlepše priče Radoslava Bratića.Napisao je i više drama za radio i televiziju. Sam ili sa saradnicima, pripremio je više antologija tekstova iz inostranih književnosti (lužičkih Srba, kineske, indijske, američkih crnaca). Kao urednik u BIGZ-u, uredio je desetak biblioteka domaće i strane književnosti.Bio je član redakcije ili urednik u više časopisa, a sada je glavni urednik časopisa Nova Zora.Dobio je više nagrada: lista Mladost, Isidora Sekulić, Andrićevu, Ćamil Sijarić, Meša Selimović, Borbina, Kočićeva, plaketa Miloš Crnjanski, Zlatna povelja Car Dušan.

Sumnja u biografiju

Radoslav Bratić
Sumnja u biografiju
Radoslav Bratić, rođen 28. juna 1948. u Bresticama u Hercegovini, Jugoslavija, srpski književnik.
Posle školovanja u rodnoj Hercegovini, studirao je jugoslovensku i svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu.
Do sada je objavio romane Smrt spasitenja, Sumnja u biografiju i Trg soli, knjige pripovedaka Slika bez oca, Strah od zvona i Zima u Hercegovini, poetičku knjigu o čitanju Šeherezadin ljubavnik, knjigu eseja i kritike Pisac i dokument i knjige izabranih propovedaka Zima u Hercegovini i druge priče i Najlepše priče Radoslava Bratića.
Napisao je i više drama za radio i televiziju. Sam ili sa saradnicima, pripremio je više antologija tekstova iz inostranih književnosti (lužičkih Srba, kineske, indijske, američkih crnaca). Kao urednik u BIGZ-u, uredio je desetak biblioteka domaće i strane književnosti.
Bio je član redakcije ili urednik u više časopisa, a sada je glavni urednik časopisa Nova Zora.
Dobio je više nagrada: lista Mladost, Isidora Sekulić, Andrićevu, Ćamil Sijarić, Meša Selimović, Borbina, Kočićeva, plaketa Miloš Crnjanski, Zlatna povelja Car Dušan.


Radoslav Bratić
Sumnja u biografiju
Radoslav Bratić, rođen 28. juna 1948. u Bresticama u Hercegovini, Jugoslavija, srpski književnik

Miodrag BulatovićLjudi sa četiri prstaKnjiževni junaci romana Ljudi sa četiri prsta pripadaju sloju odbačenih, bivših ljudi, propalih egizistencija. To je ceo jedan svet podzemlja ili, paralelni svet, sva istočnoevropska emigracija koja je našla utočište u zapadnoevropskim zemljama. Emigranti svih vrsta, čije je jedino zanimanje karađa, pljačka, nasilje i teror, glavni su junaci ove crne hronike Evrope. Vozovi, konclageri, svratišta, uglavnom na teritoriji Nemačke, jesu mesta na kojima se pojavljuju Bulatovićevi junaci. U Ljudima sa četiri prsta nema ni glavnog događaja ni glavnom junaka. U prvom planu je pojava ili fenomen emigracije, a kroz niz karakterističnih zgoda ukazuje se na politički i egzistencijalni vid ovog problema. Čitav ovaj svet ubica, lopova, zločinaca Bulatović posmatra iz posebne vizure koja pomera granice stvarnog i nestvarnog, pa i samim junacimanjihov život katkad liči na igru. Koristeći se metodom groteskne gradnje slika, Bulatović je ostvario upečatljivu sliku sveta koji deluje kao opomena, upozorenje na danas sve prisutniju opasnost od nasilja i terora. Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.Godine 1975. objavljeno je "preko dvadeset" romana a u užem izboru našli su se Vojin Jelić: "Pobožni đavo", Niko Jovićević: "Madra oka", Dragoslav Mihailović: "Petrijin venac", Miodrag Bulatović "Ljudi sa četiri prsta", Radomir Smiljanić: "U Andima Hegelovo telo".Žiri u sastavu Petar Džadžić, Muharem Pervić, Radovan Vučković, Vuk Filipović, Sreten Asanović, Milan Vlajčić i Žika Bogdanović svoju odluku doneo je većinom glasova. (P. Džadžić i M. Pervić nisu učestvovali u radu žirija a M. I. Bandić podneo je ostavku pa je na njegovo mesto pozvan M. Vlajčić.)NIN od 1. februara 1976. donosi reči Miodraga Bulatovića o priznanju koje mu je dodeljeno:"Ova nagrada je za mene, mogu otvoreno reći, prekretnica. To je istovremeno prvo umetničko i književno priznanje koje sam dobio posle punih dvadeset godina rada na književnosti. Srećan sam što je to nagrada lista u kome sam objavio svoje prve prozne sastave. NIN-ova nagrada je "naš Gonkur", u to nema sumnje, pa nije važan ni njen finansijski iznos..."Književni junaci romana Ljudi sa četiri prsta pripadaju sloju odbačenih, bivših ljudi, propalih egizistencija. To je ceo jedan svet podzemlja ili, paralelni svet, sva istočnoevropska emigracija koja je našla utočište u zapadnoevropskim zemljama. Emigranti svih vrsta, čije je jedino zanimanje karađa, pljačka, nasilje i teror, glavni su junaci ove crne hronike Evrope. Vozovi, konclageri, svratišta, uglavnom na teritoriji Nemačke, jesu mesta na kojima se pojavljuju Bulatovićevi junaci. U Ljudima sa četiri prsta nema ni glavnog događaja ni glavnom junaka. U prvom planu je pojava ili fenomen emigracije, a kroz niz karakterističnih zgoda ukazuje se na politički i egzistencijalni vid ovog problema.Čitav ovaj svet ubica, lopova, zločinaca Bulatović posmatra iz posebne vizure koja pomera granice stvarnog i nestvarnog, pa i samim junacimanjihov život katkad liči na igru. Koristeći se metodom groteskne gradnje slika, Bulatović je ostvario upečatljivu sliku sveta koji deluje kao opomena, upozorenje na danas sve prisutniju opasnost od nasilja i terora.

