LJUDI MOJI!

Karen ArmstrongIstorija Boga4000 GODINA TRAŽENJA KROZ JUDAIZAM, HRIŠĆANSTVO I ISLAM!Karen Armstrong, vodeci strucnjak iz oblasti religije, napisala je najfascinantniju strucnu studiju o najvecoj poteri u istoriji - potrazi za Bogom. Knjiga je izuzetna, intelektualno, briljantno i lucidno napisana, sjajna za citanje. Istrazuje istoriju ideje i iskustva Boga u okviru tri srodne, monoteisticke vere, judaizma, hriscanstva i islama. Ona je odgovor na pitanje kako su ljudi shvatili Boga, pocev od Abrahama do danasnjih dana. Nije namenjena jednoj ciljnoj grupi, tj. vernicima, vec svima koji zele da saznaju vise o nastanku religija, a pre svega o nastanku Boga i kako sve te religije tumace Boga.

Istorija Boga

Karen Armstrong
Istorija Boga
4000 GODINA TRAŽENJA KROZ JUDAIZAM, HRIŠĆANSTVO I ISLAM!
Karen Armstrong, vodeci strucnjak iz oblasti religije, napisala je najfascinantniju strucnu studiju o najvecoj poteri u istoriji - potrazi za Bogom. Knjiga je izuzetna, intelektualno, briljantno i lucidno napisana, sjajna za citanje. Istrazuje istoriju ideje i iskustva Boga u okviru tri srodne, monoteisticke vere, judaizma, hriscanstva i islama. Ona je odgovor na pitanje kako su ljudi shvatili Boga, pocev od Abrahama do danasnjih dana. Nije namenjena jednoj ciljnoj grupi, tj. vernicima, vec svima koji zele da saznaju vise o nastanku religija, a pre svega o nastanku Boga i kako sve te religije tumace Boga.


Karen Armstrong
Istorija Boga
4000 GODINA TRAŽENJA KROZ JUDAIZAM, HRIŠĆANSTVO I ISLAM!

Džejn OstinRazum i osećajnostRazum i osećajnost je prvi objavljen roman Džejn Ostin, izdat 1811. godine pod pseudonimom "Dama." Radnja ovog dela romantične beletristike, bolje poznate kao komedija naravi, odvija se u jugozapadnoj Engleskoj, Londonu i Kentu između 1792. i 1797. godine i opisuje život i ljubavi sestara Dašvud, Elinor i Merijen. Roman prati dvije mlade dame u njihov novi dom, skromnu kuću na imanju dalekih rođaka, gdje će doživjeti ljubav, romansu i tugu. Filozofsko razrešenje romana je dvosmisleno: čitalac mora sam odlučiti da li su se razum i osećajnost zaista sjedinili. Prvi obljavljeni roman Džejn Ostin, „Razum i osećajnost”, predstavlja savršeno zabavnu priču o snazi duha i ljubavi u čijem se centru nalaze dve sestre sasvim različitih naravi ­- Elinora i Marijana Dešvud.Marijana Dešvud se ponosi bogatstvom emotivnog sveta i snagom svojih osećanja, duboko prezirući materijalne interese i logiku praktičnog života. Ona zamera svojoj sestri Elinori što je suviše uzdržana, praktična i razumna. Ali već prva lična drama, obrt životne igre u kojoj se svako kali i stiče svoje pravo lice, prenuće Marijanu iz njene zablude i njenu složenu ličnost upotpuniti hrabrošću, iskustvom i razboritošću.

