Izabrana dela Branka V. RadičevićaBranko V. RadičevićBranko V. Radičević (Čačak, 14. maj 1925 — Beograd, 11. januar 2001) bio je srpski književnik i novinar. Pisao je poeziju, romane, pripovetke, scenarija i književnost za decu.Povratak zemlji, Četvrta noć, Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, SeljaciIzabrana dela Branka V. Radičevića 1-5Branko V. RadičevićIzdavač: Vuk Karadžić, Beograd 1978; tiraž: 5000 primeraka;Detaljnije:strana 376+426+268+491+311, 21cmJEZIK: SRPSKI, ĆIRILICAPOVEZ: TVRD KOŽNI POVEZ SA ZLATOTISKOM1. BELA ŽENA / NOĆ TELA2. POVRATAK ZEMLJI (ZBIRKA PESAMA)3. ČETVRTA NOĆ / KRITIČARI O PISCU4. GRUBIĆI I NEŽNIĆI / SELJACI5. ROĐAK SVIH DEČAKA (DEVETACI / GVOZDEN ČOVEK / BAJKE O GUSLAMA / PESME O MAJCI /TUTURENKO)

Izabrana dela

Izabrana dela Branka V. Radičevića
Branko V. Radičević
Branko V. Radičević (Čačak, 14. maj 1925 — Beograd, 11. januar 2001) bio je srpski književnik i novinar. Pisao je poeziju, romane, pripovetke, scenarija i književnost za decu.
Povratak zemlji, Četvrta noć,  Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, Seljaci
Izabrana dela Branka V. Radičevića 1-5
Branko V. Radičević
Izdavač: Vuk Karadžić, Beograd 1978; tiraž: 5000 primeraka;
Detaljnije:
strana 376+426+268+491+311,
 21cm
JEZIK: SRPSKI, ĆIRILICA
POVEZ: TVRD KOŽNI POVEZ SA ZLATOTISKOM
1. BELA ŽENA / NOĆ TELA
2. POVRATAK ZEMLJI (ZBIRKA PESAMA)
3. ČETVRTA NOĆ / KRITIČARI O PISCU
4. GRUBIĆI I NEŽNIĆI / SELJACI
5. ROĐAK SVIH DEČAKA (DEVETACI / GVOZDEN ČOVEK / BAJKE O GUSLAMA / PESME O MAJCI /TUTURENKO)


Izabrana dela Branka V. Radičevića
Branko V. Radičević
Povratak zemlji, Četvrta noć,  Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, Selja

Erih KošTri hronikeSadržaj:Baba Kartara i wen odredNovosadski pokoljHronika o tri kurjakaErih Koš (Sarajevo, 15. april 1913 — Beograd, 25. maj 2010) bio je srpski književnik, prevodilac i akademik jevrejskog porekla.

Tri hronike

Erih Koš
Tri hronike
Sadržaj:
Baba Kartara i wen odred
Novosadski pokolj
Hronika o tri kurjaka
Erih Koš (Sarajevo, 15. april 1913 — Beograd, 25. maj 2010) bio je srpski književnik, prevodilac i akademik jevrejskog porekla.


Erih Koš
Tri hronike
Sadržaj:
Baba Kartara i wen odred
Novosadski pokolj
Hronika o tri kurjaka

Ivan IvanovićArizaniRoman govori o propasti srpskog južnomoravskog sela u komunizmu. Na vrcav i duhovit način autor je ismejao komunističko društvo, ali je i početkom 80-ih godina XX veka predvideo propast komunizma. Tih godina za tako nešto trebalo je imati hrabrosti.Govori o povesti jedne južnosrbijanske porodice iz Doljevca u toku i posle rata i njen hod kroz burno i neizvesno vreme kao i njeno raslojavanje. Kroz porodicu Arizanovića pisac je dao srbijansko selo uopšte, njegovo odumiranje i propadanje u vremenu koje mu nije bilo naklonjeno, pod politikom koja ga nije razumela.Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet (Opšta književnost) u Beogradu. Radio je kao srednjoškolski profesor književnosti, kao novinar, kao samostalni umetnik, kao pomoćnik ministra kulture. Osuđivan je u komunističkom režimu, a knjige su mu zabranjivane. Po objavljivanju prvog romana, Crveni kralj, otpušten je s posla gimnazijskog profesora 1972. godine kao moralno-politički nepodoban da vaspitava omladinu. Sudski je rehabilitovan 2009. godine.

Arizani

Ivan Ivanović
Arizani
Roman govori o propasti srpskog južnomoravskog sela u komunizmu. Na vrcav i duhovit način autor je ismejao komunističko društvo, ali je i početkom 80-ih godina XX veka predvideo propast komunizma. Tih godina za tako nešto trebalo je imati hrabrosti.
Govori o povesti jedne južnosrbijanske porodice iz Doljevca u toku i posle rata i njen hod kroz burno i neizvesno vreme kao i njeno raslojavanje. Kroz porodicu Arizanovića pisac je dao srbijansko selo uopšte, njegovo odumiranje i propadanje u vremenu koje mu nije bilo naklonjeno, pod politikom koja ga nije razumela.
Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet (Opšta književnost) u Beogradu. Radio je kao srednjoškolski profesor književnosti, kao novinar, kao samostalni umetnik, kao pomoćnik ministra kulture. Osuđivan je u komunističkom režimu, a knjige su mu zabranjivane. Po objavljivanju prvog romana, Crveni kralj, otpušten je s posla gimnazijskog profesora 1972. godine kao moralno-politički nepodoban da vaspitava omladinu. Sudski je rehabilitovan 2009. godine.


Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet 
Arizani


Predrag OstojićČičina priča ili Stradanje srpskoU izdanju „Srpske reči“ upravo je objavljeno sedmo izdanje romana „Čičina priča ili stradanje srpsko“, autora Predraga V. Ostojića. Za knjigu „Čičina priča ili stradanje srpsko“ Predrag V. Ostojić dobio je 2008. godine nagradu „Dragiša Kašiković“ – koja se dodeljuje za izuzetne domete u oblasti umetnosti i nauke i širenju granica slobode stvaralaštva.«Ovo je jedinstvena priča čovjeka kroz čiju se ispovjed prelama stradalništvo jednog naroda, jedne porodice i jednog čovjeka.Obična priča, kojoj su hiljade drugih slične, a koja je opet posebna, jer je ispričana iskreno, iz duše i srca, suzama i riječima punim topline i nade da će zlom vremenu jednom doći kraj.Priča o srpskom stradanju u minulom vijeku, viđena iz perspektive jednog čovjeka: učesnika, posmatrača i stradalnika…Priča puna činjenica koja svjedoči o ljudima i događajima.Priča o pobjedama i porazima, prevarama i lažima, izdajama, stradanjima…Priča o ljubavi i mržnji, o velikim i malim…Priča o njemu i o nama… Priča o našim danima…Priča hrišćanska puna VERE, LjUBAVI I NADE…»

Cicina prica

Predrag Ostojić
Čičina priča ili Stradanje srpsko
U izdanju „Srpske reči“ upravo je objavljeno sedmo izdanje romana „Čičina priča ili stradanje srpsko“, autora Predraga V. Ostojića. Za knjigu „Čičina priča ili stradanje srpsko“ Predrag V. Ostojić dobio je 2008. godine nagradu „Dragiša Kašiković“ – koja se dodeljuje za izuzetne domete u oblasti umetnosti i nauke i širenju granica slobode stvaralaštva.
«Ovo je jedinstvena priča čovjeka kroz čiju se ispovjed prelama stradalništvo jednog naroda, jedne porodice i jednog čovjeka.
Obična priča, kojoj su hiljade drugih slične, a koja je opet posebna, jer je ispričana iskreno, iz duše i srca, suzama i riječima punim topline i nade da će zlom vremenu jednom doći kraj.
Priča o srpskom stradanju u minulom vijeku, viđena iz perspektive jednog čovjeka: učesnika, posmatrača i stradalnika…
Priča puna činjenica koja svjedoči o ljudima i događajima.
Priča o pobjedama i porazima, prevarama i lažima, izdajama, stradanjima…
Priča o ljubavi i mržnji, o velikim i malim…
Priča o njemu i o nama… Priča o našim danima…
Priča hrišćanska puna VERE, LjUBAVI I NADE…»


Čičina priča

Miloš CrnjanskiRoman o LondonuRoman o Londonu je istorijski roman srpskog književnika Miloša Crnjanskog, prvi put objavljen 1971. godine u izdanju Nolita.„Roman sam pisao u Finčliju, u predgrađu Londona 1946-47. Kada sam sa svojom ženom bio vrlo blizu samoubistva.“ Miloš CrnjanskiCrnjanski je Roman o Londonu pisao u vreme kada je kao emigrant živeo u Londonu, u vrlo nezavidnoj materijalnoj situaciji. Zbog toga mnogi ocenjuju da je roman jednim delom i autobiografsko delo. Roman je 1971. godine nagrađen NIN-ovom nagradom.Pričom o sudbini ruskog emigranta i njegove žene u Londonu posle Drugog svetskog rata Crnjanski je uspostavio roman savremen onoliko koliko je aktuelno prinudno izmeštanje čoveka iz postojanja u kojem je ukorenjen.Rjepnin i njegova supruga tumaraju gradom koji ih ne poznaje, pokušavaju da postoje u beznađu nepripadanja. A već na počeku njihove priče, pod žrvnjem svesti o tome šta znači ne biti niko, ukazuje se jezovit Rjepninov put ka izlazu iz očaja. Njegova neumitnost odrediće tok ovog epohalnog romana, opominjući modernog čoveka na njegovu sopstvenu bezdomnost u komešanju savremenog doba.

Roman o Londonu

Miloš Crnjanski
Roman o Londonu
Roman o Londonu je istorijski roman srpskog književnika Miloša Crnjanskog, prvi put objavljen 1971. godine u izdanju Nolita.
„Roman sam pisao u Finčliju, u predgrađu Londona 1946-47. Kada sam sa svojom ženom bio vrlo blizu samoubistva.“ Miloš Crnjanski
Crnjanski je Roman o Londonu pisao u vreme kada je kao emigrant živeo u Londonu, u vrlo nezavidnoj materijalnoj situaciji. Zbog toga mnogi ocenjuju da je roman jednim delom i autobiografsko delo. Roman je 1971. godine nagrađen NIN-ovom nagradom.
Pričom o sudbini ruskog emigranta i njegove žene u Londonu posle Drugog svetskog rata Crnjanski je uspostavio roman savremen onoliko koliko je aktuelno prinudno izmeštanje čoveka iz postojanja u kojem je ukorenjen.
Rjepnin i njegova supruga tumaraju gradom koji ih ne poznaje, pokušavaju da postoje u beznađu nepripadanja. A već na počeku njihove priče, pod žrvnjem svesti o tome šta znači ne biti niko, ukazuje se jezovit Rjepninov put ka izlazu iz očaja. Njegova neumitnost odrediće tok ovog epohalnog romana, opominjući modernog čoveka na njegovu sopstvenu bezdomnost u komešanju savremenog doba.


