Danilo NikolićKraljica zabaveNeobična ljubavna priča i pokušaj da se kroz sudbine ljudi sa Kosova i Metohije osvetli jedno dramatićno vreme. I ovaj roman pokazuje da je Danilo Nikolić pisac koji posebno vešto ulazi u unutarnje svetove svojih junaka i pokazuje iz čega se ispredaju njihove tragične sudbine.Danilo Nikolić (Split, 2. februar 1926 — Beograd, 6. februar 2016) bio je srpski književnik. On je jedan od najznačajnijih pripovedača i romanopisaca srpske književnosti druge polovine 20. veka, čije su knjige višestruko nagrađivane književnim nagradama. Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.

Kraljica zabave

Danilo Nikolić
Kraljica zabave
Neobična ljubavna priča i pokušaj da se kroz sudbine ljudi sa Kosova i Metohije osvetli jedno dramatićno vreme. I ovaj roman pokazuje da je Danilo Nikolić pisac koji posebno vešto ulazi u unutarnje svetove svojih junaka i pokazuje iz čega se ispredaju njihove tragične sudbine.
Danilo Nikolić (Split, 2. februar 1926 — Beograd, 6. februar 2016) bio je srpski književnik. On je jedan od najznačajnijih pripovedača i romanopisaca srpske književnosti druge polovine 20. veka, čije su knjige višestruko nagrađivane književnim nagradama. Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.


Bora StankovićKoštana - Nečista krvŠkolska knjiga - Novi SadBora Stanković, Koštana, Nečista krv, tvrd povezLektira za srednju školuLektira za treći razred srednje školePredgovor: Ljubica ReljinBorisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.

Kostana - Necista krv

Bora Stanković
Koštana - Nečista krv
Školska knjiga - Novi Sad
Bora Stanković, Koštana, Nečista krv, tvrd povez
Lektira za srednju školu
Lektira za treći razred srednje škole
Predgovor: Ljubica Reljin
Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.


Bora Stanković
Koštana - Nečista krv
Školska knjiga - Novi Sad


Koštana - Nečista krv

Danilo NikolićFajront u GrgeteguIzdavač: Narodna knjigaGodina izdanja: 2002.Broj strana: 175.Pismo: ĆirilicaPovez: TvrdDanilo Nikolić (Split, 2. februar 1926 — Beograd, 6. februar 2016) bio je srpski književnik. On je jedan od najznačajnijih pripovedača i romanopisaca srpske književnosti druge polovine 20. veka, čije su knjige višestruko nagrađivane književnim nagradama. Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.Već od prve stranice čitalac romana "Fajront u Grgretegu" oseća ruku majstora. Mada je mnogo toga drugačije nego u prethodnim knjigama Danila Nikolića (pre svega prostor u kome se zbivanja odvijaju), i ovde je stavljena u dejstvo ona pripovedačka tehnika koja čitaocu omogućava da se kroz priču kreće lako i da, neosetno, silazi u njene dublje slojeve. Pričajući naoko jednostavnu priču o ljudima jednog pokoljenja kome je bilo suđeno da živi u vrlo dramatičnom vremenu, opisujući trenutke u kojima oni osećaju kako životna radost iz njih prosto čili, Danilo Nikolić je ostao veran svom osnovnom načelu - roman treba da bude niz priča koje će povezati likovi i njihove sudbine. Zbog toga priča o Marku Prliću Firangi i njegovim prijateljima i protivnicima postaje i priča o čitavom jednom naraštaju koji u život ulazi sa mnogo poleta i vedrine da bi se, postepeno, pod udarcima svakovrsnih nevolja sve češće suočavao sa naličjem svega oko sebe. Drugim rečima, i priča u romanu "Fajront u Grgetegu" ima dva sloja. U jednom ćemo sresti junake kao mlade ljude, koji tragajući za ljubavlju, prepliću svoje sudbine i postaju zajednica koju mnogo toga i povezuje i razdvaja, a u drugom sloju Nikolićevi junaci su ljudi koji se opraštaju od ljubavi i od života. Mada će na samom kraju romana biti rečeno da "još nije fajront", junaci Nikolićevog romana su u toj meri u vlasti sopstvenog potonuća da ovu poruku, sasvim sigurno, ne primaju kao utehu. Jednostavno, Danilo Nikolić je ispričao priču o snazi ljubavi ali i priču o pustoši koja ostaje kada ljubav prođe.Priča u romanu Fajront u Grgetegu ima dva sloja. U jednom ćemo sresti junake kao mlade ljude koji, tragajući za ljubavlju, prepliću svoje sudbine i postaju zajednica koju mnogo toga povezuje i razdvaja, a u drugom sloju Nikolićevi junaci su ljudi koji se opraštaju i od ljubavi i od života. Mada će na samom kraju romana biti rečeno da "još nije fajront", junaci Nikolićevog romana su u toj meri u vlasti sopstvenog potonuća da ovu poruku, sasvim sigurno, ne primaju kao utehu. Jednostavno, Danilo Nikolić je ispričao priču o snazi ljubavi ali i priču o pustoši koja ostaje kad ljubav prođe.

