Name: Periferijski zmajevi - Carski rez
Availability: InStock
Author: Vidosav Stevanović

Periferijski zmajevi - Carski rez

Vidosav Stevanović (Cvetojevac, Kragujevac, 27. jun 1942) srpski je pripovedač, pesnik, romansijer, scenarista i dramski pisac.

Petrus BorelŠampaver - Nemoralne pričePetrus Borel, bio je francuski pisac romantičarskog pokreta. biblioteka Svetski klasici,Izdavač :Prosveta,BeogradIzdato: 1962Stranica: 250Tvrdi povez,zlatotiskPismo : ĆirilicaPredgovor Miodrag Pavlovićsadržaj :PRIČE 1.Gospodin od Laržantijera, tužilac2.Žakez Barau, drvodelja3.Don Andreja Vezalijus, anatom4.Three fingered jack, Obi5.Dina, lepa Jevrejka6.Pasero, đak7.Šampaver, vukodlak

Sampaver - Nemoralne price

Petrus Borel
Šampaver - Nemoralne priče
Petrus Borel, bio je francuski pisac romantičarskog pokreta.
 biblioteka Svetski klasici,
Izdavač :Prosveta,Beograd
Izdato: 1962
Stranica: 250
Tvrdi povez,zlatotisk
Pismo : Ćirilica
Predgovor Miodrag Pavlović
sadržaj :
PRIČE 
1.Gospodin od Laržantijera, tužilac
2.Žakez Barau, drvodelja
3.Don Andreja Vezalijus, anatom
4.Three fingered jack, Obi
5.Dina, lepa Jevrejka
6.Pasero, đak
7.Šampaver, vukodlak


Petrus Borel
Šampaver - Nemoralne priče

Šampaver - Nemoralne priče

Branko Radičević, Jovan Dučić, Aleksa Šantić, Milan Rakić, &nbsp;Vojislav Ilić, &nbsp;Đura Jakšić, Jovan Jovanović ZmajBogdan Popović&nbsp;je bio jedan od najznačajnijih srpskih književnih kritičara i esejista.Rođen je u Beogradu&nbsp;1863.&nbsp;godine. Čuveni književni kritičar umro je&nbsp;1944.&nbsp;godine. Bavio se i likovnom kritikom. Poznavao je devet svetskih jezika. „Antologiju novije srpske lirike“ sastavio je, i po svom ukusu stvorio, književni kritičar Bogdan Popović. Predgovor je napisan o Uskrsu 1911. godine. Kako je i sam urednik rekao „Antologija“ je sastavljena „od početka do kraja, u cilju i po merilima čisto estetičkim“. Bez obzira na književnu i kultirnu istoriju koja je iznedrila svoja pravila, urednik je birao pesme pema njihovoj lepoti. Tako nam je dao „zbirku cveća novije srpske lirike“.

Antologija novije srpske knjizevnosti

Branko Radičević, Jovan Dučić, Aleksa Šantić, Milan Rakić,  Vojislav Ilić,  Đura Jakšić, Jovan Jovanović Zmaj
Bogdan Popović je bio jedan od najznačajnijih srpskih književnih kritičara i esejista.
Rođen je u Beogradu 1863. godine. Čuveni književni kritičar umro je 1944. godine. Bavio se i likovnom kritikom. Poznavao je devet svetskih jezika.

„Antologiju novije srpske lirike“ sastavio je, i po svom ukusu stvorio, književni kritičar Bogdan Popović. Predgovor je napisan o Uskrsu 1911. godine. Kako je i sam urednik rekao „Antologija“ je sastavljena „od početka do kraja, u cilju i po merilima čisto estetičkim“. Bez obzira na književnu i kultirnu istoriju koja je iznedrila svoja pravila, urednik je birao pesme pema njihovoj lepoti. Tako nam je dao „zbirku cveća novije srpske lirike“.