Miloš Crnjanski
Roman o Londonu
Miloš Crnjanski bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. 

Milan OklopdžićMetroMilan Oklopdžić (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007) bio je srpski književnik, poznatiji pod nadimkom Mika Oklop, rođen i odrastao u Beogradu, na Čuburi.Metro Milana Oklopčića je urbani roman o beogradskom marginalcu. Metro je priča jedne generacije, potpomognuta samoironijom i sveža i danas kao i u godinama kada je nastala.Zašto „Metro”? Zbog sitnih zabluda. Mislili smo da je podzemlje dole, tako smo i voleli svoj grad. Neko je izmislio taj redosled: upoznaćeš grad ako upoznaš podzemlje. Zlo nije tamo, gore je na površini. Trebalo je da izgradimo metro da shvatimo kako dole nema ničega...Roman „Metro” Milana Oklopdžića u svoj tematski prioritet stavlja specifičan primer beogradskog marginalca, milje rok generacije, paradoks urbane i provincijalne prigušenosti. Obeležje konkretnog vremena u konkretnom individualnom predelu, imaginarnog i stvarnog iskustva, performansa sa ispovestima i samoironičnog otuđenja ovaj roman oslobađa opštih mesta, poznatih rešenja, efemerija vezanih za poreklo, običaje, stvarnost i onovremenske neuroze...

Metro

Milan Oklopdžić
Metro
Milan Oklopdžić (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007) bio je srpski književnik, poznatiji pod nadimkom Mika Oklop, rođen i odrastao u Beogradu, na Čuburi.
Metro Milana Oklopčića je urbani roman o beogradskom marginalcu. Metro je priča jedne generacije, potpomognuta samoironijom i sveža i danas kao i u godinama kada je nastala.
Zašto „Metro”? Zbog sitnih zabluda. Mislili smo da je podzemlje dole, tako smo i voleli svoj grad. Neko je izmislio taj redosled: upoznaćeš grad ako upoznaš podzemlje. Zlo nije tamo, gore je na površini. Trebalo je da izgradimo metro da shvatimo kako dole nema ničega...
Roman „Metro” Milana Oklopdžića u svoj tematski prioritet stavlja specifičan primer beogradskog marginalca, milje rok generacije, paradoks urbane i provincijalne prigušenosti. Obeležje konkretnog vremena u konkretnom individualnom predelu, imaginarnog i stvarnog iskustva, performansa sa ispovestima i samoironičnog otuđenja ovaj roman oslobađa opštih mesta, poznatih rešenja, efemerija vezanih za poreklo, običaje, stvarnost i onovremenske neuroze...


Milan Oklopdžić  (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007)
Metro
Mika Oklop


Ivo ĆipikoPripovetke, crtice, sećanjaIvo Ćipiko (Kaštel Novi, 13. januar 1869 — Kaštel Novi, 23. septembar 1923) bio je istaknuti srpski pripovedač iz Dalmacije, italijanskog porekla. Iako nije pisao pod neposrednim uticajem svog zemljaka Sime Matavulja, on mu je po nizu svojih književnih obeležja i težnji vrlo blizak. Naročito ih vezuje naklonost prema prostom svetu i veličanje prirodne snage koju otkrivaju u malom čoveku. Ćipiko, poput Matavulja, opisuje dalmatinski život ili, tačnije, dva dalmatinska područja koja se geografski i kulturno veoma razlikuju — Primorje i Zagore. Ćipiko je mnogo više od Matavulja ostao veran zavičajnom regionalizmu.Ćipikove priče oslikavaju vapaj ljudstva, veličanstvenost prirode i nedokučivost ljudske sudbine. Aktuelnosti dela doprinosi to što je ono, s jedne strane, realistički i socijalno orijentisano delo sa surovim svedodžbama o siromaštvu i ugnjetavanju seljaštva, ali u njega su utkani delovi lirskog senzibiliteta kakav će se kasnije razviti u modernoj srpskoj književnosti: intimna snatrenja Ćipikovih junaka o dalekim prostranstvima, boljem životu, oslobađanju okova duše, kao i stapanja sa damarima prirode u kojoj traže utočište; epizode o ljubavi i nesputanosti kakvu samo mladost ohrabruje.Sadržaj:Kod deteta na umoruU strasnu neđeljuDedNa proštenjuNa crkvenoj slaviČobaniBijedaDangubaPisariZločinU vojničkom taboruAli-begU starom kašteluU seminarijuStaricaU odblesku životaNa rastankuNakon deset godinaU jesenjem suncuČežnjaNevjeraIvo PolićNovi hramAlelujaPohodJaraniNa pašiIz zakloniceNa sunčevoj žegiVatraNajmodernije – Crtica s putaU željezničkom vagonuU šumadijiLjetna noćJedna sedamdeseta obljetnicaRečnik

