Name: Onomastika središnjeg dela Metohijskog Podgora
Availability: InStock
Author: Svetozar Stijović

Onomastika sredisnjeg dela Metohijskog Podgora

Svetozar Stijović
Onomastika središnjeg dela Metohijskog Podgora
Istok
Metohija


Onomastika središnjeg dela Metohijskog Podgora

Slobodan SelenićOčevi i oci*Slobodan Selenić (Pakrac, 7. jun 1933 — Beograd, 27. oktobar 1995) bio je srpski pisac, akademik, profesor i kritičar.*„Socijalne i političke prekretnice u Jugoslaviji čine fabulu najzačajnijeg romana Očevi i oci (1985) plodnog srpskog pisca Slobodana Selenića. Zbog svog beskompromisnog preseka zamršene scene predratne srpske i jugoslovenske politike, svog nepatvorenog antikomunizma u kome se vešto prepliću porodična i društvena drama epohe, ovaj roman bilo bi teško objaviti pre Titove smrti 1980. U epilogu ove tragične poluvekovne porodične sage, u poslednjim godinama Drugog svetskog rata, Mihajlo Medaković, sin pripadnika predratne građanske aristokratije, sve dublje se upliće u komunistički pokret, i njegove očigledne simpatije prema komunistima pružaju Seleniću priliku da dâ oduška svom gnušanju prema ciničnim ujdurmama zagovornika besklasnog društva i, istovremeno, preziru prema nacionalističkoj politici mnogih svojih sunarodnika.“

Ocevi i oci

Slobodan Selenić
Očevi i oci
*
Slobodan Selenić (Pakrac, 7. jun 1933 — Beograd, 27. oktobar 1995) bio je srpski pisac, akademik, profesor i kritičar.
*
„Socijalne i političke prekretnice u Jugoslaviji čine fabulu najzačajnijeg romana Očevi i oci (1985) plodnog srpskog pisca Slobodana Selenića. Zbog svog beskompromisnog preseka zamršene scene predratne srpske i jugoslovenske politike, svog nepatvorenog antikomunizma u kome se vešto prepliću porodična i društvena drama epohe, ovaj roman bilo bi teško objaviti pre Titove smrti 1980. U epilogu ove tragične poluvekovne porodične sage, u poslednjim godinama Drugog svetskog rata, Mihajlo Medaković, sin pripadnika predratne građanske aristokratije, sve dublje se upliće u komunistički pokret, i njegove očigledne simpatije prema komunistima pružaju Seleniću priliku da dâ oduška svom gnušanju prema ciničnim ujdurmama zagovornika besklasnog društva i, istovremeno, preziru prema nacionalističkoj politici mnogih svojih sunarodnika.“


Očevi i oci

Srpske narodne umotvorine sa Kosova i Metohije na stranicama Carigradskog glasnikaPriredio Vladimir BovanPesme: Obredne, Običajne, Verske, Posleničke, Porodične, Rodoljubive, Epske pesme,.Pripovetke: Priče o životinjama, Legende, Novele, Šaljive.Govorne tvorevine: Poslovice i Izreke, Zagonetke, Brojanice.*Carigradski glasnik su srpske novine koje su izlazile u Carigradu od 1895. do 1909. godine. Prvi broj tog vrlo naprednog i kvalitetnog nedeljnog lista, pojavio se u subotu, 14. januara 1895. godine.Vlasnici: od br. 1 (1895) Nikodim Sp. Savić; od br. 15 (1897) Kosta Grupčević; od br. 33 (1909) Temko Popović. Izlazi svakog četvrtka; od br. 1 (1903) svakog petkaOdgovorni urednici: od br. 1 (1895) Nikodim Sp. Savić; od br. 15 (1897) Kosta Grupčević; od br. 1 (1908) Stojan Kapetanović; od br. 33 (1908) Temko Popović; od br. 33 (1909) D. Stefanović. Urednici u listu bili su i Sava Avramović, Svetolik Jakšić i Ivan Ivanić. Poslije broja 3 (1907) došlo je do prekida u izlaženju lista usljed smrti urednika K. Grupčevića. Od 1900. izlaze i dodaci uz pojedine brojeve. U posljednjem broju 42 (10. oktobra 1909) uredništvo obavještava čitaoce o prestanku izlaženja lista iz tehničkih razloga. Po Delfi Ivanić, pravi razlog ukidanja lista je bio taj što su u Skoplju imali list Vardar, organ srpske narodne organizacije.