Ljudi sa cetiri prsta

Miodrag Bulatović
Ljudi sa četiri prsta
Književni junaci romana Ljudi sa četiri prsta pripadaju sloju odbačenih, bivših ljudi, propalih egizistencija. To je ceo jedan svet podzemlja ili, paralelni svet, sva istočnoevropska emigracija koja je našla utočište u zapadnoevropskim zemljama. Emigranti svih vrsta, čije je jedino zanimanje karađa, pljačka, nasilje i teror, glavni su junaci ove crne hronike Evrope. Vozovi, konclageri, svratišta, uglavnom na teritoriji Nemačke, jesu mesta na kojima se pojavljuju Bulatovićevi junaci. U Ljudima sa četiri prsta nema ni glavnog događaja ni glavnom junaka. U prvom planu je pojava ili fenomen emigracije, a kroz niz karakterističnih zgoda ukazuje se na politički i egzistencijalni vid ovog problema. Čitav ovaj svet ubica, lopova, zločinaca Bulatović posmatra iz posebne vizure koja pomera granice stvarnog i nestvarnog, pa i samim junacimanjihov život katkad liči na igru. Koristeći se metodom groteskne gradnje slika, Bulatović je ostvario upečatljivu sliku sveta koji deluje kao opomena, upozorenje na danas sve prisutniju opasnost od nasilja i terora. 
Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.
Godine 1975. objavljeno je "preko dvadeset" romana a u užem izboru našli su se Vojin Jelić: "Pobožni đavo", Niko Jovićević: "Madra oka", Dragoslav Mihailović: "Petrijin venac", Miodrag Bulatović "Ljudi sa četiri prsta", Radomir Smiljanić: "U Andima Hegelovo telo".
Žiri u sastavu Petar Džadžić, Muharem Pervić, Radovan Vučković, Vuk Filipović, Sreten Asanović, Milan Vlajčić i Žika Bogdanović svoju odluku doneo je većinom glasova. (P. Džadžić i M. Pervić nisu učestvovali u radu žirija a M. I. Bandić podneo je ostavku pa je na njegovo mesto pozvan M. Vlajčić.)
NIN od 1. februara 1976. donosi reči Miodraga Bulatovića o priznanju koje mu je dodeljeno:
"Ova nagrada je za mene, mogu otvoreno reći, prekretnica. To je istovremeno prvo umetničko i književno priznanje koje sam dobio posle punih dvadeset godina rada na književnosti. Srećan sam što je to nagrada lista u kome sam objavio svoje prve prozne sastave. NIN-ova nagrada je "naš Gonkur", u to nema sumnje, pa nije važan ni njen finansijski iznos..."
Književni junaci romana Ljudi sa četiri prsta pripadaju sloju odbačenih, bivših ljudi, propalih egizistencija. To je ceo jedan svet podzemlja ili, paralelni svet, sva istočnoevropska emigracija koja je našla utočište u zapadnoevropskim zemljama. Emigranti svih vrsta, čije je jedino zanimanje karađa, pljačka, nasilje i teror, glavni su junaci ove crne hronike Evrope. Vozovi, konclageri, svratišta, uglavnom na teritoriji Nemačke, jesu mesta na kojima se pojavljuju Bulatovićevi junaci. U Ljudima sa četiri prsta nema ni glavnog događaja ni glavnom junaka. U prvom planu je pojava ili fenomen emigracije, a kroz niz karakterističnih zgoda ukazuje se na politički i egzistencijalni vid ovog problema.
Čitav ovaj svet ubica, lopova, zločinaca Bulatović posmatra iz posebne vizure koja pomera granice stvarnog i nestvarnog, pa i samim junacimanjihov život katkad liči na igru. Koristeći se metodom groteskne gradnje slika, Bulatović je ostvario upečatljivu sliku sveta koji deluje kao opomena, upozorenje na danas sve prisutniju opasnost od nasilja i terora.



Miodrag Bulatović
Ljudi sa četiri prsta

Ljudi sa četiri prsta

Živojin PavlovićSimetrijamek povez, strana 170, 20cm,Roman koji dotiče dvojstvo čovekovog erotskog življenja, psihičkiživot u realnosti i psihički život u mašti. Potmuli svet strasti, koji traži zadovoljenje u stalno novim i većim strastima.*Živojin Žika Pavlović (Šabac, 15. april 1933 — Beograd, 29. novembar 1998) bio je srpski književnik, reditelj, slikar i univerzitetski profesor. Jedan je od vodećih reditelja crnog talasa jugoslovenskog filma. Bio je dugogodišnji profesor Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu. Dvostruki je dobitnik NIN-ove nagrade za književnost.

Simetrija

Živojin Pavlović
Simetrija
mek povez, strana 170, 20cm,
Roman koji dotiče dvojstvo čovekovog erotskog življenja, psihički
život u realnosti i psihički život u mašti. Potmuli svet strasti, koji traži zadovoljenje u stalno novim i većim strastima.
*
Živojin Žika Pavlović (Šabac, 15. april 1933 — Beograd, 29. novembar 1998) bio je srpski književnik, reditelj, slikar i univerzitetski profesor. Jedan je od vodećih reditelja crnog talasa jugoslovenskog filma. Bio je dugogodišnji profesor Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu. Dvostruki je dobitnik NIN-ove nagrade za književnost.


Živojin Pavlović
Simetrija
Živojin Žika Pavlović (Šabac, 15. april 1933 — Beograd, 29. novembar 1998) 