Pripovetke, crtice, secanja

Ivo Ćipiko
Pripovetke, crtice, sećanja
Ivo Ćipiko (Kaštel Novi, 13. januar 1869 — Kaštel Novi, 23. septembar 1923) bio je istaknuti srpski pripovedač iz Dalmacije, italijanskog porekla. Iako nije pisao pod neposrednim uticajem svog zemljaka Sime Matavulja, on mu je po nizu svojih književnih obeležja i težnji vrlo blizak. Naročito ih vezuje naklonost prema prostom svetu i veličanje prirodne snage koju otkrivaju u malom čoveku. Ćipiko, poput Matavulja, opisuje dalmatinski život ili, tačnije, dva dalmatinska područja koja se geografski i kulturno veoma razlikuju — Primorje i Zagore. Ćipiko je mnogo više od Matavulja ostao veran zavičajnom regionalizmu.
Ćipikove priče oslikavaju vapaj ljudstva, veličanstvenost prirode i nedokučivost ljudske sudbine. Aktuelnosti dela doprinosi to što je ono, s jedne strane, realistički i socijalno orijentisano delo sa surovim svedodžbama o siromaštvu i ugnjetavanju seljaštva, ali u njega su utkani delovi lirskog senzibiliteta kakav će se kasnije razviti u modernoj srpskoj književnosti: intimna snatrenja Ćipikovih junaka o dalekim prostranstvima, boljem životu, oslobađanju okova duše, kao i stapanja sa damarima prirode u kojoj traže utočište; epizode o ljubavi i nesputanosti kakvu samo mladost ohrabruje.
Sadržaj:
Kod deteta na umoru
U strasnu neđelju
Ded
Na proštenju
Na crkvenoj slavi
Čobani
Bijeda
Danguba
Pisari
Zločin
U vojničkom taboru
Ali-beg
U starom kaštelu
U seminariju
Starica
U odblesku života
Na rastanku
Nakon deset godina
U jesenjem suncu
Čežnja
Nevjera
Ivo Polić
Novi hram
Aleluja
Pohod
Jarani
Na paši
Iz zaklonice
Na sunčevoj žegi
Vatra
Najmodernije – Crtica s puta
U željezničkom vagonu
U šumadiji
Ljetna noć
Jedna sedamdeseta obljetnica
Rečnik


Ivo Ćipiko
Pripovetke, crtice, sećanja


Pripovetke, crtice, sećanja

Borisav StankovićNečista krvNečista krv je jedno od najpoznatijih dela srpskog pisca epohe moderne Borisava „Bore“ Stankovića. Glavni lik je Sofka, poslednji potomak nekada ugledne vranjske porodice. Govoreći o njoj, Bora zapravo govori o uzdizanju, degeneraciji i gašenju jedne porodice, o moralnom izopačenju njenih članova, nesreći koja pada na Sofkina leđa i prenosi se na njene potomke.Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.

Necista krv

Borisav Stanković
Nečista krv
Nečista krv je jedno od najpoznatijih dela srpskog pisca epohe moderne Borisava „Bore“ Stankovića. Glavni lik je Sofka, poslednji potomak nekada ugledne vranjske porodice. Govoreći o njoj, Bora zapravo govori o uzdizanju, degeneraciji i gašenju jedne porodice, o moralnom izopačenju njenih članova, nesreći koja pada na Sofkina leđa i prenosi se na njene potomke.
Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.


Borisav Stanković
Nečista krv
Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik.

Nečista krv

Dositej ObradovićPismo HaralampijuŽivot i priključenijaIz sovjeta zdravog razumaDimitrije Obradović (crkveno ime Dositej; Čakovo, 1739 ili 1742. — Beograd, 28. mart 1811) bio je srpski prosvetitelj i reformator revolucionarnog perioda nacionalnog buđenja i preporoda. Bio je osnivač i profesor Velike škole, preteče Beogradskog univerziteta. On je bio prvi popečitelj prosvete u Sovjetu i autor svečane pesme „Vostani Serbije“.

Dositej Obradović
Pismo Haralampiju
Život i priključenija
Iz sovjeta zdravog razuma
Dimitrije Obradović (crkveno ime Dositej; Čakovo, 1739 ili 1742. — Beograd, 28. mart 1811) bio je srpski prosvetitelj i reformator revolucionarnog perioda nacionalnog buđenja i preporoda. Bio je osnivač i profesor Velike škole, preteče Beogradskog univerziteta. On je bio prvi popečitelj prosvete u Sovjetu i autor svečane pesme „Vostani Serbije“.


Dositej Obradović
Pismo Haralampiju
Život i priključenija
Iz sovjeta zdravog razuma

Branko ĆopićBašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancuBašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. Prvi put je objavljena 1970. u izdanju Srpske književne zadruge (kolo 63 ; knj. 423). Zbirka je podeljena na dva ciklusa. Prvi ciklus pod nazivom „Jutra plavog sljeza“, sastoji se iz trinaest priča, i u njemu se pripoveda o vremenu neposredno posle Prvog svetskog rata. Sve osim poslednje su oblikovane autobiografski. Osim dečaka Branka u njima se pojavljuje njegov deda Rade, stric Nidžo i niz živopisnih stanovnika Bosanske Krajine. Iako je svaka priča u ovom ciklusu nezavisna, one se međusobno mogu povezati u jedinstvenu celinu, jer su povezane istim likovima, prostorom, vremenom, ambijentom, ali i istim idejama, osećanjima i značenjem. U ovom ciklusu se nalaze antologijske priče: Pohod na mjesec, Čudesna sprava i Bašta sljezove boje, po kojoj je čitava zbirka dobila ime.Drugi ciklus Dani crvenog sljeza sadrži 21 priču. U njemu se pripoveda o događajima iz Drugog svetskog rata i posleratnog perioda. Ovaj ciklus je tematski raznorodniji, ali je i manje jedinstven od prvog. Iako pojedine priče čuvaju vedrinu i humor prepoznatljiv u Ćopićevim ostvarenjima, „Dani crvenog sljeza“ su obojeni mračnijim tonovima i razočarenjem. Pesimistični pogled na svet je posebno uočljiv u poslednjoj priči, „Zatočnik“, u kojem se pripoveda o liku bivšeg partizanskog mitraljesca Stevana Batića, koga nakon rata vlasti zaboravljaju.