Fajront u Grgetegu

Danilo Nikolić
Fajront u Grgetegu
Izdavač: Narodna knjiga
Godina izdanja: 2002.
Broj strana: 175.
Pismo: Ćirilica
Povez: Tvrd
Danilo Nikolić (Split, 2. februar 1926 — Beograd, 6. februar 2016) bio je srpski književnik. On je jedan od najznačajnijih pripovedača i romanopisaca srpske književnosti druge polovine 20. veka, čije su knjige višestruko nagrađivane književnim nagradama. Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.
Već od prve stranice čitalac romana "Fajront u Grgretegu" oseća ruku majstora. Mada je mnogo toga drugačije nego u prethodnim knjigama Danila Nikolića (pre svega prostor u kome se zbivanja odvijaju), i ovde je stavljena u dejstvo ona pripovedačka tehnika koja čitaocu omogućava da se kroz priču kreće lako i da, neosetno, silazi u njene dublje slojeve. Pričajući naoko jednostavnu priču o ljudima jednog pokoljenja kome je bilo suđeno da živi u vrlo dramatičnom vremenu, opisujući trenutke u kojima oni osećaju kako životna radost iz njih prosto čili, Danilo Nikolić je ostao veran svom osnovnom načelu - roman treba da bude niz priča koje će povezati likovi i njihove sudbine. Zbog toga priča o Marku Prliću Firangi i njegovim prijateljima i protivnicima postaje i priča o čitavom jednom naraštaju koji u život ulazi sa mnogo poleta i vedrine da bi se, postepeno, pod udarcima svakovrsnih nevolja sve češće suočavao sa naličjem svega oko sebe. Drugim rečima, i priča u romanu "Fajront u Grgetegu" ima dva sloja. U jednom ćemo sresti junake kao mlade ljude, koji tragajući za ljubavlju, prepliću svoje sudbine i postaju zajednica koju mnogo toga i povezuje i razdvaja, a u drugom sloju Nikolićevi junaci su ljudi koji se opraštaju od ljubavi i od života. Mada će na samom kraju romana biti rečeno da "još nije fajront", junaci Nikolićevog romana su u toj meri u vlasti sopstvenog potonuća da ovu poruku, sasvim sigurno, ne primaju kao utehu. Jednostavno, Danilo Nikolić je ispričao priču o snazi ljubavi ali i priču o pustoši koja ostaje kada ljubav prođe.Priča u romanu Fajront u Grgetegu ima dva sloja. U jednom ćemo sresti junake kao mlade ljude koji, tragajući za ljubavlju, prepliću svoje sudbine i postaju zajednica koju mnogo toga povezuje i razdvaja, a u drugom sloju Nikolićevi junaci su ljudi koji se opraštaju i od ljubavi i od života. Mada će na samom kraju romana biti rečeno da "još nije fajront", junaci Nikolićevog romana su u toj meri u vlasti sopstvenog potonuća da ovu poruku, sasvim sigurno, ne primaju kao utehu. Jednostavno, Danilo Nikolić je ispričao priču o snazi ljubavi ali i priču o pustoši koja ostaje kad ljubav prođe.