Srpske narodne umotvorine sa Kosova i Metohije

Srpske narodne umotvorine sa Kosova i Metohije na stranicama Carigradskog glasnika
Priredio Vladimir Bovan
Pesme: Obredne, Običajne, Verske, Posleničke, Porodične, Rodoljubive, Epske pesme,.
Pripovetke: Priče o životinjama, Legende, Novele, Šaljive.
Govorne tvorevine: Poslovice i Izreke, Zagonetke, Brojanice.
*
Carigradski glasnik su srpske novine koje su izlazile u Carigradu od 1895. do 1909. godine. Prvi broj tog vrlo naprednog i kvalitetnog nedeljnog lista, pojavio se u subotu, 14. januara 1895. godine.
Vlasnici: od br. 1 (1895) Nikodim Sp. Savić; od br. 15 (1897) Kosta Grupčević; od br. 33 (1909) Temko Popović. Izlazi svakog četvrtka; od br. 1 (1903) svakog petka
Odgovorni urednici: od br. 1 (1895) Nikodim Sp. Savić; od br. 15 (1897) Kosta Grupčević; od br. 1 (1908) Stojan Kapetanović; od br. 33 (1908) Temko Popović; od br. 33 (1909) D. Stefanović. Urednici u listu bili su i Sava Avramović, Svetolik Jakšić i Ivan Ivanić. Poslije broja 3 (1907) došlo je do prekida u izlaženju lista usljed smrti urednika K. Grupčevića. Od 1900. izlaze i dodaci uz pojedine brojeve. U posljednjem broju 42 (10. oktobra 1909) uredništvo obavještava čitaoce o prestanku izlaženja lista iz tehničkih razloga. Po Delfi Ivanić, pravi razlog ukidanja lista je bio taj što su u Skoplju imali list Vardar, organ srpske narodne organizacije. 


Srpske narodne umotvorine sa Kosova i Metohije na stranicama Carigradskog glasnika
Priredio Vladimir Bovan

<h1 class="ql-align-center">Rečnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika - X tom Koliti - kukutica</h1><h1 class="ql-align-center">&nbsp;29 cm</h1>

Recnik srpskohrvatskog knjizevnog i narodnog jezika

Rečnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika - X tom Koliti - kukutica
 29 cm


Aleksandar Belić  rečnik srpskohrvatski srpska kademija nauk i umentosti


Rečnik srpskohrvatskog književnog i narodnog jezika

Bitka za LenjingradIzdavač: Vojnoizdavački zavod JNA, BeogradVojna biblioteka: Inostrani pisci - knjiga 162Autori: I.P. Barbašin, A.I. Kuznjecov, V.P. Morozov, A.D. Haritonov, B.N. JakovljevPovez: tvrd sa zlatotiskomBroj strana: 789 + šeme u posebnom dodatkuUkupno ima 34 šeme (6 u tekstu, ostale u dodatku)Ilustrovanoopširna knjiga o lenjingradskoj bici ( 2 sv. rat), grupa autora,789 stranica,detaljan opis,tabele sa jedinicama i komandnim kadrom, u prilogu manja knjižica sa šemama i kartamaDana 10. jula Nemci su stigli do Kunde i Kingisepa, nakon čega su napredovali prema Lenjingradu iz pravca Narve i sa jugoistoka i takođe na sever i jug jezera Iljmenj da bi izolovali Lenjingrad sa istoka i da bi se spojili sa Fincima na istočnoj obali jezera Ladoga. Poslednja železnička veza do Lenjingrada je prekinuta 30. avgusta, kada su Nemci izbili na reku Nevu. Poslednja kopenena veza do opsednutog grada je prekinuta 8. septembra 1941. godine kada su Nemci stigli do jezera Ladoga kod Orehoveca.

Bitka za Lenjingrad

Bitka za Lenjingrad
Izdavač: Vojnoizdavački zavod JNA, Beograd
Vojna biblioteka: Inostrani pisci - knjiga 162
Autori: I.P. Barbašin, A.I. Kuznjecov, V.P. Morozov, A.D. Haritonov, B.N. Jakovljev
Povez: tvrd sa zlatotiskom
Broj strana: 789 + šeme u posebnom dodatku
Ukupno ima 34 šeme (6 u tekstu, ostale u dodatku)
Ilustrovano
opširna knjiga o lenjingradskoj bici ( 2 sv. rat), grupa autora,789 stranica,detaljan opis,tabele sa jedinicama i komandnim kadrom, u prilogu manja knjižica sa šemama i kartama
Dana 10. jula Nemci su stigli do Kunde i Kingisepa, nakon čega su napredovali prema Lenjingradu iz pravca Narve i sa jugoistoka i takođe na sever i jug jezera Iljmenj da bi izolovali Lenjingrad sa istoka i da bi se spojili sa Fincima na istočnoj obali jezera Ladoga. Poslednja železnička veza do Lenjingrada je prekinuta 30. avgusta, kada su Nemci izbili na reku Nevu. Poslednja kopenena veza do opsednutog grada je prekinuta 8. septembra 1941. godine kada su Nemci stigli do jezera Ladoga kod Orehoveca.