Razum i osecajnost

Džejn Ostin
Razum i osećajnost
Razum i osećajnost je prvi objavljen roman Džejn Ostin, izdat 1811. godine pod pseudonimom "Dama." Radnja ovog dela romantične beletristike, bolje poznate kao komedija naravi, odvija se u jugozapadnoj Engleskoj, Londonu i Kentu između 1792. i 1797. godine i opisuje život i ljubavi sestara Dašvud, Elinor i Merijen. Roman prati dvije mlade dame u njihov novi dom, skromnu kuću na imanju dalekih rođaka, gdje će doživjeti ljubav, romansu i tugu. Filozofsko razrešenje romana je dvosmisleno: čitalac mora sam odlučiti da li su se razum i osećajnost zaista sjedinili. 
Prvi obljavljeni roman Džejn Ostin, „Razum i osećajnost”, predstavlja savršeno zabavnu priču o snazi duha i ljubavi u čijem se centru nalaze dve sestre sasvim različitih naravi ­- Elinora i Marijana Dešvud.
Marijana Dešvud se ponosi bogatstvom emotivnog sveta i snagom svojih osećanja, duboko prezirući materijalne interese i logiku praktičnog života. Ona zamera svojoj sestri Elinori što je suviše uzdržana, praktična i razumna. Ali već prva lična drama, obrt životne igre u kojoj se svako kali i stiče svoje pravo lice, prenuće Marijanu iz njene zablude i njenu složenu ličnost upotpuniti hrabrošću, iskustvom i razboritošću.


Džejn Ostin
Razum i osećajnost
Razum i osećajnost je prvi objavljen roman Džejn Ostin, izdat 1811. godine pod pseudonimom "Dama."

Razum i osećajnost

Dragoljub ŽivojinovićKralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)U otadžbini (1903 - 1914)Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) bio je kralj Srbije i prvi kralj države Srba, Hrvata i Slovenaca.Dragoljub R. Živojinović (Kralj Petar I Karađorđević, I-III, Beograd, 2003) predstavlja prvu potpunu biografiju vladara koji je Srbiju uputio stazama demokratskog, privrednog, vojnog, duhovnog i nacionalnog napretka i razvitka. Autor opisuje prilike u Srbiji, na Balkanu i u Evropi, kao i položaj Karađorđevića tokom druge polovine XIX i prve decenije XX veka. On prati život kneževića Petra od rođenja do smrti – školovanje, život i aktivnosti u emigraciji (Švajcarska, Francuska, Ugarska, Rumunija, Crna Gora), položaj pretendenta, stav prema Obrenovićima, učešće u atentatu na kralja Aleksandra Obrenovića 1903. godine i stupanje na presto.Autor opisuje položaj novog kralja po dolasku u Srbiju, njegove stavove, prve korake i odluke, porodični život, finansije, odnose sa oficirima-zaverenicima, političke aktivnosti, nacionalni program, približavanje Srbije Rusiji i zapadnim silama, sukob sa Austrougarskom, balkanske ratove. Autor posebno ukazuje na kraljevu privrženost uvođenju demokratskih zakona i običaja i potrebu širenja obrazovanja.

Kralj Petar I Karadjordjevic (2 knjiga)

Dragoljub Živojinović
Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)
U otadžbini (1903 - 1914)
Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) bio je kralj Srbije i prvi kralj države Srba, Hrvata i Slovenaca.
Dragoljub R. Živojinović (Kralj Petar I Karađorđević, I-III, Beograd, 2003) predstavlja prvu potpunu biografiju vladara koji je Srbiju uputio stazama demokratskog, privrednog, vojnog, duhovnog i nacionalnog napretka i razvitka. Autor opisuje prilike u Srbiji, na Balkanu i u Evropi, kao i položaj Karađorđevića tokom druge polovine XIX i prve decenije XX veka. On prati život kneževića Petra od rođenja do smrti – školovanje, život i aktivnosti u emigraciji (Švajcarska, Francuska, Ugarska, Rumunija, Crna Gora), položaj pretendenta, stav prema Obrenovićima, učešće u atentatu na kralja Aleksandra Obrenovića 1903. godine i stupanje na presto.
Autor opisuje položaj novog kralja po dolasku u Srbiju, njegove stavove, prve korake i odluke, porodični život, finansije, odnose sa oficirima-zaverenicima, političke aktivnosti, nacionalni program, približavanje Srbije Rusiji i zapadnim silama, sukob sa Austrougarskom, balkanske ratove. Autor posebno ukazuje na kraljevu privrženost uvođenju demokratskih zakona i običaja i potrebu širenja obrazovanja.