Danilo Nikolić  
Fajront u Grgetegu
On je jedan od najznačajnijih pripovedača i romanopisaca srpske književnosti

Radovan Beli MarkovićGospođa OlgaDuše i priključenijaRadovan Beli Marković (Ćelije, 10. oktobar 1947 — Lajkovac, 19. januar 2022) bio je srpski književnik.Gospođa Olga, peti roman iz Beli Markovićevog Valjevskog ciklusa (Knez Miškin u Belom Valjevu; Devet belih oblaka; Orkestar na pedale; Kavaljeri starog premera) o prikladnosti i ništavilu, metafizičkoj praznini i sveprožimajućoj dosadi, nosi sve odlike belimarkovićevske poetike i sasvim apartnog stila.Reč je o tamnom, posve belimarkovićevskom jezičkom pletivu u kome autor traga za nesmirenom dušom upokojene valjevske čudakinje, gospođe Olge, kroz zavodljivu igru živih ljudi i utvara, a sve u pretećem zasenku Drugog svetskog rata, zapravo – u poslednjim danima prividnog mira...

Gospodja Olga

Radovan Beli Marković
Gospođa Olga
Duše i priključenija
Radovan Beli Marković (Ćelije, 10. oktobar 1947 — Lajkovac, 19. januar 2022) bio je srpski književnik.
Gospođa Olga, peti roman iz Beli Markovićevog Valjevskog ciklusa (Knez Miškin u Belom Valjevu; Devet belih oblaka; Orkestar na pedale; Kavaljeri starog premera) o prikladnosti i ništavilu, metafizičkoj praznini i sveprožimajućoj dosadi, nosi sve odlike belimarkovićevske poetike i sasvim apartnog stila.
Reč je o tamnom, posve belimarkovićevskom jezičkom pletivu u kome autor traga za nesmirenom dušom upokojene valjevske čudakinje, gospođe Olge, kroz zavodljivu igru živih ljudi i utvara, a sve u pretećem zasenku Drugog svetskog rata, zapravo – u poslednjim danima prividnog mira...


Radovan Beli Marković
Gospođa Olga
Duše i priključenija

Gospođa Olga

Miodrag BulatovićCrveni petao leti prema nebuMiodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu.Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.

Crveni petao leti prema nebu

Miodrag Bulatović
Crveni petao leti prema nebu
Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.
Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu.
Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.


Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991)
Crveni petao leti prema nebu

Vidosav StevanovićPeriferijski zmajeviPripovetkeVidosav Stevanović (Cvetojevac, Kragujevac, 27. jun 1942) srpski je pripovedač, pesnik, romansijer, scenarista i dramski pisac.IZABRANA PROZA V.S./ PRIPOVETKE (9): Prokop, Idem Dumav plivam leđa, Bed trip, Kog sam đavola tražio na Kališu, Periferisjki zmajevi, Noćas je noć, Carski rez, Empirijsko istraživanje altruizma, Jutarnji disk džokej, Latinica, Šiven povez, Omot, 173 str Mag/S2

Periferijski zmajevi

Vidosav Stevanović
Periferijski zmajevi
Pripovetke
Vidosav Stevanović (Cvetojevac, Kragujevac, 27. jun 1942) srpski je pripovedač, pesnik, romansijer, scenarista i dramski pisac.
IZABRANA PROZA V.S./ PRIPOVETKE (9): Prokop, Idem Dumav plivam leđa, Bed trip, Kog sam đavola tražio na Kališu, Periferisjki zmajevi, Noćas je noć, Carski rez, Empirijsko istraživanje altruizma, Jutarnji disk džokej, Latinica, Šiven povez, Omot, 173 str Mag/S2


Vidosav Stevanović
Periferijski zmajevi
Vidosav Stevanović (Cvetojevac, Kragujevac, 27. jun 1942) srpski je pripovedač, pesnik, romansijer, scenarista