Basta sljezove boje

Branko Ćopić
Bašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancu
Bašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. Prvi put je objavljena 1970. u izdanju Srpske književne zadruge (kolo 63 ; knj. 423). Zbirka je podeljena na dva ciklusa. Prvi ciklus pod nazivom „Jutra plavog sljeza“, sastoji se iz trinaest priča, i u njemu se pripoveda o vremenu neposredno posle Prvog svetskog rata. Sve osim poslednje su oblikovane autobiografski. Osim dečaka Branka u njima se pojavljuje njegov deda Rade, stric Nidžo i niz živopisnih stanovnika Bosanske Krajine. Iako je svaka priča u ovom ciklusu nezavisna, one se međusobno mogu povezati u jedinstvenu celinu, jer su povezane istim likovima, prostorom, vremenom, ambijentom, ali i istim idejama, osećanjima i značenjem. U ovom ciklusu se nalaze antologijske priče: Pohod na mjesec, Čudesna sprava i Bašta sljezove boje, po kojoj je čitava zbirka dobila ime.
Drugi ciklus Dani crvenog sljeza sadrži 21 priču. U njemu se pripoveda o događajima iz Drugog svetskog rata i posleratnog perioda. Ovaj ciklus je tematski raznorodniji, ali je i manje jedinstven od prvog. Iako pojedine priče čuvaju vedrinu i humor prepoznatljiv u Ćopićevim ostvarenjima, „Dani crvenog sljeza“ su obojeni mračnijim tonovima i razočarenjem. Pesimistični pogled na svet je posebno uočljiv u poslednjoj priči, „Zatočnik“, u kojem se pripoveda o liku bivšeg partizanskog mitraljesca Stevana Batića, koga nakon rata vlasti zaboravljaju.

 


Branko Ćopić
Bašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancu
Bašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. 

Bašta sljezove boje

011Momo Kapor011, sa autorovim ilustracijama Knjiga Momčilo Momo Kapor (Sarajevo, 3. april 1937 - Beograd, 3. mart 2010) je bio srpski romansijer, slikar.011 (pozivni broj za Beograd) pripada krugu dela posvećenih glavnom gradu i njegovim stanovnicima, njihovom načinu života i mentalitetu.011 je svojevrstan vodič, koji u nizu kratkih odlomaka, uvodi čitaoca u beogradske tajne, baveći se „sitnicama koje život znače“. Glavni junak ove knjige je jedinstveni i neuništivi duh Beograda u svim njegovim oblicima.Kao i mnoge druge knjige, koje je napisao, Kapor je ilustrovao i ovu, obiljem vinjeta i crteža, koji dopunjuju i zaokružuju njegov svet.„Volim, na izvestan način, svoj mali ludi Beograd! U nekom normalnijem gradu mislim da bih skapao od dosade.”

011
Momo Kapor
011, sa autorovim ilustracijama

Knjiga Momčilo Momo Kapor (Sarajevo, 3. april 1937 - Beograd, 3. mart 2010) je bio srpski romansijer, slikar.
011 (pozivni broj za Beograd) pripada krugu dela posvećenih glavnom gradu i njegovim stanovnicima, njihovom načinu života i mentalitetu.
011 je svojevrstan vodič, koji u nizu kratkih odlomaka, uvodi čitaoca u beogradske tajne, baveći se „sitnicama koje život znače“. Glavni junak ove knjige je jedinstveni i neuništivi duh Beograda u svim njegovim oblicima.
Kao i mnoge druge knjige, koje je napisao, Kapor je ilustrovao i ovu, obiljem vinjeta i crteža, koji dopunjuju i zaokružuju njegov svet.
„Volim, na izvestan način, svoj mali ludi Beograd! U nekom normalnijem gradu mislim da bih skapao od dosade.”  


011 sa autorovim ilustracijama
Momo Kapor
Momčilo Momo Kapor (Sarajevo, 3. april 1937 - Beograd, 3. mart 2010) je bio srpski romansijer, slikar.

Danilo KišRani jadiDanilo Kiš bio je srpski i jugoslovenski književnik i akademik. Kiš je bio romanopisac, esejista, kritičar, prevodilac i dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti.Rani jadi je zbirka priča srpskog pisca Danila Kiša i prvi deo trilogije Porodični cirkus. Objavljena je 1970. godine, s tim što je priča pod nazivom 'Eolska harfa' dodata 1983. godine. Ova knjiga, zajedno sa romanima Bašta, pepeo i Peščanik, pripada takozvanom porodičnom ciklusu romana Danila Kiša. Namenjena je, kako stoji u podnaslovu, „za decu i osetljive“. U zbirci Rani jadi se kroz nekoliko priča oslikava lični razvoj dečaka Andreasa Sama. Ova zbirka žanrovski spada u autobiografsku zbirku za decu i mlade s obzirom da govori o ranom detinjstu i odrastanju samog pisca. Pisac je dobio Andrićevu nagradu za ovo delo.