Aleksandar NenadovićRazgovori s KočomKonstantin Popović (Beograd, 14. mart 1908 — Beograd, 20. oktobar 1992), poznat pod nadimkom Koča, partijskim imenom Pera ili obaveštajnim Grof, bio je jugoslovenski političar, diplomata, filozof i pesnik, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije. Učestvovao je u Španskom građanskom ratu i Narodnooslobodilačkoj borbi, u periodu od 1945. do 1953. obavljao je funkciju Načelnika Generalštaba JNA, od 1953. do 1965. funkciju Saveznog sekretara za inostrane poslove SFRJ, a od 1966. do 1967. funkciju Potpredsednika SFRJ.Sadržaj:1	Nadrealista među komunistima2	Dileme i raskoraci oko nesvrstanosti (1956-1963)3	Ratnička i druga iskustva: 1940-414	Sin buržuja na čelu proletera5	Srbija 1941: Uspesi i iluzije6	Ratne godine: Vojnik i političari7	Sutjeska: Osumnjičeni podvig8	Sutjeska: Povratak odbačenog ratnika9	1948: Kraj iluzija10	Otpor Istoku: Otvaranje prema Zapadu11	Josip Broz: Autoritet i kult12	Brionski plenum: Izneverene nade13	Razlaz 1972: S Titom u četiri oka14	Naličje utopije: Vlast i samoupravljanje15	Kosovo: Demokratizacija i nacionalizam16	Intelektualac u KP: Integritet i pokoravanje*Iz knjige: - Dugo razgovaramo o Vašem životnom putu i iskustvima. Mnogo što-šta sam saznao, ali priznajem da me i dalje zaokuplja pitanje na koje ne bih mogao uverljivo da odgovorim: zašto ste Vi uopšte postali komunista? Objašnjenje je vrlo prosto. Bavio sam se, kao. što znate književnošću i uvideo sam da je to luk i voda. Zaključio sam vrlo brzo: jedino što bi još vredelo pokušati jeste da se čovek direktno sudari s neprijateljem. Stoga odlučujem: boriću se, nema druge; sve napuštam i krećem. Pomalo budalasto, priznajem, ali krećem...Moram, ipak, dodati da ja tu, ničim iznuđenu, ni od koga sugeriranu odluku, donosim u Francuskoj, donekle izvan jugoslovenske situacije. Tamo, u tadašnjim dramatičnim okolnostima u Francuskoj, postajem komunista, opredeljujem se za akciju u predvečerje drugog svetskog rata, doživljavajući sve očiglednije nadiranje fašizma kao izazov na koji nema drugog odgovora: moramo se tući. Uviđam, znači, da se opasnost bliži i da joj se i ja moram suprotstaviti. » Nema više smisla da piskaram nekakve polurazumljive pesme, moram da se pokrenem. Mene, ukratko, tadašnja, predratna francuska situacija menja i usmerava. - To je zanimljivo polazište, utoliko više što Vi odlučujete u Francuskoj da stupite u revolucionarni pokret ne gledajući, da tako kažem, prema sovjetskoj Rusiji kao centru iz kojeg se zvanična komunistička ideolo gija širi. Jer, Vi ste i na Sorboni, usred zapadnjačke duhovne elite, kao intelektualac koji je u prilici da pročita sve što poželi, što će reći i ono što verni sledbenici u kompartijama nisu čitali. Niste, drugim rečima, mogli kazati da za pakao staljinizma niste znali? Tačno je da sam mogao više znati i znao sam. Studirao sam filozofiju, proučavao, recimo, Spinozu, Kanta, Bergsona, čitao sa zanosom velike predstavnike idealističke filozofije i bio uveren da su to sjajni umovi a ne grešnici i kontrarevolucionari kakvim su ih smatrali doktrinarni marksisti. Sticao sam, rečju, prilično solidno obrazovanje, što nije bio slučaj s mnogim mojim kasnijim saborcima.Sećam se, na primer, Đilasa s kojim sam uoči rata drugovao i često razgovarao; iz onoga što sam od njega mogao čuti imao sam utisak da je on tada mogao da govori jedino o ruskoj literaturi, kao da mu je sve drugo bilo strano ...

Razgovori s Kocom

Aleksandar Nenadović
Razgovori s Kočom
Konstantin Popović (Beograd, 14. mart 1908 — Beograd, 20. oktobar 1992), poznat pod nadimkom Koča, partijskim imenom Pera ili obaveštajnim Grof, bio je jugoslovenski političar, diplomata, filozof i pesnik, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije. Učestvovao je u Španskom građanskom ratu i Narodnooslobodilačkoj borbi, u periodu od 1945. do 1953. obavljao je funkciju Načelnika Generalštaba JNA, od 1953. do 1965. funkciju Saveznog sekretara za inostrane poslove SFRJ, a od 1966. do 1967. funkciju Potpredsednika SFRJ.
Sadržaj:
1	Nadrealista među komunistima
2	Dileme i raskoraci oko nesvrstanosti (1956-1963)
3	Ratnička i druga iskustva: 1940-41
4	Sin buržuja na čelu proletera
5	Srbija 1941: Uspesi i iluzije
6	Ratne godine: Vojnik i političari
7	Sutjeska: Osumnjičeni podvig
8	Sutjeska: Povratak odbačenog ratnika
9	1948: Kraj iluzija
10	Otpor Istoku: Otvaranje prema Zapadu
11	Josip Broz: Autoritet i kult
12	Brionski plenum: Izneverene nade
13	Razlaz 1972: S Titom u četiri oka
14	Naličje utopije: Vlast i samoupravljanje
15	Kosovo: Demokratizacija i nacionalizam
16	Intelektualac u KP: Integritet i pokoravanje
*
Iz knjige:

- Dugo razgovaramo o Vašem životnom putu i iskustvima. Mnogo što-šta sam saznao, ali priznajem da me i dalje zaokuplja pitanje na koje ne bih mogao uverljivo da odgovorim: zašto ste Vi uopšte postali komunista?

Objašnjenje je vrlo prosto. Bavio sam se, kao. što znate književnošću i uvideo sam da je to luk i voda. Zaključio sam vrlo brzo: jedino što bi još vredelo pokušati jeste da se čovek direktno sudari s neprijateljem. Stoga odlučujem: boriću se, nema druge; sve napuštam i krećem. Pomalo budalasto, priznajem, ali krećem...
Moram, ipak, dodati da ja tu, ničim iznuđenu, ni od koga sugeriranu odluku, donosim u Francuskoj, donekle izvan jugoslovenske situacije. Tamo, u tadašnjim dramatičnim okolnostima u Francuskoj, postajem komunista, opredeljujem se za akciju u predvečerje drugog svetskog rata, doživljavajući sve očiglednije nadiranje fašizma kao izazov na koji nema drugog odgovora: moramo se tući. Uviđam, znači, da se opasnost bliži i da joj se i ja moram suprotstaviti. » Nema više smisla da piskaram nekakve polurazumljive pesme, moram da se pokrenem. Mene, ukratko, tadašnja, predratna francuska situacija menja i usmerava.

- To je zanimljivo polazište, utoliko više što Vi odlučujete u Francuskoj da stupite u revolucionarni pokret ne gledajući, da tako kažem, prema sovjetskoj Rusiji kao centru iz kojeg se zvanična komunistička ideolo gija širi. Jer, Vi ste i na Sorboni, usred zapadnjačke duhovne elite, kao intelektualac koji je u prilici da pročita sve što poželi, što će reći i ono što verni sledbenici u kompartijama nisu čitali. Niste, drugim rečima, mogli kazati da za pakao staljinizma niste znali?

Tačno je da sam mogao više znati i znao sam. Studirao sam filozofiju, proučavao, recimo, Spinozu, Kanta, Bergsona, čitao sa zanosom velike predstavnike idealističke filozofije i bio uveren da su to sjajni umovi a ne grešnici i kontrarevolucionari kakvim su ih smatrali doktrinarni marksisti. Sticao sam, rečju, prilično solidno obrazovanje, što nije bio slučaj s mnogim mojim kasnijim saborcima.
Sećam se, na primer, Đilasa s kojim sam uoči rata drugovao i često razgovarao; iz onoga što sam od njega mogao čuti imao sam utisak da je on tada mogao da govori jedino o ruskoj literaturi, kao da mu je sve drugo bilo strano ...