Vlada ArsićKad zvona zanemeVlada Arsić rođen je u Beogradu, 1963. godine. Dugogodišnji je urednik i novinar u brojnim listovima i časopisima. Pisao je za Press, Ilustrovanu politiku, Politikin zabavnik, Nacionalnu reviju Srbije, reviju SAT Plus… Autor je i prvi urednik televizijske serije Od zlata jabuka.Istorijski roman sa dinamikom trilera u kojem se prepliću stvarne ličnosti i izmaštani likovi. Ljubavna priča iz vremena kad je Srbija bila zemlja smrti a Valjevo njena prestonica. Autor izrađenog stila čitaoca vešto vodi kroz hodnike vremena od zatvora Ozne u Beogradu 1946. do valjevske bolnice 1915. i obrnuto, sve do neočekivanog raspleta. Kako su Srbija i Valjevo preživeli „vreme smrti“ a imaginarna porodica Andrije Srećkovića, „kao paradigma lične snage pojedinca“, i prvi talas ideoloških čistki u godinama po „oslobođenju“. Kako je život pobedio kad su čak i zvona morala da zaneme. Knjiga koja se čita u jednom dahu.„Kad zvona zaneme" je roman izgrađenog pisca, stilski čista proza koja daje, u punoj realnosti, sliku Srbije u godinama Velikog rata (1914-1915).Prvi svetski rat, kao veliki polom čovečanstva, ovim romanom do bija literarno svedočanstvo visokog reda, a prvi talas komunističkog terora (1945-1950) romanesku „kockicu" za veliki književni mozaik o srpskom stradanju u miru - kada se to, po ljudskim i Božjim zakonima, najmanje očekuje...

Kad zvona zaneme

Vlada Arsić
Kad zvona zaneme
Vlada Arsić rođen je u Beogradu, 1963. godine. Dugogodišnji je urednik i novinar u brojnim listovima i časopisima. Pisao je za Press, Ilustrovanu politiku, Politikin zabavnik, Nacionalnu reviju Srbije, reviju SAT Plus… Autor je i prvi urednik televizijske serije Od zlata jabuka.
Istorijski roman sa dinamikom trilera u kojem se prepliću stvarne ličnosti i izmaštani likovi. Ljubavna priča iz vremena kad je Srbija bila zemlja smrti a Valjevo njena prestonica. Autor izrađenog stila čitaoca vešto vodi kroz hodnike vremena od zatvora Ozne u Beogradu 1946. do valjevske bolnice 1915. i obrnuto, sve do neočekivanog raspleta. Kako su Srbija i Valjevo preživeli „vreme smrti“ a imaginarna porodica Andrije Srećkovića, „kao paradigma lične snage pojedinca“, i prvi talas ideoloških čistki u godinama po „oslobođenju“. Kako je život pobedio kad su čak i zvona morala da zaneme. Knjiga koja se čita u jednom dahu.
„Kad zvona zaneme" je roman izgrađenog pisca, stilski čista proza koja daje, u punoj realnosti, sliku Srbije u godinama Velikog rata (1914-1915).
Prvi svetski rat, kao veliki polom čovečanstva, ovim romanom do bija literarno svedočanstvo visokog reda, a prvi talas komunističkog terora (1945-1950) romanesku „kockicu" za veliki književni mozaik o srpskom stradanju u miru - kada se to, po ljudskim i Božjim zakonima, najmanje očekuje...


Vlada Arsić
Kad zvona zaneme
Vlada Arsić rođen je u Beogradu, 1963. godine.