Rani jadi

Danilo Kiš
Rani jadi
Danilo Kiš bio je srpski i jugoslovenski književnik i akademik. Kiš je bio romanopisac, esejista, kritičar, prevodilac i dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti.
Rani jadi je zbirka priča srpskog pisca Danila Kiša i prvi deo trilogije Porodični cirkus. Objavljena je 1970. godine, s tim što je priča pod nazivom 'Eolska harfa' dodata 1983. godine. Ova knjiga, zajedno sa romanima Bašta, pepeo i Peščanik, pripada takozvanom porodičnom ciklusu romana Danila Kiša. Namenjena je, kako stoji u podnaslovu, „za decu i osetljive“. U zbirci Rani jadi se kroz nekoliko priča oslikava lični razvoj dečaka Andreasa Sama. Ova zbirka žanrovski spada u autobiografsku zbirku za decu i mlade s obzirom da govori o ranom detinjstu i odrastanju samog pisca. Pisac je dobio Andrićevu nagradu za ovo delo.


Danilo Kiš
Rani jadi
Danilo Kiš bio je srpski i jugoslovenski književnik i akademik. Kiš je bio romanopisac, esejista, kritičar, prevodilac.

Dobrica ĆosićOtpadnikDobrica Ćosić (1921-2014), pisac, esejista, političar, jedna od najznačajnijih figura srpske istorije i književnosti druge polovine 20. veka. U književnost ulazi 1951. godine sa svojim prvim romanom Daleko je sunce, prvim modernim romanom o jugoslovenskoj revoluciji koji je predstavljao kritiku revolucionarnog terora. Roman je preveden na tridesetak jezika, a samo u SSSR-u štampan u 1.600.000 primeraka. Zatim objavljuje romane: Koreni (1954), Deobe (1961), Bajka (1965), Vreme smrti (tetralogija, 1972–79), Vreme zla – trilogija Grešnik (1985), Otpadnik (1986) i Vernik (1990), Vreme vlasti I (1996) i Vreme vlasti II (2007). Dobitnik je Ninove nagrade dva puta, za romane Koreni i Deobe.Otpadnik je, hronološki, drugi roman u trilogiji Vreme zla, srpskog književnika Dobrice Ćosića, štampan 1986. godine. Roman, kao i njegov prethodnik, Grešnik, prati živote Ivana Katića, Petra Bajevića, ali prevashodno Bogdana Dragovića, Ivanovog šuraka, od njegovog odlaska u SSSR početkom tridesetih godina 20. veka, do povratka u Jugoslaviju, osuđenog od strane SKPB-a za trockizam.U romanu je predstavljen veliki broj istorijskih ličnosti, poput Angaretisa, Dimitrova, Bele Kuna, Kolarova i Vujkovića.

Otpadnik

Dobrica Ćosić
Otpadnik
Dobrica Ćosić (1921-2014), pisac, esejista, političar, jedna od najznačajnijih figura srpske istorije i književnosti druge polovine 20. veka. U književnost ulazi 1951. godine sa svojim prvim romanom Daleko je sunce, prvim modernim romanom o jugoslovenskoj revoluciji koji je predstavljao kritiku revolucionarnog terora. Roman je preveden na tridesetak jezika, a samo u SSSR-u štampan u 1.600.000 primeraka. Zatim objavljuje romane: Koreni (1954), Deobe (1961), Bajka (1965), Vreme smrti (tetralogija, 1972–79), Vreme zla – trilogija Grešnik (1985), Otpadnik (1986) i Vernik (1990), Vreme vlasti I (1996) i Vreme vlasti II (2007). Dobitnik je Ninove nagrade dva puta, za romane Koreni i Deobe.
Otpadnik je, hronološki, drugi roman u trilogiji Vreme zla, srpskog književnika Dobrice Ćosića, štampan 1986. godine. Roman, kao i njegov prethodnik, Grešnik, prati živote Ivana Katića, Petra Bajevića, ali prevashodno Bogdana Dragovića, Ivanovog šuraka, od njegovog odlaska u SSSR početkom tridesetih godina 20. veka, do povratka u Jugoslaviju, osuđenog od strane SKPB-a za trockizam.
U romanu je predstavljen veliki broj istorijskih ličnosti, poput Angaretisa, Dimitrova, Bele Kuna, Kolarova i Vujkovića.


Dobica Ćosić , Otpadnik , Vernik , Grešnik , Vreme smrti , Deobe , Koreni , Vreme zla