Aleksandar Nenadović
Razgovori s Kočom
Konstantin Koča Popović (Beograd, 14. mart 1908 — Beograd, 20. oktobar 1992)

Razgovori s Kočom

Edgar ValasMrtve oči LondonaRichard Horatio Edgar Wallace Richard Horatio Edgar Wallace (London, 1. aprila 1875. - Hollywood, 10. februara 1932.) je britanski pisac krimi knjiga. Wallace je najvjerojatnije rođen u Londonu. Rođen je kao sin glumaca Mary Jane Richards i T. H. Wallacea. Pošto je kao dijete dat nekom ribaru i njegovoj ženi na skrb, Wallace je imao teško djetinjstvo. Radio je kao dubokomorksi ribar i pomoćnik radnicima, a sa 18 godine primljen je u vojsku. nakon što je posla u Južnu Afriku 1896., počeo je pisati pjesme, poeme i članke za mnoge časopise. Ekskluzivni izvještaj koji je Daily Mailu omogućio da prije službenih informacija vijeti objavi kraj Burkog rata (1889.-1902.) zaslužio je Wallaceu posao kao novinar. Njegova prva knjiga bila je zbirka stihova Proglas u baraci (1900), inspirirana Baladama iz barake Rudyarda Kiplinga. Godine 1905. Wallace je objavio nedovršeni roman Četiri potpuna čovjeka i ponudio je £500 onome tko riješi slučaj. Pu priču o afričkim pustolovinama napisao je 1911., az zvala se Sanders of the River, koja je napisana pomoću iskustva koje je dobio radeći kao specijalni izvjestitelj za Daily Mail. Njen uspjeh doveo je do drugih, sličnih priča . Nakon Prvog svjetskog rata Wallace je nastavio pisati u duhu Četiri potpuna čovjeka i diktirao je knjigu za knjigom u nevjerojatnim brzinama. To mu je i uspjelo i njegov uspjeh u svijetu bio je izvanredan. Wallace je svoje priče pretvorio u drame, a prva je bila The Ringer (1926.) u kojem je miješao napetost i izneneđenje tako da zainteresira gledatelje. Edgar Wallace je umro u Hollywoodu 10. veljače 1932. dok je radio na scenarjiu za King Konga.

Mrtve oci Londona

Edgar Valas
Mrtve oči Londona
Richard Horatio Edgar Wallace 
Richard Horatio Edgar Wallace (London, 1. aprila 1875. - Hollywood, 10. februara 1932.) je britanski pisac krimi knjiga.

Wallace je najvjerojatnije rođen u Londonu. Rođen je kao sin glumaca Mary Jane Richards i T. H. Wallacea. Pošto je kao dijete dat nekom ribaru i njegovoj ženi na skrb, Wallace je imao teško djetinjstvo. Radio je kao dubokomorksi ribar i pomoćnik radnicima, a sa 18 godine primljen je u vojsku. nakon što je posla u Južnu Afriku 1896., počeo je pisati pjesme, poeme i članke za mnoge časopise. Ekskluzivni izvještaj koji je Daily Mailu omogućio da prije službenih informacija vijeti objavi kraj Burkog rata (1889.-1902.) zaslužio je Wallaceu posao kao novinar.

Njegova prva knjiga bila je zbirka stihova Proglas u baraci (1900), inspirirana Baladama iz barake Rudyarda Kiplinga. Godine 1905. Wallace je objavio nedovršeni roman Četiri potpuna čovjeka i ponudio je £500 onome tko riješi slučaj. Pu priču o afričkim pustolovinama napisao je 1911., az zvala se Sanders of the River, koja je napisana pomoću iskustva koje je dobio radeći kao specijalni izvjestitelj za Daily Mail. Njen uspjeh doveo je do drugih, sličnih priča . Nakon Prvog svjetskog rata Wallace je nastavio pisati u duhu Četiri potpuna čovjeka i diktirao je knjigu za knjigom u nevjerojatnim brzinama. To mu je i uspjelo i njegov uspjeh u svijetu bio je izvanredan.

Wallace je svoje priče pretvorio u drame, a prva je bila The Ringer (1926.) u kojem je miješao napetost i izneneđenje tako da zainteresira gledatelje. Edgar Wallace je umro u Hollywoodu 10. veljače 1932. dok je radio na scenarjiu za King Konga.


Edgar Valas
Mrtve oči Londona
Richard Horatio Edgar Wallace 

Mrtve oči Londona

Nova američka pripovetkaSrpska književna zadruga - Beograd1986NOVA AMERIČKA PRIPOVETKA , Srpska književna zadruga Beograd 1986 , Izbor, predgovor i prevod Gordana Todorovic ; autori : (Džon Bart, Robert Kuver, Donald Bartelmi, Gilbert Sorentino, Ričard Brotigan, Ronald Sukenik, Vilijem Ges, Džojs Kerol Outs, Džon Gardner, Alisa Voker, Rejmond Karver, Volter Ebiš, Džonatan Bombek, Stiven Dikson, Lenard Majklz, An Tajler, Džejn An Filips, Sintija Ozik). tvrd povez, format 13,5 x 19 cm ,XV + 282 strane ,Naslov Nova američka pripovetka / izbor, predgovor i prevod Gordana B. TodorovićVrsta građe kratka prozaCiljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)Jezik srpskiGodina 1986Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska književna zadruga, 1986 (Beograd : Kultura)Fizički opis XV, 280 str. ; 19 cmDrugi autori - osoba Todorović, Gordana B. = Todorović, Gordana B.Zbirka Srpska književna zadruga ; ǂkolo ǂ79, ǂknj. ǂ522ISBN 86-379-0005-4 (karton)Napomene Str. [VII]-XV: Pripovetka ili igra / Gordana B. TodorovićNapomena: str. 279-280