Miloš CrnjanskiDrameMASKAKONAKTESLAMiloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.DrameMaska (1918)Konak (1958)Nikola Tesla (1967)

Drame

Miloš  Crnjanski
Drame
MASKA
KONAK
TESLA
Miloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.
Drame
Maska (1918)
Konak (1958)
Nikola Tesla (1967)


Miloš  Crnjanski
Drame
MASKA
KONAK
TESLA


Seobe , druga knjigaMiloš CrnjanskiProsveta - Matica srpska1966Miloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.Druga knjiga Seoba je roman Miloša Crnjanskog objavljen 1962. u izdanju Srpske književne zadruge. Sastoji se iz 28 poglavlja. Priča prati potomke i rođake Vuka Isakoviča, junaka prve knjige Seoba: Đurđa, Petra, Trifuna i Pavla, kao centralnu figuru romana. Radnja počinje u maju 1752. (7 godina nakon povratka Vuka Isakoviča iz rata i kraja prve knjige) u Temišvaru, a završava se krajem novembra 1753. u Kijevu i Bahmutu. Druga knjiga Seoba se u određenoj meri bazira na događajima i ličnostima opisanim u Memoarima Simeona Piščevića.

Seobe , druga knjiga

Seobe , druga knjiga
Miloš Crnjanski
Prosveta - Matica srpska
1966
Miloš Crnjanski (Čongrad, 26. oktobar 1893 — Beograd, 30. novembar 1977) bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. Istakao se kao pesnik, pripovedač, romansijer i publicista. Jedan je od najznačajnijih stvaralaca srpske književnosti 20. veka. Ubrajan je među 100 najznamenitijih Srba.
Druga knjiga Seoba je roman Miloša Crnjanskog objavljen 1962. u izdanju Srpske književne zadruge. Sastoji se iz 28 poglavlja. Priča prati potomke i rođake Vuka Isakoviča, junaka prve knjige Seoba: Đurđa, Petra, Trifuna i Pavla, kao centralnu figuru romana. Radnja počinje u maju 1752. (7 godina nakon povratka Vuka Isakoviča iz rata i kraja prve knjige) u Temišvaru, a završava se krajem novembra 1753. u Kijevu i Bahmutu. Druga knjiga Seoba se u određenoj meri bazira na događajima i ličnostima opisanim u Memoarima Simeona Piščevića.


Seobe , druga knjiga
Miloš Crnjanski
Prosveta - Matica srpska
1966


Izabrana dela Branka V. RadičevićaBranko V. RadičevićBranko V. Radičević (Čačak, 14. maj 1925 — Beograd, 11. januar 2001) bio je srpski književnik i novinar. Pisao je poeziju, romane, pripovetke, scenarija i književnost za decu.Povratak zemlji, Četvrta noć, Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, SeljaciIzabrana dela Branka V. Radičevića 1-5Branko V. RadičevićIzdavač: Vuk Karadžić, Beograd 1978; tiraž: 5000 primeraka;Detaljnije:strana 376+426+268+491+311, 21cmJEZIK: SRPSKI, ĆIRILICAPOVEZ: TVRD KOŽNI POVEZ SA ZLATOTISKOM1. BELA ŽENA / NOĆ TELA2. POVRATAK ZEMLJI (ZBIRKA PESAMA)3. ČETVRTA NOĆ / KRITIČARI O PISCU4. GRUBIĆI I NEŽNIĆI / SELJACI5. ROĐAK SVIH DEČAKA (DEVETACI / GVOZDEN ČOVEK / BAJKE O GUSLAMA / PESME O MAJCI /TUTURENKO)

Izabrana dela

Izabrana dela Branka V. Radičevića
Branko V. Radičević
Branko V. Radičević (Čačak, 14. maj 1925 — Beograd, 11. januar 2001) bio je srpski književnik i novinar. Pisao je poeziju, romane, pripovetke, scenarija i književnost za decu.
Povratak zemlji, Četvrta noć,  Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, Seljaci
Izabrana dela Branka V. Radičevića 1-5
Branko V. Radičević
Izdavač: Vuk Karadžić, Beograd 1978; tiraž: 5000 primeraka;
Detaljnije:
strana 376+426+268+491+311,
 21cm
JEZIK: SRPSKI, ĆIRILICA
POVEZ: TVRD KOŽNI POVEZ SA ZLATOTISKOM
1. BELA ŽENA / NOĆ TELA
2. POVRATAK ZEMLJI (ZBIRKA PESAMA)
3. ČETVRTA NOĆ / KRITIČARI O PISCU
4. GRUBIĆI I NEŽNIĆI / SELJACI
5. ROĐAK SVIH DEČAKA (DEVETACI / GVOZDEN ČOVEK / BAJKE O GUSLAMA / PESME O MAJCI /TUTURENKO)