Bitka za Lenjingrad Drugi svetski rat istorija knjige knjiga polovna knjiga

Alan Ford - 1,2,3,4broj 95super stripMagnus i Bunker

Alan Ford - 1,2,3,4

Alan Ford - 1,2,3,4
broj 95
super strip
Magnus i Bunker


Grigorije Božović Kosovska pričaBiblioteka SVEDOČANSTVA / NEIZMIŠLJENI LIKOVI + ROBLJE ZAROBLJENO + I DRUGE PRIČE... Pogovor GOJKO TEŠIĆ... Ćirilica, Tvrde korice, 250 str. Grigorije Božović (Pridvorica, 15. novembra 1880[1] — Beograd, 4. januara 1945) bio je književnik, profesor prizrenske bogoslovije, jedan od vođa srpskog pokreta u Makedoniji, prvenstveno u Bitoljskom odboru srpske četničke organizacije, a potom i poslanik Narodne skupštine u Skoplju. Imao je rukovodeću ulogu u političkim i nacionalnim poslovima u vreme kada je staroj Srbiji pretila ozbiljna opasnost od Turaka i Arnauta, neposredno pred Balkanske ratove i oslobođenju ovih krajeva.

Kosovska prica

Grigorije Božović 
Kosovska priča
Biblioteka SVEDOČANSTVA / NEIZMIŠLJENI LIKOVI + ROBLJE ZAROBLJENO + I DRUGE PRIČE... Pogovor GOJKO TEŠIĆ... Ćirilica, Tvrde korice, 250 str. 
Grigorije Božović (Pridvorica, 15. novembra 1880[1] — Beograd, 4. januara 1945) bio je književnik, profesor prizrenske bogoslovije, jedan od vođa srpskog pokreta u Makedoniji, prvenstveno u Bitoljskom odboru srpske četničke organizacije, a potom i poslanik Narodne skupštine u Skoplju. Imao je rukovodeću ulogu u političkim i nacionalnim poslovima u vreme kada je staroj Srbiji pretila ozbiljna opasnost od Turaka i Arnauta, neposredno pred Balkanske ratove i oslobođenju ovih krajeva.


Grigorije Božović Kosovska priča Kosovo Metohija Stara Srbija stara knjiga

Kosovska priča

Dragiša VitoševićJa mislim drugačijeDragiša Vitošević (Bare, Gruža, 14. jun 1935 – Sisak, 4. avgust 1987) bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar.Rodio se u gružanskom selu Bare (opština Knić). U Beogradu je završio Filološki fakultet (Grupa za jugoslovensku i svetsku književnost), na kome je, potom, magistrirao 1964. godine (rad "Smisao sličnosti u književnosti") i, 1973. godine, doktorirao s tezom „Srpsko pesništvo 1901 — 1914". Usavršavao se u Parizu, na Sorboni (od 1964. do 1967. godine) i Moskvi i Lenjingradu (1977 – 1978). Radio je kao naučni savetnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu od 1969. godine. Pokrenuo je i bio glavni i odgovorni urednik časopisa „Raskovnik“ (1968 – 1982) koji se bavio narodnim stvaralaštvom i kulturom sela. Časopis je posebno podržavao pokret pesnika seljaka i podsticao na sakupljanje nezabeleženih narodnih umotvorina, kojih je bilo veoma mnogo, jer je postojala zabluda da je Vuk Karadžić sve sakupio. Vitošević je oko časopisa okupio veliki broj pesnika i stvaralaca sa sela, ali i naučnika koji su se bavili etnologijom, sociologijom, jezikom i kulturološkim istraživanjima ruralne sredine. Iz tog kruga ponikla su mnoga docnije poznata srpska književna i naučna imena.

Ja mislim drugacije

Dragiša Vitošević
Ja mislim drugačije
Dragiša Vitošević (Bare, Gruža, 14. jun 1935 – Sisak, 4. avgust 1987) bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar.
Rodio se u gružanskom selu Bare (opština Knić). U Beogradu je završio Filološki fakultet (Grupa za jugoslovensku i svetsku književnost), na kome je, potom, magistrirao 1964. godine (rad "Smisao sličnosti u književnosti") i, 1973. godine, doktorirao s tezom „Srpsko pesništvo 1901 — 1914". Usavršavao se u Parizu, na Sorboni (od 1964. do 1967. godine) i Moskvi i Lenjingradu (1977 – 1978). Radio je kao naučni savetnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu od 1969. godine. Pokrenuo je i bio glavni i odgovorni urednik časopisa „Raskovnik“ (1968 – 1982) koji se bavio narodnim stvaralaštvom i kulturom sela. Časopis je posebno podržavao pokret pesnika seljaka i podsticao na sakupljanje nezabeleženih narodnih umotvorina, kojih je bilo veoma mnogo, jer je postojala zabluda da je Vuk Karadžić sve sakupio. Vitošević je oko časopisa okupio veliki broj pesnika i stvaralaca sa sela, ali i naučnika koji su se bavili etnologijom, sociologijom, jezikom i kulturološkim istraživanjima ruralne sredine. Iz tog kruga ponikla su mnoga docnije poznata srpska književna i naučna imena.


Dragiša Vitošević bio je srpski književni istoričar, teoretičar i kritičar, pripovedač i antologičar
Ja mislim drugačije