Nova americka pripovetka

Nova američka pripovetka
Srpska književna zadruga - Beograd
1986
NOVA AMERIČKA PRIPOVETKA , Srpska književna zadruga Beograd 1986 , Izbor, predgovor i prevod Gordana Todorovic ; autori : (Džon Bart, Robert Kuver, Donald Bartelmi, Gilbert Sorentino, Ričard Brotigan, Ronald Sukenik, Vilijem Ges, Džojs Kerol Outs, Džon Gardner, Alisa Voker, Rejmond Karver, Volter Ebiš, Džonatan Bombek, Stiven Dikson, Lenard Majklz, An Tajler, Džejn An Filips, Sintija Ozik). tvrd povez, format 13,5 x 19 cm ,XV + 282 strane ,
Naslov Nova američka pripovetka / izbor, predgovor i prevod Gordana B. Todorović
Vrsta građe kratka proza
Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik srpski
Godina 1986
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska književna zadruga, 1986 (Beograd : Kultura)
Fizički opis XV, 280 str. ; 19 cm
Drugi autori - osoba Todorović, Gordana B. = Todorović, Gordana B.
Zbirka Srpska književna zadruga ; ǂkolo ǂ79, ǂknj. ǂ522
ISBN 86-379-0005-4 (karton)
Napomene Str. [VII]-XV: Pripovetka ili igra / Gordana B. Todorović
Napomena: str. 279-280


Nova američka pripovetka
Srpska književna zadruga - Beograd
1986

Nova američka pripovetka

Radislav PumpalovićPoreklo i rodoslovi osamnaest srpskih porodica iz Istočkog PodgoraPoreklo i rodoslovi osamnaest srpskih porodica iz IstokaIstočke porodiceIstokOpština Istok je opština u Republici Srbiji, u AP Kosovo i Metohija, koja pripada Pećkom upravnom okrugu. Površina opštine je 453,84 km².*SADRŽAJ:Porodice Ašani , Betići , Brajkovići , Zuvići , Lazovići , Maksimovići , Bajinovići , Zdravkovići , Ljušići , Živanovići , Vojinovići , Mirkovići iz Stropca i Žakova , Petkovići , Racići , Jovanovići , Filipović

Rodoslovi porodica iz Istoka

Radislav Pumpalović
Poreklo i rodoslovi osamnaest srpskih porodica iz Istočkog Podgora
Poreklo i rodoslovi osamnaest srpskih porodica iz Istoka
Istočke porodice
Istok
Opština Istok je opština u Republici Srbiji, u AP Kosovo i Metohija, koja pripada Pećkom upravnom okrugu. Površina opštine je 453,84 km².
*
SADRŽAJ:
Porodice Ašani , Betići , Brajkovići , Zuvići , Lazovići , Maksimovići , Bajinovići , Zdravkovići , Ljušići , Živanovići , Vojinovići , Mirkovići iz Stropca i Žakova , Petkovići , Racići , Jovanovići , Filipović 


Radislav Pumpalović
Poreklo i rodoslovi osamnaest srpskih porodica iz Istočkog Podgora
Opština Istok je opština u Republici Srbiji, u AP Kosovo i Meto

Vladan DesnicaEseji, članci, poglediBIGZ -Panorama - Prištinatvrd povez sa zlatotiskom, strana 537, 21cm, stanje: vrlo dobro.*Jedan pogled na ličnost Dositejevu.Mirko Korolija i njegov kraj .Riječ „na vrhu jezika` (Prilog diskusijui).Zapisi o umjetnosti (Iskustva i refleksije)Jedan zakašnjeli prilog diskusiji o „tipičnome`O jednom gradu i o jednoj knjiziNa temu: djelo i kritika. O književnom rodu noveleLičnost i prosedeDva kratka esejaTri zapisa o umjetnostiPuzenje na trbuhu. Kroče i zbrka oko njegaVladan Desnica o svom književnom radu i pogledima na umjetničko stvaralaštvoPovodom „prijevoda`, „prijepisa` itd.Književnik i jezikNeuputnost ili nelojalnostRazgovor s Vladanom Desnicom o umjetničkom stvaranju (Jevto Milović) .*Stanko Korać: Književno djelo Vladana Desnice (pogovor Izabranim delima) .Bibliografija Vladana Desnice: 1933-1990. (sačinila Ljiljana Tomašić)tvrd povez, format 13 x 20,5 cm , zlatotisak, ćirilica, 537 strana , školska posveta na predlistu

Eseji, clanci, pogledi

Vladan Desnica
Eseji, članci, pogledi
BIGZ -Panorama - Priština
tvrd povez sa zlatotiskom, strana 537, 21cm, stanje: vrlo dobro.
*
Jedan pogled na ličnost Dositejevu.
Mirko Korolija i njegov kraj .
Riječ „na vrhu jezika` (Prilog diskusijui).
Zapisi o umjetnosti (Iskustva i refleksije)
Jedan zakašnjeli prilog diskusiji o „tipičnome`
O jednom gradu i o jednoj knjizi
Na temu: djelo i kritika
. O književnom rodu novele
Ličnost i prosede
Dva kratka eseja
Tri zapisa o umjetnosti
Puzenje na trbuhu
. Kroče i zbrka oko njega
Vladan Desnica o svom književnom radu i pogledima na umjetničko stvaralaštvo
Povodom „prijevoda`, „prijepisa` itd.
Književnik i jezik
Neuputnost ili nelojalnost
Razgovor s Vladanom Desnicom o umjetničkom stvaranju (Jevto Milović) .
*
Stanko Korać: Književno djelo Vladana Desnice (pogovor Izabranim delima) .
Bibliografija Vladana Desnice: 1933-1990. (sačinila Ljiljana Tomašić)
tvrd povez, format 13 x 20,5 cm , zlatotisak, ćirilica, 537 strana , školska posveta na predlistu


Vladan Desnica
Eseji, članci, pogledi
BIGZ -Panorama - Priština


Eseji, članci, pogledi

Kit KrimEnciklopedija živih religijaDrugo dopunjeno izdanjeIZDAVAČ: NOLITGODINA: 1992BROJ STRANA: 825POVEZ: TRVD FORMAT: 24X17 CMBUDIZAMHINDUIZAMHRIŠĆANSTVOISLAMJUDAIZAMREGIONALNE RELIGIJE: AINU, BAHAIZAM, DŽAINIZAM,SIKIZAM, ŠINTO, TAOIZAM, ZOROASTRIZAM

Enciklopedija zivih religija

Kit Krim
Enciklopedija živih religija
Drugo dopunjeno izdanje
IZDAVAČ: NOLIT
GODINA: 1992
BROJ STRANA: 825
POVEZ: TRVD 
FORMAT: 24X17 CM
BUDIZAM
HINDUIZAM
HRIŠĆANSTVO
ISLAM
JUDAIZAM
REGIONALNE RELIGIJE: AINU, BAHAIZAM, DŽAINIZAM,SIKIZAM, ŠINTO, TAOIZAM, ZOROASTRIZAM