Izabrana dela Branka V. Radičevića
Branko V. Radičević
Povratak zemlji, Četvrta noć,  Bela žena, Noć tela, Rođak svih dečaka, Grubići i nežnići, Selja

Erih KošTri hronikeSadržaj:Baba Kartara i wen odredNovosadski pokoljHronika o tri kurjakaErih Koš (Sarajevo, 15. april 1913 — Beograd, 25. maj 2010) bio je srpski književnik, prevodilac i akademik jevrejskog porekla.

Tri hronike

Erih Koš
Tri hronike
Sadržaj:
Baba Kartara i wen odred
Novosadski pokolj
Hronika o tri kurjaka
Erih Koš (Sarajevo, 15. april 1913 — Beograd, 25. maj 2010) bio je srpski književnik, prevodilac i akademik jevrejskog porekla.


Erih Koš
Tri hronike
Sadržaj:
Baba Kartara i wen odred
Novosadski pokolj
Hronika o tri kurjaka

Ivan IvanovićArizaniRoman govori o propasti srpskog južnomoravskog sela u komunizmu. Na vrcav i duhovit način autor je ismejao komunističko društvo, ali je i početkom 80-ih godina XX veka predvideo propast komunizma. Tih godina za tako nešto trebalo je imati hrabrosti.Govori o povesti jedne južnosrbijanske porodice iz Doljevca u toku i posle rata i njen hod kroz burno i neizvesno vreme kao i njeno raslojavanje. Kroz porodicu Arizanovića pisac je dao srbijansko selo uopšte, njegovo odumiranje i propadanje u vremenu koje mu nije bilo naklonjeno, pod politikom koja ga nije razumela.Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet (Opšta književnost) u Beogradu. Radio je kao srednjoškolski profesor književnosti, kao novinar, kao samostalni umetnik, kao pomoćnik ministra kulture. Osuđivan je u komunističkom režimu, a knjige su mu zabranjivane. Po objavljivanju prvog romana, Crveni kralj, otpušten je s posla gimnazijskog profesora 1972. godine kao moralno-politički nepodoban da vaspitava omladinu. Sudski je rehabilitovan 2009. godine.

Arizani

Ivan Ivanović
Arizani
Roman govori o propasti srpskog južnomoravskog sela u komunizmu. Na vrcav i duhovit način autor je ismejao komunističko društvo, ali je i početkom 80-ih godina XX veka predvideo propast komunizma. Tih godina za tako nešto trebalo je imati hrabrosti.
Govori o povesti jedne južnosrbijanske porodice iz Doljevca u toku i posle rata i njen hod kroz burno i neizvesno vreme kao i njeno raslojavanje. Kroz porodicu Arizanovića pisac je dao srbijansko selo uopšte, njegovo odumiranje i propadanje u vremenu koje mu nije bilo naklonjeno, pod politikom koja ga nije razumela.
Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet (Opšta književnost) u Beogradu. Radio je kao srednjoškolski profesor književnosti, kao novinar, kao samostalni umetnik, kao pomoćnik ministra kulture. Osuđivan je u komunističkom režimu, a knjige su mu zabranjivane. Po objavljivanju prvog romana, Crveni kralj, otpušten je s posla gimnazijskog profesora 1972. godine kao moralno-politički nepodoban da vaspitava omladinu. Sudski je rehabilitovan 2009. godine.