Dragoljub Živojinović
Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)
U otadžbini (1903 - 1914)
Petar I Karađorđević (29. juni 1844 – 16. august 1921) 

Kralj Petar I Karađorđević (2 knjiga)

Oružane snage Jugoslavije 1941 - 1981ORUŽANE SNAGE JUGOSLAVIJE 1941 - 1981 , Vojnoizdavački zavod 1982, tvrdi povez, omot, veliki format, str. 668.Razvoj JNA, organizacija, rodovi, službe.

Oruzane snage Jugoslavije 1941 - 1981

Oružane snage Jugoslavije 1941 - 1981
ORUŽANE SNAGE JUGOSLAVIJE 1941 - 1981 , Vojnoizdavački zavod 1982, tvrdi povez, omot, veliki format, str. 668.
Razvoj JNA, organizacija, rodovi, službe.


Oružane snage Jugoslavije 1941 - 1981

Miodrag BulatovićCrveni petao leti prema nebu Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan. Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu. Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.

Crveni petao leti prema nebu

Miodrag Bulatović
Crveni petao leti prema nebu

Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.

Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu.

Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.


Miodrag Bulatović
Crveni petao leti prema nebu

Amfilohije RadovićKosovo je glava LazarevaSa blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog G. Pavla povodom 620 godina od Kosovske bitke Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka organizuje Akademiju Kosovo je glava Lazareva.Akademija će biti održana na Petrovdan, 12. jula 2009. godine, u 20 časova u Velikoj sali Kolarčeve zadužbine.*Prema predanju, car Lazar je prvobitno bio sahranjen u Prištini, budući vjerovatno odmah po posječenju izmoljen od Bajazita, zauzimanjem turskih vazala srpskog roda, poput kralja Marka iz Makedonije, sa kojom je cara Lazara vezivala i njegova krasna zadužbina — manastir Lešak. Tijelo cara — Mučenika je pažljivo umotano i sahranjeno u Prištini, da bi mu, po narodnoj pjesmi „poslije četrdeset“ dana bila pridužena i obretena časna glava Lazareva. Kada je u Prištini otkriveno da su časne mošti Kosovskog Kneza ostale cijele, netruležne i mirisne, po savjetu patrijarha srpskoga i episkopa, prenesene su već 1390/1391. u zadužbinu Kneževu Ravanicu. Konstantin Kostenečki Filosof, pisac žitija despota Stefana Lazarevića, koji je poslije 1410. dobježao pred Turcimau despot-Stefanovu Srbiju, zapisao je da je „Lazara postigla blažena smrt tako što mu je glava odsječena, dok su njegovi mili druzi molili usrdno da poginu prije njega, da smrt njegovu ne vide“, i posvjedočio da se samodržac srpski, „primivši mučeničku končinu, vidi sada kao živ u velikoj obitelji Ravanica„. U Ravanici je ove časne mošti vidio i životopisac Svetog Đorđa Kratovca, pop Peja, u prvi desetljećima 16. vijeka, zapisavši: „Kada knez Lazar pobijeđen bi od Turaka na Kosovom polju, samo njega proslavi Bog. Tijelo njegovo do danas prebiva nenarušeno truležnošću, čemu sam i ja bio svjedok: glava njegova leži pored tijela odsječena i tako obagrena krvlju da, gledajući, pomišljaš da je upravo sada posječena! A odaje od sebe neopisano blgovonije… I Murat je tada ubijen i sa njim je palo neprebrojno mnoštvo Turaka, a ipak se nikakva znamenja nijesu javila ni na vojskovođi ni na njegovi potčinjenima — svi su istruljeli“. Englez Braun 1669. u svome putopisu iz 1669. zapisao je da je prošao pored „Ravanice u kojoj leže relikvije kneza Lazara i Romila Sinajca“. 1690., ako ne ranije, poslije pustošenja Ravanica 1683. godine, časne mošti cara Lazara prenijete su u Sent Andreju, gdje su, zajedno sa krušedolskim Svetim moštima Brankovića, četiri godine počivale u drvenoj crkvi kraj Dunava, i 1697. godine bile prenijete u Novu Ravanicu u Vrdniku, a u nemirnim vremenima 1716. u Futog, burne 1848. u Fenek i Klenak, odakle su ponovo vraćene u Vrdnik. 1941. po izbijanju Drugog svjetskog rata prenijete su u Bešenovo. Odatle su, u jeku pavelićevskog pogroma, pravim čudom Božijim, premda su dragocijenosti koje su kraj moštiju u ćivotu ležale opljačkane, vraćene u Beograd 14. aprila 1942.g., u Sabornu crkvu, gdje su počivale do 1988., kada su, u navečerje šestotog Vidovdana, krenule u svečani ophod po srpskoj zemlji i 1989.g. na šestoti se Vidovdan obrele na Kosovu, odakle su konačno vraćene u Ravanicu Ćuprijsku.