Kit Krim
Enciklopedija živih religija
Drugo dopunjeno izdanje

Enciklopedija živih religija

Simo C. ĆirkovićPatriciji i pustolovi - Najveće misterije Beogradatvrd povezPortreti najzanimljivijih i najintrigantnijih beograđana sa kraja XIX i početka XX veka. Vrtoglavi životni usponi i padovi, ljubavne i političke spletke, tajni život vladara...Simo C. Ćirković (1951) gotovo tri decenije bavi se istoriografskim temama.*SADRŽAJ:ŠTA NIJE VIDEO VELIKI BEOGRADSKI GRACIOZONAČERTANIJA - PODVALA BEČKE TAJNE SLUŽBESANJAK IZ IVANKE I METRESA FRANJE JOSIFAKIR DŽON I TURČIN U ČAKŠIRAMAVELIKI LJUBAVNIK - RUŠILAC SVETSKOG MIRATAJANSTVENA SMRT DRAGE MITRIĆEVIĆSREBRNA GRIVA SRPSKE DIPLOMATIJEBATICA VLADICAKO JE OPLJAČKAO DVORSKU DAMU ELU HADŽIĆSRPSKA MATA HARIŠPIJUNSKI PAZL JEDNOG KOLENOVIĆANIVIDLJIVI UHODAVELIKA IGRA BRAĆE POPOVUJKINO DETEMINISTAR KOCKARČETRDESET CIGARETA PUKOVNIKA APISASINFONIJETA JEDNOM KOFERČETUNAŠA ĆE LJUBAV TRAJATI DO PRVOG VJETRA

Patriciji i pustolovi - Najvece misterije Beograda

Simo C. Ćirković
Patriciji i pustolovi - Najveće misterije Beograda
tvrd povez
Portreti najzanimljivijih i najintrigantnijih beograđana sa kraja XIX i početka XX veka. Vrtoglavi životni usponi i padovi, ljubavne i političke spletke, tajni život vladara...
Simo C. Ćirković (1951) gotovo tri decenije bavi se istoriografskim temama.
*
SADRŽAJ:
ŠTA NIJE VIDEO VELIKI BEOGRADSKI GRACIOZO
NAČERTANIJA - PODVALA BEČKE TAJNE SLUŽBE
SANJAK IZ IVANKE I METRESA FRANJE JOSIFA
KIR DŽON I TURČIN U ČAKŠIRAMA
VELIKI LJUBAVNIK - RUŠILAC SVETSKOG MIRA
TAJANSTVENA SMRT DRAGE MITRIĆEVIĆ
SREBRNA GRIVA SRPSKE DIPLOMATIJE
BATICA VLADICA
KO JE OPLJAČKAO DVORSKU DAMU ELU HADŽIĆ
SRPSKA MATA HARI
ŠPIJUNSKI PAZL JEDNOG KOLENOVIĆA
NIVIDLJIVI UHODA
VELIKA IGRA BRAĆE POPOV
UJKINO DETE
MINISTAR KOCKAR
ČETRDESET CIGARETA PUKOVNIKA APISA
SINFONIJETA JEDNOM KOFERČETU
NAŠA ĆE LJUBAV TRAJATI DO PRVOG VJETRA


Simo C. Ćirković
Patriciji i pustolovi - Najveće misterije Beograda
tvrd povez
Portreti najzanimljivijih i najintrigantnijih beograđana sa kraja XIX i

Patriciji i pustolovi - Najveće misterije Beograda

Sedam hiljada godina BeogradaKratak pregled istorijeUrednik dr Jovan TodorovićKATALOG IZLOŽBI/ 1.Beograd u praistorijskim epohama 2.Beograd pod rimskom vlašću 3.Beograd u srednjem veku 4.Beograd od 1521. do 1914. 5.Kulturni razvoj Beograda tokom XIX veka 6.Beograd u Prvom svetskom ratu 7.Beograd između dva rata 8.Drugi svetski rat... Fotografije, 160 str, , tvrdi povez

Sedam hiljada godina Beograda

Sedam hiljada godina Beograda
Kratak pregled istorije
Urednik dr Jovan Todorović
KATALOG IZLOŽBI/ 1.Beograd u praistorijskim epohama 2.Beograd pod rimskom vlašću 3.Beograd u srednjem veku 4.Beograd od 1521. do 1914. 5.Kulturni razvoj Beograda tokom XIX veka 6.Beograd u Prvom svetskom ratu 7.Beograd između dva rata 8.Drugi svetski rat... Fotografije, 160 str, , tvrdi povez



Sedam hiljada godina Beograda
Kratak pregled istorije
tvrdi povez
Urednik dr Jovan Todorović