Branko Radičević, Jovan Dučić, Aleksa Šantić, Milan Rakić,  Vojislav Ilić,  Đura Jakšić, Jovan Jovanović Zmaj Bogdan Popović

Antologija novije srpske književnosti

Marko MladenovićDrugo ubistvo Zorana ĐinđićaMarko Mladenović je bio profesor Pravnog fakulteta u Beogradu na predmetima Porodično pravo i Sociologija porodice. Bio je direktor Instituta za socijalnu politiku i Instituta za pravne i društvene nauke Pravnog fakulteta u Beogradu. Učestvovao je u osnivanju Gerontološkog, Defektološkog fakulteta i odgovarajućih instituta. Osnivač je smera za socijalni rad i socijalnu politiku na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Na ovom smeru predavao je Porodično pravo, Sociologiju porodice i Društvenu zaštitu porodice. Preminuo je 10. marta 2014. godine.*Zoran Đinđić (Bosanski Šamac, 1. avgusta 1952 — Beograd, 12. mart 2003) bio je srpski političar i filozof. Bio je dugogodišnji predsednik Demokratske stranke, gradonačelnik Beograda (1997) i predsednik Vlade Republike Srbije (2001—2003).Na stepeništu zgrade sedišta Vlade Srbije u Beogradu 12. marta 2003. godine oko 12:30 predsednik Vlade Zoran Đinđić pogođen je metkom koji je prošao kroz njegovo srce i brzo je odveden u bolnicu, ali njegova smrt proglašena je jedan čas kasnije, "u 13:30 na operacionom stolu Urgentnog centra"

Drugo ubistvo Zorana Djindjica

Marko Mladenović
Drugo ubistvo Zorana Đinđića
Marko Mladenović je bio profesor Pravnog fakulteta u Beogradu na predmetima Porodično pravo i Sociologija porodice. Bio je direktor Instituta za socijalnu politiku i Instituta za pravne i društvene nauke Pravnog fakulteta u Beogradu. Učestvovao je u osnivanju Gerontološkog, Defektološkog fakulteta i odgovarajućih instituta. Osnivač je smera za socijalni rad i socijalnu politiku na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Na ovom smeru predavao je Porodično pravo, Sociologiju porodice i Društvenu zaštitu porodice. Preminuo je 10. marta 2014. godine.
*
Zoran Đinđić (Bosanski Šamac, 1. avgusta 1952 — Beograd, 12. mart 2003) bio je srpski političar i filozof. Bio je dugogodišnji predsednik Demokratske stranke, gradonačelnik Beograda (1997) i predsednik Vlade Republike Srbije (2001—2003).
Na stepeništu zgrade sedišta Vlade Srbije u Beogradu 12. marta 2003. godine oko 12:30 predsednik Vlade Zoran Đinđić pogođen je metkom koji je prošao kroz njegovo srce i brzo je odveden u bolnicu, ali njegova smrt proglašena je jedan čas kasnije, "u 13:30 na operacionom stolu Urgentnog centra"


Zoran Đinđić
Marko Mladenović
Drugo ubistvo Zorana Đinđića

Drugo ubistvo Zorana Đinđića

Laza KostićDrameMaksim Crnojevic, Pera Segedinac, Uskokova ljubaPriredila Marta FrajndIzdavac - Nolit, BeogradGodina - 1987.Iz edicije Srpska knjizevnost, drama, knjiga 10.Knjiga u vrlo dobrom stanju,bez podvlacenja ili ostecenja,bez ispisane posvete,tvrd povez,format 20 cm,245 str.Drama Ženidba Maksima Crnojevića nastala je po motivima narodne pesme i predstavlja romantičarsko promišljanje o ljubavi, vernosti, lepoti, prijateljstvu.Pera Segedinac je tragedija bazirana na istorij­skim činjenicama o pobuni srpskog naroda u Austro­ugarskoj.

Drame

Laza Kostić
Drame
Maksim Crnojevic, Pera Segedinac, Uskokova ljuba
Priredila Marta Frajnd
Izdavac - Nolit, Beograd
Godina - 1987.
Iz edicije Srpska knjizevnost, drama, knjiga 10.
Knjiga u vrlo dobrom stanju,bez podvlacenja ili ostecenja,bez ispisane posvete,tvrd povez,format 20 cm,245 str.
Drama Ženidba Maksima Crnojevića nastala je po motivima narodne pesme i predstavlja romantičarsko promišljanje o ljubavi, vernosti, lepoti, prijateljstvu.
Pera Segedinac je tragedija bazirana na istorij­skim činjenicama o pobuni srpskog naroda u Austro­ugarskoj.