Ivan Ivanović rođen je 1936. godine u Nišu. Osnovnu školu je završio u Žitnom Potoku, Gimnaziju u Prokuplju, Filološki fakultet 
Arizani


Miloš CrnjanskiRoman o LondonuRoman o Londonu je istorijski roman srpskog književnika Miloša Crnjanskog, prvi put objavljen 1971. godine u izdanju Nolita.„Roman sam pisao u Finčliju, u predgrađu Londona 1946-47. Kada sam sa svojom ženom bio vrlo blizu samoubistva.“ Miloš CrnjanskiCrnjanski je Roman o Londonu pisao u vreme kada je kao emigrant živeo u Londonu, u vrlo nezavidnoj materijalnoj situaciji. Zbog toga mnogi ocenjuju da je roman jednim delom i autobiografsko delo. Roman je 1971. godine nagrađen NIN-ovom nagradom.Pričom o sudbini ruskog emigranta i njegove žene u Londonu posle Drugog svetskog rata Crnjanski je uspostavio roman savremen onoliko koliko je aktuelno prinudno izmeštanje čoveka iz postojanja u kojem je ukorenjen.Rjepnin i njegova supruga tumaraju gradom koji ih ne poznaje, pokušavaju da postoje u beznađu nepripadanja. A već na počeku njihove priče, pod žrvnjem svesti o tome šta znači ne biti niko, ukazuje se jezovit Rjepninov put ka izlazu iz očaja. Njegova neumitnost odrediće tok ovog epohalnog romana, opominjući modernog čoveka na njegovu sopstvenu bezdomnost u komešanju savremenog doba.

Roman o Londonu

Miloš Crnjanski
Roman o Londonu
Roman o Londonu je istorijski roman srpskog književnika Miloša Crnjanskog, prvi put objavljen 1971. godine u izdanju Nolita.
„Roman sam pisao u Finčliju, u predgrađu Londona 1946-47. Kada sam sa svojom ženom bio vrlo blizu samoubistva.“ Miloš Crnjanski
Crnjanski je Roman o Londonu pisao u vreme kada je kao emigrant živeo u Londonu, u vrlo nezavidnoj materijalnoj situaciji. Zbog toga mnogi ocenjuju da je roman jednim delom i autobiografsko delo. Roman je 1971. godine nagrađen NIN-ovom nagradom.
Pričom o sudbini ruskog emigranta i njegove žene u Londonu posle Drugog svetskog rata Crnjanski je uspostavio roman savremen onoliko koliko je aktuelno prinudno izmeštanje čoveka iz postojanja u kojem je ukorenjen.
Rjepnin i njegova supruga tumaraju gradom koji ih ne poznaje, pokušavaju da postoje u beznađu nepripadanja. A već na počeku njihove priče, pod žrvnjem svesti o tome šta znači ne biti niko, ukazuje se jezovit Rjepninov put ka izlazu iz očaja. Njegova neumitnost odrediće tok ovog epohalnog romana, opominjući modernog čoveka na njegovu sopstvenu bezdomnost u komešanju savremenog doba.


Miloš Crnjanski
Roman o Londonu
Miloš Crnjanski bio je srpski književnik, novinar, prevodilac, kritičar i diplomata. 

Milan OklopdžićMetroMilan Oklopdžić (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007) bio je srpski književnik, poznatiji pod nadimkom Mika Oklop, rođen i odrastao u Beogradu, na Čuburi.Metro Milana Oklopčića je urbani roman o beogradskom marginalcu. Metro je priča jedne generacije, potpomognuta samoironijom i sveža i danas kao i u godinama kada je nastala.Zašto „Metro”? Zbog sitnih zabluda. Mislili smo da je podzemlje dole, tako smo i voleli svoj grad. Neko je izmislio taj redosled: upoznaćeš grad ako upoznaš podzemlje. Zlo nije tamo, gore je na površini. Trebalo je da izgradimo metro da shvatimo kako dole nema ničega...Roman „Metro” Milana Oklopdžića u svoj tematski prioritet stavlja specifičan primer beogradskog marginalca, milje rok generacije, paradoks urbane i provincijalne prigušenosti. Obeležje konkretnog vremena u konkretnom individualnom predelu, imaginarnog i stvarnog iskustva, performansa sa ispovestima i samoironičnog otuđenja ovaj roman oslobađa opštih mesta, poznatih rešenja, efemerija vezanih za poreklo, običaje, stvarnost i onovremenske neuroze...