Danilo KišGrobnica za Borisa DavidovičaGrobnica za Borisa Davidoviča (podnaslovljena: Sedam poglavlja jedne zajedničke povesti) je zbirka sedam pripovedaka objavljena 1976. godine, autora Danila Kiša. U nekim tumačenjima, ova knjiga zapravo predstavlja roman.Pripovetke su zasnovane na istorijskim događajima i bave se temama političke obmane, izdaje i ubistva u Istočnoj Evropi u prvoj polovini 20. veka (osim novele Psi i knjige u kojoj se radnja odvija u 14. veku). Neke od priča su napisane kao fiktivne biografije u kojima glavni likovi interaguju sa stvarnim ličnostima.Kiš je ovu knjigu napisao dok je radio na univerzitetu u Bordou, motivisan uglavnom svojom frustracijom prouzročenom neznanjem i neverovanjem svojih studenata koji su, mahom levičarski orijentisani, odbijali da poveruju čak i u postojanje gulaga.Knjiga je objavljena u desetinama izdanja na srpskohrvatskom jeziku, a prevedena je na više od dvadeset jezika.Nedugo po objavljivanju, povela se o autentičnosti knjige jedna od najvećih rasprava u Evropi u 20. veku.„Sedam poglavlja jedne zajedničke povesti“ tematski objedinjuju jednu moguću istoriju zla, gde se u tropima istorijskog vremena raspliću dramatične i tragične sudbine junaka i žrtava večnog vraćanja istog - ritualnog i faktičkog sravnjivanja računa između metafizike moći, logike uslovnosti, zakona i nasilja, s jedne strane, i talaca te večne „božije“ i „đavolske“ igre. Ove priče satkane na odblescima dokumenata i ozračene vrhunskim i sugestivnim pripovedanjem, gestovima naizgled spoljašnje i objektivne naracije, kroz pesničku oštrovidnost i osobenu analitiku kišovske ironije, uvode nas u vrtoglava porinuća krvi i duše, strasti i uverenja, straha i ushićenja, u istoriju ljudskog drhtanja pred večnim zlom, koje povezuje sudbine pravednika, otpadnika, jeretika, razbojnika, idealista i, konačno, ljudi, s nečim, što se kao neumitnost obnavlja i cinično nadvija nad sudbinama ljudskog sveta. Kiš raskriva velike priče istorije i njihov kanibalski trijumfalizam, cepajući zastore i kulise opštih prosvetljenja u ime jedinstvenih i neponovljivih patnji mirijada žrtava.

Grobnica za Borisa Davidovica

Danilo Kiš
Grobnica za Borisa Davidoviča
Grobnica za Borisa Davidoviča (podnaslovljena: Sedam poglavlja jedne zajedničke povesti) je zbirka sedam pripovedaka objavljena 1976. godine, autora Danila Kiša. U nekim tumačenjima, ova knjiga zapravo predstavlja roman.
Pripovetke su zasnovane na istorijskim događajima i bave se temama političke obmane, izdaje i ubistva u Istočnoj Evropi u prvoj polovini 20. veka (osim novele Psi i knjige u kojoj se radnja odvija u 14. veku). Neke od priča su napisane kao fiktivne biografije u kojima glavni likovi interaguju sa stvarnim ličnostima.
Kiš je ovu knjigu napisao dok je radio na univerzitetu u Bordou, motivisan uglavnom svojom frustracijom prouzročenom neznanjem i neverovanjem svojih studenata koji su, mahom levičarski orijentisani, odbijali da poveruju čak i u postojanje gulaga.
Knjiga je objavljena u desetinama izdanja na srpskohrvatskom jeziku, a prevedena je na više od dvadeset jezika.
Nedugo po objavljivanju, povela se o autentičnosti knjige jedna od najvećih rasprava u Evropi u 20. veku.
„Sedam poglavlja jedne zajedničke povesti“ tematski objedinjuju jednu moguću istoriju zla, gde se u tropima istorijskog vremena raspliću dramatične i tragične sudbine junaka i žrtava večnog vraćanja istog - ritualnog i faktičkog sravnjivanja računa između metafizike moći, logike uslovnosti, zakona i nasilja, s jedne strane, i talaca te večne „božije“ i „đavolske“ igre. Ove priče satkane na odblescima dokumenata i ozračene vrhunskim i sugestivnim pripovedanjem, gestovima naizgled spoljašnje i objektivne naracije, kroz pesničku oštrovidnost i osobenu analitiku kišovske ironije, uvode nas u vrtoglava porinuća krvi i duše, strasti i uverenja, straha i ushićenja, u istoriju ljudskog drhtanja pred večnim zlom, koje povezuje sudbine pravednika, otpadnika, jeretika, razbojnika, idealista i, konačno, ljudi, s nečim, što se kao neumitnost obnavlja i cinično nadvija nad sudbinama ljudskog sveta. Kiš raskriva velike priče istorije i njihov kanibalski trijumfalizam, cepajući zastore i kulise opštih prosvetljenja u ime jedinstvenih i neponovljivih patnji mirijada žrtava.


Danilo Kiš
Grobnica za Borisa Davidoviča
Sedam poglavlja jedne zajedničke povesti
Danilo Kiš (Subotica, 22. februara 1935. – Pariz, 15. oktobra 1989)


Grobnica za Borisa Davidoviča

Milorad PavićKutija za pisanjeMilorad Pavić (Beograd, 15. oktobar 1929 — Beograd, 30. novembar 2009) bio je srpski književnik, prevodilac, istoričar književnosti, univerzitetski profesor i akademik. Pavić je bio prozni pisac, pesnik, dramski pisac, istoričar srpske književnosti 17−19. veka, stručnjak za barok i simbolizam, prevodilac Puškina i Bajrona, nekadašnji dekan Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, profesor univerziteta i akademik SANU. Njegova dela prevedena su na većinu svetskih jezika. Kao i ranije, autor poseze za globalnom metaforom, koristeci jednu raniju pricu, koja se razlistava u dva rukavca i koja govori o odnosima Balkana i Evrope. Metafora pred nama uslovnjava i go dine iza nas, jer Evropa ne moze da ih odgonetne. Jedan od junaka zeli da bude prihvacen u Evropi po svaku cenu, da zaboravi svoj jezik i da dezertira iz vojske, da bi napustio Balkan, ali to mu ne polazi za rukom. U trenutku kada misli da moze biti primljen uz dobrodoslicu, on shvata da ga kao Balkanca nece prihvatiti nikada, jer njegova deca odlaze sa zenom koju voli. Drugi tragicni lik zivi u Bosni za vreme poslednjeg rata i ostaje bez svoje porodice i dece ...Možda je preterano reći da je Pavić otac hiperteksta, ali jasno je da on oseća situaciju na tom planu i da je uskladen sa digitalnom idejom. Pavić je pisac za pisce