Laza Kostić
Drame
Maksim Crnojevic, Pera Segedinac, Uskokova ljuba
Priredila Marta Frajnd


Seobe , druga knjigaMiloš CrnjanskiProsveta - Matica srpska1966Miloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.Druga knjiga Seoba je roman Miloša Crnjanskog objavljen 1962. u izdanju Srpske književne zadruge. Sastoji se iz 28 poglavlja. Priča prati potomke i rođake Vuka Isakoviča, junaka prve knjige Seoba: Đurđa, Petra, Trifuna i Pavla, kao centralnu figuru romana. Radnja počinje u maju 1752. (7 godina nakon povratka Vuka Isakoviča iz rata i kraja prve knjige) u Temišvaru, a završava se krajem novembra 1753. u Kijevu i Bahmutu. Druga knjiga Seoba se u određenoj meri bazira na događajima i ličnostima opisanim u Memoarima Simeona Piščevića.

Seobe , druga knjiga

Seobe , druga knjiga
Miloš Crnjanski
Prosveta - Matica srpska
1966
Miloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.
Druga knjiga Seoba je roman Miloša Crnjanskog objavljen 1962. u izdanju Srpske književne zadruge. Sastoji se iz 28 poglavlja. Priča prati potomke i rođake Vuka Isakoviča, junaka prve knjige Seoba: Đurđa, Petra, Trifuna i Pavla, kao centralnu figuru romana. Radnja počinje u maju 1752. (7 godina nakon povratka Vuka Isakoviča iz rata i kraja prve knjige) u Temišvaru, a završava se krajem novembra 1753. u Kijevu i Bahmutu. Druga knjiga Seoba se u određenoj meri bazira na događajima i ličnostima opisanim u Memoarima Simeona Piščevića.


Seobe , druga knjiga
Miloš Crnjanski
Prosveta - Matica srpska
1966


Muharem BazduljI oni su pjevali o ratuU prvom poglavlju, polazeći od knjiga Vesne Goldsworthy i Marije Todorove, ali i istraživanja Božidara Jezernika i Omera Hadžiselimovića, Bazdulj Hskicira prisustvo područja bivše Jugoslavije (i šire – Balkana) u engleskoj književnosti od početka XIX veka do pred sami posljednji rat. U drugom se bavi književnim delima koja su nastajala dok je rat trajao, čiji su autori Susan Sontag, Josif Brodski, Salman Rushdie i Mark Ravenhill. U trećem poglavlju tema su kriminalistički i špijunski romani o ratu u Jugoslaviji Colina Falconera i Fredericka Forsytha. U četvrtom poglavlju je reč o djelima u kojima ratni raspad Jugoslavije igra na izgled samo ornamentalnu ulogu ( J.M. Coetzee, Paul Auster, Julian Barnes.) U petom poglavlju ću on bavi i knjigama koje rat u Jugoslaviji tematizuju post festum (Lawrence Weschler, Geraldine Brooks, Steven Galloway. U šestom, zaključnom, poglavlju sumiraju se uvidi do kojih se došlo. „Medijski interes za ovu temu“, piše Bazdulj, „ primarno je, kako je za medije i uobičajeno, uslovljen aktuelnošću, dok akademski radovi s fokusom na rat na području bivše Jugoslavije, što je za njih i generalno karakteristično, pretenduju na usku specijalističku publiku. Književna djela, međutim, kojima ću se ovdje baviti trude se nadilaziti puku aktuelnost te ciljaju na širu publiku i na taj način razotkrivaju trajnije i važnije mjesto teme ratnog raspada Jugoslavije u kulturama u kojima su nastala“.

