Deveti krug svetog kralja

Igor Đurić Deveti krug Svetog kralja Manastir Visoki Dečani Dušan Silni Stefan Dečanski

Antologija srpskog pesništva Miodrag PavlovićM.Pavlović:ANTOLOGIJA SRPSKOG PESNIŠTVA(XIII-XX vek)/438/Miodrag Pavlović: ANTOLOGIJA SRPSKOG PESNIŠTVA (XIII - XX vek), Srpska književna zadruga Beograd 1973, treće izdanje, tvrdi povez, omot, str. 298. Jedna od najboljih antologija srpske poezije.Predgovor:-od I DO-XC+298.STRANA- Antologija - Od Save Nemanjića / 1175-1235 / do Jovana Hristića / 1933 - /, Napomene, 83 pesnika - 206 pesama, Ćirilica, Šiven tvrd povez, Nema Omotnicu.*﻿Kao što je početak naše pisane književnosti u spisima Save Nemanjića, u njima je i početak naše pismene poezije. Delovi biografije koju je Sava sačinio svome ocu, i po svom ritmu, i po povišenom tonu kazivanja, i p osećajnoj podlozi, jesu poezija, i mi ih sa zadovoljstvom prihvatamo kao pesništvo u vremenu koje, osim liturgijskih stihova, drugo pisano pesništvo nije negovalo, ni isticalo. Smenjivanje i preplitanje pripovednog i proznog tona sa retorskim i pesničkim nalaze se i u drugim srednjovekovnim spisima, našim i stranim, a naročito u Bibliji, koja je i tako služila srednjovekovnim piscima za uzor, povod i ideal. Već je bilo rečeno, s pravom, da je Sava Nemanjić osećajan pisac (M. Kašanin), što može važiti, razume se, samo za njegovo Žitije sv. Simeuna, ne za njegove sastave iz oblasti crkvenog zakonodavstva. To Žitije, pored istorije i naracije koju sadrži, svedočanstvo je jedne emocije: Sava govori o Stefanu Nemanji, ne samo kao državniku, isposniku i mudrom starcu, nego kao o ocu, i reč otac se uporno provlači ne samo kroz ovo Žitije nego i kroz druge Savine spise, kroz Studenički tipik, i originalni deo Hilandarskog tipika, o Službi sv. Simeunu i da ne govorimo. Iako je u hrišćanstvu odnos otac-sin veoma važan, pominjanje i hvaljenje oca ovde nije bilo nikakva kanonska, ni doktrinarna obaveza. Stefan Prvovenčani, koji takođe piše izvanrednu biografiju Simeona – Nemanje, reč otac jedva da upotrebljava. Odnos otac-sin u Savinom spisu jeste istorija duboke ljubavi, prvo oca prema sinu, zatim i sina prema ocu, koja dobija dramske akcente starozavetnih razmera.

Antologija srpskog pesnistva (XII - XX vek)

Antologija srpskog pesništva 
Miodrag Pavlović
M.Pavlović:ANTOLOGIJA SRPSKOG PESNIŠTVA(XIII-XX vek)/438/
Miodrag Pavlović: ANTOLOGIJA SRPSKOG PESNIŠTVA (XIII - XX vek), Srpska književna zadruga Beograd 1973, treće izdanje, tvrdi povez, omot, str. 298. Jedna od najboljih antologija srpske poezije.
Predgovor:-od I DO-XC+298.STRANA- Antologija - Od Save Nemanjića / 1175-1235 / do Jovana Hristića / 1933 - /, Napomene, 83 pesnika - 206 pesama, Ćirilica, Šiven tvrd povez, Nema Omotnicu.
*
﻿Kao što je početak naše pisane književnosti u spisima Save Nemanjića, u njima je i početak naše pismene poezije. Delovi biografije koju je Sava sačinio svome ocu, i po svom ritmu, i po povišenom tonu kazivanja, i p osećajnoj podlozi, jesu poezija, i mi ih sa zadovoljstvom prihvatamo kao pesništvo u vremenu koje, osim liturgijskih stihova, drugo pisano pesništvo nije negovalo, ni isticalo. Smenjivanje i preplitanje pripovednog i proznog tona sa retorskim i pesničkim nalaze se i u drugim srednjovekovnim spisima, našim i stranim, a naročito u Bibliji, koja je i tako služila srednjovekovnim piscima za uzor, povod i ideal. Već je bilo rečeno, s pravom, da je Sava Nemanjić osećajan pisac (M. Kašanin), što može važiti, razume se, samo za njegovo Žitije sv. Simeuna, ne za njegove sastave iz oblasti crkvenog zakonodavstva. To Žitije, pored istorije i naracije koju sadrži, svedočanstvo je jedne emocije: Sava govori o Stefanu Nemanji, ne samo kao državniku, isposniku i mudrom starcu, nego kao o ocu, i reč otac se uporno provlači ne samo kroz ovo Žitije nego i kroz druge Savine spise, kroz Studenički tipik, i originalni deo Hilandarskog tipika, o Službi sv. Simeunu i da ne govorimo. Iako je u hrišćanstvu odnos otac-sin veoma važan, pominjanje i hvaljenje oca ovde nije bilo nikakva kanonska, ni doktrinarna obaveza. Stefan Prvovenčani, koji takođe piše izvanrednu biografiju Simeona – Nemanje, reč otac jedva da upotrebljava. Odnos otac-sin u Savinom spisu jeste istorija duboke ljubavi, prvo oca prema sinu, zatim i sina prema ocu, koja dobija dramske akcente starozavetnih razmera.