Kosovo je glava Lazareva

Amfilohije Radović
Kosovo je glava Lazareva
Sa blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog G. Pavla povodom 620 godina od Kosovske bitke Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka organizuje Akademiju Kosovo je glava Lazareva.
Akademija će biti održana na Petrovdan, 12. jula 2009. godine, u 20 časova u Velikoj sali Kolarčeve zadužbine.
*
Prema predanju, car Lazar je prvobitno bio sahranjen u Prištini, budući vjerovatno odmah po posječenju izmoljen od Bajazita, zauzimanjem turskih vazala srpskog roda, poput kralja Marka iz Makedonije, sa kojom je cara Lazara vezivala i njegova krasna zadužbina — manastir Lešak. Tijelo cara — Mučenika je pažljivo umotano i sahranjeno u Prištini, da bi mu, po narodnoj pjesmi „poslije četrdeset“ dana bila pridužena i obretena časna glava Lazareva. Kada je u Prištini otkriveno da su časne mošti Kosovskog Kneza ostale cijele, netruležne i mirisne, po savjetu patrijarha srpskoga i episkopa, prenesene su već 1390/1391. u zadužbinu Kneževu Ravanicu.  Konstantin Kostenečki Filosof, pisac žitija despota Stefana Lazarevića, koji je poslije 1410. dobježao pred Turcimau despot-Stefanovu Srbiju, zapisao je da je „Lazara postigla blažena smrt tako što mu je glava odsječena, dok su njegovi mili druzi molili usrdno da poginu prije njega, da smrt njegovu ne vide“, i posvjedočio da se samodržac srpski, „primivši mučeničku končinu, vidi sada kao živ u velikoj obitelji Ravanica„. U Ravanici je ove časne mošti vidio i životopisac Svetog Đorđa Kratovca, pop Peja, u prvi desetljećima 16. vijeka, zapisavši: „Kada  knez Lazar pobijeđen bi od Turaka na Kosovom polju, samo njega proslavi Bog. Tijelo njegovo do danas prebiva nenarušeno truležnošću, čemu sam i ja bio svjedok: glava njegova leži pored tijela odsječena i tako obagrena krvlju da, gledajući, pomišljaš da je upravo sada posječena! A odaje od sebe neopisano blgovonije… I Murat je tada ubijen i sa njim je palo neprebrojno mnoštvo Turaka, a ipak se nikakva znamenja nijesu javila ni na vojskovođi ni na njegovi potčinjenima — svi su istruljeli“. Englez Braun 1669. u svome putopisu iz 1669. zapisao je da je prošao pored „Ravanice u kojoj leže relikvije kneza Lazara i Romila Sinajca“. 1690., ako ne ranije, poslije pustošenja Ravanica 1683. godine, časne mošti cara Lazara prenijete su u Sent Andreju, gdje su, zajedno sa krušedolskim Svetim moštima Brankovića, četiri godine počivale u drvenoj crkvi kraj Dunava, i 1697. godine bile prenijete u Novu Ravanicu u Vrdniku, a u nemirnim vremenima 1716. u Futog, burne 1848. u Fenek i Klenak, odakle su ponovo vraćene u Vrdnik. 1941. po izbijanju Drugog svjetskog rata prenijete su u Bešenovo. Odatle su, u jeku pavelićevskog pogroma, pravim čudom Božijim, premda su dragocijenosti koje su kraj moštiju u ćivotu ležale opljačkane, vraćene u Beograd 14. aprila 1942.g., u Sabornu crkvu, gdje su počivale do 1988., kada su, u navečerje šestotog Vidovdana, krenule u svečani ophod po srpskoj zemlji i 1989.g. na šestoti se Vidovdan obrele na Kosovu, odakle su konačno vraćene u Ravanicu Ćuprijsku.