VOTIVNA DVOKOLICA IZ STANIČENjA KOD PIROTAurednik: Deana Ratković2015, 124 str, ilustr, 28 cmArheološke monografije, 23ISBN 978-86-7269-169-6*Priča o dvokolici iz Staničenja je mistična priča o kultu sahranjivanja pokojnika sa kolima i konjima u multietničkoj rimskoj imperiji koja je povezivala različite kulture i etnitete u jedinstven državni i verski sistem. Simbolizam sahrana sa kolima i konjskom zapregom sadrži ideju o vožnji kolima kao univerzalnom shvatanju o seljenju ljudske duše u drugi život. Prilikom zaštitnih arheoloških iskopavanja, preduzetih zbog radova na autoputu E 80 Koridora 10, na deonici Niš − Dimitrovgrad, 2013. godine pronađeni su na lokalitetu Staničenje − Mađilka kod Pirota, u okviru jedne humke (tumula) prečnika 500 m, delovi kola od gvožđa, kao i delovi skeleta jednog konja. Tačno mesto nalaza nije se moglo sa sigurnošću utvrditi zbog činjenice da nije pronađen in situ, već je uočen u izbačenoj zemlji. Lokalitet Staničenje se nalazi između dva grada, Bele Palanke (Remesiana) i Pirota (mansio Turres), istočno od antičkog Niša (Naissus), a u blizini trase puteva koji su od Remezijane i Turesa, iz Dardanije i Gornje Mezije vodili u obližnju Trakiju i onih koji su preko Naisusa vodili do Racijarije (Ratiaria) i Serdike (Serdica), današnje Sofije, u Bugarskoj. Ovaj kraj, bogat rudnicima koji su bili veoma značajni i aktivni za vreme Rimljana, krije u sebi još mnogo tajni koje arheolozi pokušavaju da otkriju. Dug je put rimske dvokolice iz Staničenja bio i nakon njenog otkrića. Prvo je urađena konzervacija, zatim njena rekonstrukcija, a potom i monografija i prezentacija na izložbi u Galeriji fresaka 2015. godine. Konzervatori Narodnog muzeja u Beogradu su ovom kulturnom dobru zaustavili proces propadanja, vratili nekadašnji sjaj i zadržali sve estetske i istorijske odlike za buduće generacije. Na kraju je načinjen model – maketa koja pruža uvid u njihov nekadašnji izgled, vraćajući nas u to vreme. Na osnovu svih pronađenih elemenata rekonstruisana su u formi modela otvorenih kola sa dva predimenzionirana točka rimskog tipa cisium – brza i laka, pogodna za putovanja. Sâm nalaz obuhvata četrdeset jedan predmet koji predstavljaju dekorativne, ali i funkcionalne delove kola, kao što su točkovi, klinovi, oplate i parapetne ploče pomoću kojih je izvršena i rekonstrukcija. Rimska kola iz Staničenja bila su ukrašena gvozdenim oplatama sa zlatnim odsjajem inkrustovanog mesinga, sa estetikom koja je odlika rimske umetnosti, ali i duh ranijih kultura. Ukrašene oplate su bile pričvršćene na drvenu konstrukciju kola i na njima su predstavljeni floralni i geometrijski motivi: venci bršljana, lišća vinove loze, šišarke kao i lišće smokve. Reč je o motivima iz kulta boga Dionisa, grčkog boga vegetacije, plodnosti i vina, ali u ovom slučaju i htonskog božanstva i božanstva rudničkog panteona, koje je u vezi sa podzemnim svetom umrlih. Običaj ritualnog sahranjivanja kola sa pokojnikom može se dovesti u vezu sa univerzalnim shvatanjem putovanja u drugi svet koji se javlja kod Grka, Etruraca, Kelta, Gala pa i Tračana, za koje pretpostavljamo da im je ovaj nalaz pripadao. Ritualno sahranjivanje pokojnika zajedno sa kolima i konjima bilo je svojstveno bogatim pripadnicima romanizovanog tračkog stanovništva sa dobrim vezama u rimskoj administraciji, koji su zadržali deo svoje tradicije. Simbolizam sahrana sa kolima i konjskom zapregom, ali i drugih spomenika sa predstavama vožnje kolima, sadrži ideju koju nalazimo još kod Homera u Ilijadi, gde se u odeljku o Patroklovoj smrti (XXIII) opisuju ritualne trke kola dvoprega i četvoroprega u čast Patrokla, koje pronalazimo i na grčkim posudama iz VI veka pre naše ere. Takođe, u poglavlju naricanja, u scenama žrtvovanja i spaljivanja Ahil (Homer XXIII) pominje žrtve konja i kaže: „Nego s kolima mi i s njima pođimo bliže/Plakati sada Patrokla, jer čast je s mrtvima takva/A kad se tužnjave ljute nadovolji svaki, tad konje/Od kola ćemo ispreći i sve ćemo večerat ovdje.“ Filozofska tumačenja o seljenju ljudske duše i vožnji kolima kao metafori, nalazimo kod Platona u njegovom delu Fedar ili O lepoti u poglavlju Priroda božanske i ljudske duše. Vožnja kolima može da predstavlja i cursus vitae ili tok života. Dvokolica iz Staničenja se datuje u vreme sa kraja 1. i početka 2. veka.Deana Ratkovićmuzejski savetnik

VOTIVNA DVOKOLICA - iz Staniceva kod Pirota

VOTIVNA DVOKOLICA IZ STANIČENjA KOD PIROTA
urednik: Deana Ratković
2015, 124 str, ilustr, 28 cm
Arheološke monografije, 23
ISBN 978-86-7269-169-6
*
Priča o dvokolici iz Staničenja je mistična priča o kultu sahranjivanja pokojnika sa kolima i konjima u multietničkoj rimskoj imperiji koja je povezivala  različite kulture i etnitete u jedinstven državni i verski sistem. Simbolizam sahrana sa kolima i konjskom zapregom sadrži ideju o vožnji kolima kao univerzalnom shvatanju o seljenju ljudske duše u drugi život.

Prilikom zaštitnih arheoloških iskopavanja, preduzetih zbog radova na autoputu  E 80 Koridora 10, na deonici Niš − Dimitrovgrad,  2013. godine pronađeni su na lokalitetu Staničenje − Mađilka kod Pirota, u okviru jedne humke (tumula) prečnika 500 m, delovi kola od gvožđa, kao i delovi skeleta jednog konja. Tačno mesto nalaza nije se moglo sa sigurnošću utvrditi zbog činjenice da nije pronađen in situ, već je uočen u izbačenoj zemlji.

Lokalitet Staničenje se nalazi između dva grada, Bele Palanke (Remesiana) i Pirota (mansio Turres), istočno od antičkog Niša (Naissus), a u blizini trase puteva koji su od Remezijane i Turesa, iz Dardanije i Gornje Mezije vodili u obližnju Trakiju i onih koji su preko Naisusa vodili do Racijarije (Ratiaria) i Serdike (Serdica), današnje Sofije, u Bugarskoj. Ovaj kraj, bogat rudnicima koji su bili veoma značajni i aktivni za vreme Rimljana, krije u sebi još mnogo tajni koje arheolozi pokušavaju da otkriju.

Dug je put rimske dvokolice iz Staničenja bio i nakon njenog otkrića. Prvo je urađena konzervacija, zatim njena rekonstrukcija, a potom i monografija i prezentacija na izložbi u Galeriji fresaka 2015. godine. Konzervatori  Narodnog muzeja u Beogradu su ovom kulturnom dobru zaustavili proces propadanja, vratili nekadašnji sjaj i zadržali sve estetske i istorijske odlike za buduće generacije. Na kraju je načinjen model – maketa koja pruža uvid u njihov nekadašnji izgled, vraćajući nas u to vreme. Na osnovu svih pronađenih elemenata rekonstruisana su u formi modela otvorenih kola sa dva predimenzionirana točka rimskog tipa cisium – brza i laka, pogodna za putovanja.