Antologija srpskog pesništva Miodrag Pavlović pesme poezija stare knjige

Antologija srpskog pesništva (XII - XX vek)

Istorija naroda Jugoslavije knjiga 1Podnaslov : Knjiga prva - do početka XVI veka ; karteAutor : Grupa autora

Istorija naroda Jugoslavije Knjiga 1

Istorija naroda Jugoslavije knjiga 1
Podnaslov : Knjiga prva - do početka XVI veka ; 
karte
Autor : Grupa autora


Dobrica Ćosić U tuđem veku II Dnevnik 1. januar 2004 - 29. decembar 2010U svojoj testamentarnoj knjizi Dobrica Ćosić, kao značajan svedok epohe, ispisuje burnu i prelomnu istoriju Srbije prve decenije XXI veka. Ovom knjigom Ćosić okončava dnevničke zapise koje je vodio preko šest decenija. Ti zapisi, uz to, prvi put rasvetljavaju Ćosićev intimni doživljaj života, njegov odnos prema porodici, ali i odnos prema samom činu pisanja.Kako se i zašto istorija i dalje poigrava sa Srbijom? Kuda smo se zaputili? Kako smo i zašto izgubili Kosovo? Ovo su samo neka od pitanja koja Ćosić promišlja, pokušavajući da razume i rasvetli ulogu različitih političkih, kulturnih i javnih ličnosti u novoj Srbiji u kontekstu nove geopolitičke podele sveta.„Duboko i lično svedočanstvo o kraju jedne epohe iz pera čoveka koji je podjednako bio i njen svedok i njen tvorac. Ovo delo je amanet koji je ostavio i onima koji su ga poštovali i onima koji su izgradili karijere napadajući ga. Svako od njih će u njemu pronaći baš ono što mu treba.“ Dejan Stojiljković„Zasnovana na tradiciji najboljih pisaca tog žanra, od Tolstojevih dnevnika do Malroovih Antimemoara, ova knjiga je sa osećanjem neizvesnosti i zabrinutosti zagledana u budućnost i predstavlja gorko ali otrežnjujuće svedočanstvo o suštinskim promenama koje su se dogodile u zemlji i u svetu. U njoj Ćosić preispituje brojna pitanja koja su opsedala mnoge pisce i istoričare pre njega, i koja se kreću u krugu neuralgičnih srpskih tema.“ Marko Krstić„Dnevnički zapisi Dobrice Ćosića fasciniraju na jedan nov način: otkrivaju nam, naime, da je Ćosić dvadeset i prvi vek, u koji je kao svedok zakoračio, koji nije literarno obrađivao i koji je doživljavao kao tuđ, ipak razumeo bolje od mnogih koji bi po krštenici trebalo da budu ljudi našeg tužnog stoleća.“ Vladimir Kecmanović