Amfilohije Radović
Kosovo je glava Lazareva
Besede, predavanja i razgovori

Hauard VajthausZlotvor bez lica Priča o kriminalnom geniju, njegovim maskiranim poslušnicima i princezi sa nožem za mazanje putera, a sve sa eksplozivima i nešto guranja i laktanja. Jesen je 1894. u kući ekscentrične tetke Lusi u Jorkširu, u Engleskoj. Četrnaestogodišnja avijatičarka Emelin Kejli, "neuništivi" je kopilot. Robert "Gumeni" Berns i princeza Purna, tek odbegla učenica iz škole za mlade dame Sv. Grimelda, veselo skaču s krova na zahtev svog novog tutora, blesavog američkog pronalazača profesora Zvonkla. Ali za ovu šašavu družinu nevolje se tek spremaju: nastavnice iz Sv. Grimelde žele Purnu nazad, vlada želi da se Purna vrati u školu i, što je najgore, veliki kriminalni genije poznat kao Zlotvor bez lica želi da je otme. Sledeći Nastrožu školu na svetu priča Zlotvor bez lica skače od šuma oko Donjeg Strašilova do najmračnijih kaljuga Londona, dok naši prijatelji pokušavaju da smrse konce zlom geniju i njegovim maskiranim poslušnicima. Zločinački plan da se otme princeza Purna uvući će naše likove u lude jurnjave i nemilosrdne borbe escajzima i servisima za služenje čaja. Priča će nas voditi od smešnih kostima, letova u balonima iznad Londona, druženja s poznatim izmišljenim detektivima, preko lova na pacove i hrabrih pasa do opteg pustošenja koje će kulminirati u uzbudljivom raspletu na tek otvorenom mostu Tauer

Zlotvor bez lica

Hauard Vajthaus
Zlotvor bez lica

Priča o kriminalnom geniju, njegovim maskiranim poslušnicima i princezi sa nožem za mazanje putera, a sve sa eksplozivima i nešto guranja i laktanja.

Jesen je 1894. u kući ekscentrične tetke Lusi u Jorkširu, u Engleskoj. Četrnaestogodišnja avijatičarka Emelin Kejli, "neuništivi" je kopilot. Robert "Gumeni" Berns i princeza Purna, tek odbegla učenica iz škole za mlade dame Sv. Grimelda, veselo skaču s krova na zahtev svog novog tutora, blesavog američkog pronalazača profesora Zvonkla.

Ali za ovu šašavu družinu nevolje se tek spremaju: nastavnice iz Sv. Grimelde žele Purnu nazad, vlada želi da se Purna vrati u školu i, što je najgore, veliki kriminalni genije poznat kao Zlotvor bez lica želi da je otme.

Sledeći Nastrožu školu na svetu priča Zlotvor bez lica skače od šuma oko Donjeg Strašilova do najmračnijih kaljuga Londona, dok naši prijatelji pokušavaju da smrse konce zlom geniju i njegovim maskiranim poslušnicima. Zločinački plan da se otme princeza Purna uvući će naše likove u lude jurnjave i nemilosrdne borbe escajzima i servisima za služenje čaja. Priča će nas voditi od smešnih kostima, letova u balonima iznad Londona, druženja s poznatim izmišljenim detektivima, preko lova na pacove i hrabrih pasa do opteg pustošenja koje će kulminirati u uzbudljivom raspletu na tek otvorenom mostu Tauer


Hauard Vajthaus
Zlotvor bez lica
Ilustracije Bil Slavin

LJUDI MOJI!

Igor Đurić