Kutija za pisanje

Milorad Pavić
Kutija za pisanje
Milorad Pavić (Beograd, 15. oktobar 1929 — Beograd, 30. novembar 2009) bio je srpski književnik, prevodilac, istoričar književnosti, univerzitetski profesor i akademik. Pavić je bio prozni pisac, pesnik, dramski pisac, istoričar srpske književnosti 17−19. veka, stručnjak za barok i simbolizam, prevodilac Puškina i Bajrona, nekadašnji dekan Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, profesor univerziteta i akademik SANU. Njegova dela prevedena su na većinu svetskih jezika.

Kao i ranije, autor poseze za globalnom metaforom, koristeci jednu raniju pricu, koja se razlistava u dva rukavca i koja govori o odnosima Balkana i Evrope. Metafora pred nama uslovnjava i go dine iza nas, jer Evropa ne moze da ih odgonetne. Jedan od junaka zeli da bude prihvacen u Evropi po svaku cenu, da zaboravi svoj jezik i da dezertira iz vojske, da bi napustio Balkan, ali to mu ne polazi za rukom. U trenutku kada misli da moze biti primljen uz dobrodoslicu, on shvata da ga kao Balkanca nece prihvatiti nikada, jer njegova deca odlaze sa zenom koju voli. Drugi tragicni lik zivi u Bosni za vreme poslednjeg rata i ostaje bez svoje porodice i dece ...
Možda je preterano reći da je Pavić otac hiperteksta, ali jasno je da on oseća situaciju na tom planu i da je uskladen sa digitalnom idejom. Pavić je pisac za pisce


Živojin PavlovićOni više ne postojeIstorijski roman o potresnom udaru moćnog austrougarskog i nemačkog carstva na srpski narod i Srbiju. Središte romana je odbrana granica srpskog kraljevstva i lik čuvenog majora Dragutina Obradovića, oko koga se pletu burni događaji.

Oni vise ne postoje

Živojin Pavlović
Oni više ne postoje
Istorijski roman o potresnom udaru moćnog austrougarskog i nemačkog carstva na srpski narod i Srbiju. Središte romana je odbrana granica srpskog kraljevstva i lik čuvenog majora Dragutina Obradovića, oko koga se pletu burni događaji.


Živojin Pavlović
Oni više ne postoje
Središte romana je odbrana granica srpskog kraljevstva i lik čuvenog majora Dragutina Obradovića

Oni više ne postoje

Ljubomir NenadovićPutopisi, Pesme, Pisma, Andra Nikolić i Ljubomir Nedić o NenadovićuLjubomir Nenadović (Brankovina, 14/26. septembar 1826 — Valjevo, 21. januar/2. februar 1895) bio je srpski književnik, diplomata i političar.

Ljubomir Nenadović
Putopisi, Pesme, Pisma, Andra Nikolić i Ljubomir Nedić o Nenadoviću
Ljubomir Nenadović (Brankovina, 14/26. septembar 1826 — Valjevo, 21. januar/2. februar 1895) bio je srpski književnik, diplomata i političar.


Ljubomir Nenadović
Putopisi, Pesme, Pisma, Andra Nikolić i Ljubomir Nedić o Nenadoviću

Milorad RadunovićOstala je rečSrpske narodne umotvorine iz MetohijeNARODNA KNJIŽEVNOST/ Pesme 95), Zakletve (171), Blagoslovi (344), Basme (3), Zagonetke (31), Izreke i poslovice (350), Pripovetke (181), Običaji (96), Zdravice (28), Verovanja (406)... Kazivači, Rečnik, Ćirilica, Šiven povez,Izdavač: Srpska književna zadruga, Beograd 1988; Mala biblioteka Srpske književne zadruge

Ostala je rec

Milorad Radunović
Ostala je reč
Srpske narodne umotvorine iz Metohije
NARODNA KNJIŽEVNOST/ Pesme 95), Zakletve (171), Blagoslovi (344), Basme (3), Zagonetke (31), Izreke i poslovice (350), Pripovetke (181), Običaji (96), Zdravice (28), Verovanja (406)... Kazivači, Rečnik, Ćirilica, Šiven povez,
Izdavač: Srpska književna zadruga, Beograd 1988; Mala biblioteka Srpske književne zadruge



Milorad Radunović
Ostala je reč
Srpske narodne umotvorine iz Metohije

Istraži sve knjige

Prošetajte se našim pretraživačem bajkovitim predelima stare knjige, prođite kroz šumarke i livade polovne knjige, idite potokom retke knjige do izvora antikvarne knjige.

Izabrana dela

Tri hronike

Arizani

Čičina priča

Roman o Londonu

Metro

Pripovetke, crtice, sećanja

Nečista krv

Izabrana dela

Bašta sljezove boje

011

Rani jadi

Otpadnik

Grobnica za Borisa Davidoviča

Kutija za pisanje

Oni više ne postoje

Izabrana dela

Ostala je reč