U tudjem veku II

Dobrica Ćosić 
U tuđem veku II Dnevnik 
1. januar 2004 - 29. decembar 2010
U svojoj testamentarnoj knjizi Dobrica Ćosić, kao značajan svedok epohe, ispisuje burnu i prelomnu istoriju Srbije prve decenije XXI veka. Ovom knjigom Ćosić okončava dnevničke zapise koje je vodio preko šest decenija. Ti zapisi, uz to, prvi put rasvetljavaju Ćosićev intimni doživljaj života, njegov odnos prema porodici, ali i odnos prema samom činu pisanja.
Kako se i zašto istorija i dalje poigrava sa Srbijom? Kuda smo se zaputili? Kako smo i zašto izgubili Kosovo? Ovo su samo neka od pitanja koja Ćosić promišlja, pokušavajući da razume i rasvetli ulogu različitih političkih, kulturnih i javnih ličnosti u novoj Srbiji u kontekstu nove geopolitičke podele sveta.
„Duboko i lično svedočanstvo o kraju jedne epohe iz pera čoveka koji je podjednako bio i njen svedok i njen tvorac. Ovo delo je amanet koji je ostavio i onima koji su ga poštovali i onima koji su izgradili karijere napadajući ga. Svako od njih će u njemu pronaći baš ono što mu treba.“ Dejan Stojiljković
„Zasnovana na tradiciji najboljih pisaca tog žanra, od Tolstojevih dnevnika do Malroovih Antimemoara, ova knjiga je sa osećanjem neizvesnosti i zabrinutosti zagledana u budućnost i predstavlja gorko ali otrežnjujuće svedočanstvo o suštinskim promenama koje su se dogodile u zemlji i u svetu. U njoj Ćosić preispituje brojna pitanja koja su opsedala mnoge pisce i istoričare pre njega, i koja se kreću u krugu neuralgičnih srpskih tema.“ Marko Krstić
„Dnevnički zapisi Dobrice Ćosića fasciniraju na jedan nov način: otkrivaju nam, naime, da je Ćosić dvadeset i prvi vek, u koji je kao svedok zakoračio, koji nije literarno obrađivao i koji je doživljavao kao tuđ, ipak razumeo bolje od mnogih koji bi po krštenici trebalo da budu ljudi našeg tužnog stoleća.“ Vladimir Kecmanović


Dobrica Ćosić U tuđem veku II Dnevnik 1. januar 2004 - 29. decembar 2010

U tuđem veku II

Istorija srpskog ustanka I-II Lazar Arsenijević Batalakareprint izdanja iz 1899gTvrdi povez,Prosveta Beograd 19881087 STRANA +3 KARTE SRBIJELazar Arsenijević Batalaka (1795 - 1868), savremenik Prvog srpskog ustanaka, zatim državni savetnik (od 1842), kapućehaja Srbije u Carigradu (1846 - 1847) i ministar pravde i prosvete, istovremeno je i jedan od njegovih zapaženih istoriografa. Njegova Istorija srpskog ustanka, ne samo po obimu već i po sadržini i obilju dokumentacije jedno je od najpotpunijih dela o ustanku 1804 - 1813. godine koji je doveo do obnove srpske države u XIXI veku.

Istorija srpskog ustanka I-II

Istorija srpskog ustanka I-II 
Lazar Arsenijević Batalaka
reprint izdanja iz 1899g
Tvrdi povez,Prosveta Beograd 1988
1087 STRANA +3 KARTE SRBIJE
Lazar Arsenijević Batalaka (1795 - 1868), savremenik Prvog srpskog ustanaka, zatim državni savetnik (od 1842), kapućehaja Srbije u Carigradu (1846 - 1847) i ministar pravde i prosvete, istovremeno je i jedan od njegovih zapaženih istoriografa. Njegova Istorija srpskog ustanka, ne samo po obimu već i po sadržini i obilju dokumentacije jedno je od najpotpunijih dela o ustanku 1804 - 1813. godine koji je doveo do obnove srpske države u XIXI veku.



Istorija srpskog ustanka  Lazar Arsenijević Batalaka karađorđe Srbija 1804 Prvi srpski ustanak Miloš Veliki

Branislav Petronijević (Sovljak kod Uba, 25. mart/6. april 1875 — Beograd, 4. mart 1954) bio je srpski filozof, akademik.VELIKA FILOZOFSKA BIBLIOTEKA/ a) Metafizika b) Geometrija, I deo: Opšta ontologija i formalne kategorije, II deo: Realne kategorije i poslednja načela (sa 43 slike u tekstu), Prevod sa nemačkog i pogovor Milorad Lj. MIlenković, Latinica, Šiven povez, Omot, Obeležavač stranica, Ukupno 1030&nbsp;