Sâm nalaz obuhvata četrdeset jedan predmet koji predstavljaju dekorativne, ali i funkcionalne delove kola, kao što su točkovi, klinovi, oplate i parapetne ploče pomoću kojih je izvršena i rekonstrukcija. Rimska kola iz Staničenja bila su ukrašena gvozdenim oplatama sa zlatnim odsjajem inkrustovanog mesinga, sa estetikom koja je odlika rimske umetnosti, ali i duh ranijih kultura. Ukrašene oplate su bile pričvršćene na drvenu konstrukciju kola i na njima su predstavljeni floralni i geometrijski motivi: venci bršljana, lišća vinove loze, šišarke kao i lišće smokve. Reč je o motivima iz kulta boga Dionisa, grčkog boga vegetacije, plodnosti i vina, ali u ovom slučaju i htonskog božanstva i božanstva rudničkog panteona, koje je u vezi sa podzemnim svetom umrlih. 

Običaj ritualnog sahranjivanja kola sa pokojnikom može se dovesti u vezu sa univerzalnim shvatanjem putovanja u drugi svet koji se javlja kod Grka, Etruraca, Kelta, Gala pa i Tračana, za koje pretpostavljamo da im je ovaj nalaz pripadao. Ritualno sahranjivanje pokojnika zajedno sa kolima i konjima bilo je svojstveno bogatim pripadnicima romanizovanog tračkog stanovništva sa dobrim vezama u rimskoj administraciji, koji su zadržali deo svoje tradicije.

Simbolizam sahrana sa kolima i konjskom zapregom, ali i drugih spomenika sa predstavama vožnje kolima, sadrži ideju koju nalazimo još kod Homera u Ilijadi, gde se u odeljku o Patroklovoj smrti (XXIII) opisuju ritualne trke kola dvoprega i četvoroprega u čast Patrokla, koje pronalazimo i na grčkim posudama iz VI veka pre naše ere. Takođe, u poglavlju naricanja, u scenama žrtvovanja i spaljivanja Ahil (Homer XXIII) pominje žrtve konja i kaže: „Nego s kolima mi i s njima pođimo bliže/Plakati sada Patrokla, jer čast je s mrtvima takva/A kad se tužnjave ljute nadovolji svaki, tad konje/Od kola ćemo ispreći i sve ćemo večerat ovdje.“  

Filozofska tumačenja o seljenju ljudske duše i vožnji kolima kao metafori, nalazimo kod Platona u njegovom delu Fedar ili O lepoti u poglavlju Priroda božanske i ljudske duše. Vožnja kolima može da predstavlja i cursus vitae ili tok života.

Dvokolica iz Staničenja se datuje u vreme sa kraja 1. i početka 2. veka.
Deana Ratković
muzejski savetnik



VOTIVNA DVOKOLICA - iz Staničeva kod Pirota
arheološka monografija
urednik: Deana Ratković

VOTIVNA DVOKOLICA - iz Staničeva kod Pirota

Ivana Popović - Bojana Borić BreškovićCONSTANTINE GREAT AND EDICT OF MILAN 313*Constantine the Great and the Edict of Milan 313. The Birth of Cristianity in the Roman Provinces on the Soil of Serbia, eds. I. Popović, B. Borić-Brešković, Belgrade 2013.*Konstantin Veliki i Milanski edikt 313. Rađanje hrišćanstva u rimskim provincijama na tlu Srbije, ur. I. Popović, B. Borić-Brešković, Beograd 2013.*Ovo istraživanje istražuje istorijski kontekst i implikacije Milanskog edikta iz 313. godine nove ere za vreme vladavine Konstantina Velikog, posebno njegov značaj za razvoj hrišćanstva u rimskim provincijama, posebno u današnjoj Srbiji. U radu se govori o geopolitičkoj strukturi Rimskog carstva na Balkanu tokom principata, detaljno o ​​osnivanju i organizaciji provincija, kao io interakciji između rimske vlasti i lokalnih plemena. Kroz ispitivanje istorijskih izvora, vojnih kampanja i administrativnih promena, ima za cilj da rasvetli kako su se ovi faktori spojili u usponu hrišćanstva u regionu.*This research explores the historical context and implications of the Edict of Milan issued in 313 AD under the reign of Constantine the Great, particularly its significance for the development of Christianity in the Roman provinces, specifically in present-day Serbia. The paper discusses the geopolitical structure of the Roman Empire in the Balkans during the principate, detailing the establishment and organization of provinces, and the interactions between Roman authority and local tribes. Through an examination of historical sources, military campaigns, and administrative changes, it aims to shed light on how these factors converged in the rise of Christianity in the region.

CONSTANTINE GREAT AND EDICT OF MILAN 313

Ivana Popović - Bojana Borić Brešković
CONSTANTINE GREAT AND EDICT OF MILAN 313
*
Constantine the Great and the Edict of Milan 313. The Birth of Cristianity in the Roman Provinces on the Soil of Serbia, eds. I. Popović, B. Borić-Brešković, Belgrade 2013.
*
Konstantin Veliki i Milanski edikt 313. Rađanje hrišćanstva u rimskim provincijama na tlu Srbije, ur. I. Popović, B. Borić-Brešković, Beograd 2013.
*
Ovo istraživanje istražuje istorijski kontekst i implikacije Milanskog edikta iz 313. godine nove ere za vreme vladavine Konstantina Velikog, posebno njegov značaj za razvoj hrišćanstva u rimskim provincijama, posebno u današnjoj Srbiji. U radu se govori o geopolitičkoj strukturi Rimskog carstva na Balkanu tokom principata, detaljno o ​​osnivanju i organizaciji provincija, kao io interakciji između rimske vlasti i lokalnih plemena. Kroz ispitivanje istorijskih izvora, vojnih kampanja i administrativnih promena, ima za cilj da rasvetli kako su se ovi faktori spojili u usponu hrišćanstva u regionu.
*
This research explores the historical context and implications of the Edict of Milan issued in 313 AD under the reign of Constantine the Great, particularly its significance for the development of Christianity in the Roman provinces, specifically in present-day Serbia. The paper discusses the geopolitical structure of the Roman Empire in the Balkans during the principate, detailing the establishment and organization of provinces, and the interactions between Roman authority and local tribes. Through an examination of historical sources, military campaigns, and administrative changes, it aims to shed light on how these factors converged in the rise of Christianity in the region.


CONSTANTINE GREAT AND EDICT OF MILAN 313
Ivana Popović - Bojana Borić Brešković

Istraži sve knjige

Antikvarne knjige, retka izdanja i polovne knjige po najpovoljnijim cenama u Srbiji. Istražite našu bogatu kolekciju starih knjiga - od srpskih klasika, istorijskih dela i književnih remek-dela do retkih primeraka za kolekcionare. Staraknjiga - vaša online antikvarna knjižara od 2008.