I oni su pjevali o ratu

Muharem Bazdulj
I oni su pjevali o ratu
U prvom poglavlju, polazeći od knjiga Vesne Goldsworthy i Marije Todorove, ali i istraživanja Božidara Jezernika i Omera Hadžiselimovića, Bazdulj Hskicira prisustvo područja bivše Jugoslavije (i šire – Balkana) u engleskoj književnosti od početka XIX veka do pred sami posljednji rat. U drugom se bavi književnim delima koja su nastajala dok je rat trajao, čiji su autori Susan Sontag, Josif Brodski, Salman Rushdie i Mark Ravenhill. U trećem poglavlju tema su kriminalistički i špijunski romani o ratu u Jugoslaviji Colina Falconera i Fredericka Forsytha. U četvrtom poglavlju je reč o djelima u kojima ratni raspad Jugoslavije igra na izgled samo ornamentalnu ulogu ( J.M. Coetzee, Paul Auster, Julian Barnes.) U petom poglavlju ću on bavi i knjigama koje rat u Jugoslaviji tematizuju post festum (Lawrence Weschler, Geraldine Brooks, Steven Galloway. U šestom, zaključnom, poglavlju sumiraju se uvidi do kojih se došlo. „Medijski interes za ovu temu“, piše Bazdulj, „ primarno je, kako je za medije i uobičajeno, uslovljen aktuelnošću, dok akademski radovi s fokusom na rat na području bivše Jugoslavije, što je za njih i generalno karakteristično, pretenduju na usku specijalističku publiku. Književna djela, međutim, kojima ću se ovdje baviti trude se nadilaziti puku aktuelnost te ciljaju na širu publiku i na taj način razotkrivaju trajnije i važnije mjesto teme ratnog raspada Jugoslavije u kulturama u kojima su nastala“. 


Dragiša VitoševićJa mislim drugačijeDragiša Vitošević (Bare, Gruža, 14. jun 1935 – Sisak, 4. avgust 1987) bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar.Rodio se u gružanskom selu Bare (opština Knić). U Beogradu je završio Filološki fakultet (Grupa za jugoslovensku i svetsku književnost), na kome je, potom, magistrirao 1964. godine (rad "Smisao sličnosti u književnosti") i, 1973. godine, doktorirao s tezom „Srpsko pesništvo 1901 — 1914". Usavršavao se u Parizu, na Sorboni (od 1964. do 1967. godine) i Moskvi i Lenjingradu (1977 – 1978). Radio je kao naučni savetnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu od 1969. godine. Pokrenuo je i bio glavni i odgovorni urednik časopisa „Raskovnik“ (1968 – 1982) koji se bavio narodnim stvaralaštvom i kulturom sela. Časopis je posebno podržavao pokret pesnika seljaka i podsticao na sakupljanje nezabeleženih narodnih umotvorina, kojih je bilo veoma mnogo, jer je postojala zabluda da je Vuk Karadžić sve sakupio. Vitošević je oko časopisa okupio veliki broj pesnika i stvaralaca sa sela, ali i naučnika koji su se bavili etnologijom, sociologijom, jezikom i kulturološkim istraživanjima ruralne sredine. Iz tog kruga ponikla su mnoga docnije poznata srpska književna i naučna imena.

Ja mislim drugacije

Dragiša Vitošević
Ja mislim drugačije
Dragiša Vitošević (Bare, Gruža, 14. jun 1935 – Sisak, 4. avgust 1987) bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar.
Rodio se u gružanskom selu Bare (opština Knić). U Beogradu je završio Filološki fakultet (Grupa za jugoslovensku i svetsku književnost), na kome je, potom, magistrirao 1964. godine (rad "Smisao sličnosti u književnosti") i, 1973. godine, doktorirao s tezom „Srpsko pesništvo 1901 — 1914". Usavršavao se u Parizu, na Sorboni (od 1964. do 1967. godine) i Moskvi i Lenjingradu (1977 – 1978). Radio je kao naučni savetnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu od 1969. godine. Pokrenuo je i bio glavni i odgovorni urednik časopisa „Raskovnik“ (1968 – 1982) koji se bavio narodnim stvaralaštvom i kulturom sela. Časopis je posebno podržavao pokret pesnika seljaka i podsticao na sakupljanje nezabeleženih narodnih umotvorina, kojih je bilo veoma mnogo, jer je postojala zabluda da je Vuk Karadžić sve sakupio. Vitošević je oko časopisa okupio veliki broj pesnika i stvaralaca sa sela, ali i naučnika koji su se bavili etnologijom, sociologijom, jezikom i kulturološkim istraživanjima ruralne sredine. Iz tog kruga ponikla su mnoga docnije poznata srpska književna i naučna imena.


Dragiša Vitošević bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar
Ja mislim drugačije