Nacela metafizike I-II

Branislav Petronijević (Sovljak kod Uba, 25. mart/6. april 1875 — Beograd, 4. mart 1954) bio je srpski filozof, akademik.
VELIKA FILOZOFSKA BIBLIOTEKA/ a) Metafizika b) Geometrija, I deo: Opšta ontologija i formalne kategorije, II deo: Realne kategorije i poslednja načela (sa 43 slike u tekstu), Prevod sa nemačkog i pogovor Milorad Lj. MIlenković, Latinica, Šiven povez, Omot, Obeležavač stranica, Ukupno 1030 


filozofija brana petronijević metafizika  I deo: Opšta ontologija i formalne kategorije, II deo: Realne kategorije i poslednja načela

Načela metafizike I-II

Milica Jakovljević Mir-Jam Otmica muškarcaRoman Otmica muškarca odlikuje mnoštvo likova i paralelnih ljubavnih priča.Svaka je na svoj način bolna i poučna. Isprepletani su bol i razočaranja, ženska lukavstva i veštine, želje i nadanja sve zarad jednog cilja: pridobiti pravog muškarca i njegovu ljubav do kraja života.Roman se bavi temama poput ljubavi, izdaje, osvete i pitanjima identiteta. Autorica istražuje kompleksne odnose među likovima, prikazujući kako su prošlost i obiteljske veze važne za njihova djelovanja i odluke. Kroz priču, autorica također istražuje i teme poput emancipacije žena, moći ljubavi i teških životnih izazova.Knjiga je napisana na ekavici, što je specifičnost srpskog jezika i čini da čitanje teksta bude još bliže srpskom čitaocu. “Otmica muškarca” je roman koji će privući ljubitelje ljubavnih romana i drama, kao i one koji su zainteresirani za složene ljudske odnose i tajne koje ih povezuju.

Otmica muskarca

Milica Jakovljević 
Mir-Jam 
Otmica muškarca
Roman Otmica muškarca odlikuje mnoštvo likova i paralelnih ljubavnih priča.
Svaka je na svoj način bolna i poučna. Isprepletani su bol i razočaranja, ženska lukavstva i veštine, želje i nadanja sve zarad jednog cilja: pridobiti pravog muškarca i njegovu ljubav do kraja života.
Roman se bavi temama poput ljubavi, izdaje, osvete i pitanjima identiteta. Autorica istražuje kompleksne odnose među likovima, prikazujući kako su prošlost i obiteljske veze važne za njihova djelovanja i odluke. Kroz priču, autorica također istražuje i teme poput emancipacije žena, moći ljubavi i teških životnih izazova.Knjiga je napisana na ekavici, što je specifičnost srpskog jezika i čini da čitanje teksta bude još bliže srpskom čitaocu. “Otmica muškarca” je roman koji će privući ljubitelje ljubavnih romana i drama, kao i one koji su zainteresirani za složene ljudske odnose i tajne koje ih povezuju.


Milica Jakovljević Mir-Jam Otmica muškarca stare knjige

Otmica muškarca

Lajoš ZilahiArarat I-IILajoš Zilahi (mađ. Zilahy Lajos; Nađsalonta, Transilvanija , 27. mart 1891 — Novi Sad, 1. decembar 1974) bio je mađarski pisac i dramaturg.[1] Jedan je od vodećih, ako ne i najčitaniji prozni mađarski autor dvadesetog veka.O svojim iskustvima sa ratišta potresno svedoči u romanu „Zarobljenici“ (mađ. Két fogoly). Njegovo najpoznatije delo je „Ararat“, deo trilogije, a najpotresnije „Samrtno proleće“. Njegovim delima provejava duh aristokratske Mađarske, odnosno Austrougarske, a izuzetno živim opisima uspeva da gane čitaoca.

Ararat I-II

Lajoš Zilahi
Ararat I-II
Lajoš Zilahi (mađ. Zilahy Lajos; Nađsalonta, Transilvanija , 27. mart 1891 — Novi Sad, 1. decembar 1974) bio je mađarski pisac i dramaturg.[1] Jedan je od vodećih, ako ne i najčitaniji prozni mađarski autor dvadesetog veka.
O svojim iskustvima sa ratišta potresno svedoči u romanu „Zarobljenici“ (mađ. Két fogoly). Njegovo najpoznatije delo je „Ararat“, deo trilogije, a najpotresnije „Samrtno proleće“. Njegovim delima provejava duh aristokratske Mađarske, odnosno Austrougarske, a izuzetno živim opisima uspeva da gane čitaoca.


Lajoš Zilahi Ararat I-II Samrtno proleće Zarobljenici Lajos Zilahi

Deveti krug svetog kralja

Igor Đurić

Vreme zlih pastrmki

Dnevnik knjigovođe

Dostojevski