Metro

Milan Oklopdžić
Metro
Milan Oklopdžić (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007) bio je srpski književnik, poznatiji pod nadimkom Mika Oklop, rođen i odrastao u Beogradu, na Čuburi.
Metro Milana Oklopčića je urbani roman o beogradskom marginalcu. Metro je priča jedne generacije, potpomognuta samoironijom i sveža i danas kao i u godinama kada je nastala.
Zašto „Metro”? Zbog sitnih zabluda. Mislili smo da je podzemlje dole, tako smo i voleli svoj grad. Neko je izmislio taj redosled: upoznaćeš grad ako upoznaš podzemlje. Zlo nije tamo, gore je na površini. Trebalo je da izgradimo metro da shvatimo kako dole nema ničega...
Roman „Metro” Milana Oklopdžića u svoj tematski prioritet stavlja specifičan primer beogradskog marginalca, milje rok generacije, paradoks urbane i provincijalne prigušenosti. Obeležje konkretnog vremena u konkretnom individualnom predelu, imaginarnog i stvarnog iskustva, performansa sa ispovestima i samoironičnog otuđenja ovaj roman oslobađa opštih mesta, poznatih rešenja, efemerija vezanih za poreklo, običaje, stvarnost i onovremenske neuroze...


Milan Oklopdžić  (Beograd, 1947 – San Francisko, 1. jul 2007)
Metro
Mika Oklop


Ivo ĆipikoPripovetke, crtice, sećanjaIvo Ćipiko (Kaštel Novi, 13. januar 1869 — Kaštel Novi, 23. septembar 1923) bio je istaknuti srpski pripovedač iz Dalmacije, italijanskog porekla. Iako nije pisao pod neposrednim uticajem svog zemljaka Sime Matavulja, on mu je po nizu svojih književnih obeležja i težnji vrlo blizak. Naročito ih vezuje naklonost prema prostom svetu i veličanje prirodne snage koju otkrivaju u malom čoveku. Ćipiko, poput Matavulja, opisuje dalmatinski život ili, tačnije, dva dalmatinska područja koja se geografski i kulturno veoma razlikuju — Primorje i Zagore. Ćipiko je mnogo više od Matavulja ostao veran zavičajnom regionalizmu.Ćipikove priče oslikavaju vapaj ljudstva, veličanstvenost prirode i nedokučivost ljudske sudbine. Aktuelnosti dela doprinosi to što je ono, s jedne strane, realistički i socijalno orijentisano delo sa surovim svedodžbama o siromaštvu i ugnjetavanju seljaštva, ali u njega su utkani delovi lirskog senzibiliteta kakav će se kasnije razviti u modernoj srpskoj književnosti: intimna snatrenja Ćipikovih junaka o dalekim prostranstvima, boljem životu, oslobađanju okova duše, kao i stapanja sa damarima prirode u kojoj traže utočište; epizode o ljubavi i nesputanosti kakvu samo mladost ohrabruje.Sadržaj:Kod deteta na umoruU strasnu neđeljuDedNa proštenjuNa crkvenoj slaviČobaniBijedaDangubaPisariZločinU vojničkom taboruAli-begU starom kašteluU seminarijuStaricaU odblesku životaNa rastankuNakon deset godinaU jesenjem suncuČežnjaNevjeraIvo PolićNovi hramAlelujaPohodJaraniNa pašiIz zakloniceNa sunčevoj žegiVatraNajmodernije – Crtica s putaU željezničkom vagonuU šumadijiLjetna noćJedna sedamdeseta obljetnicaRečnik

Pripovetke, crtice, secanja

Ivo Ćipiko
Pripovetke, crtice, sećanja
Ivo Ćipiko (Kaštel Novi, 13. januar 1869 — Kaštel Novi, 23. septembar 1923) bio je istaknuti srpski pripovedač iz Dalmacije, italijanskog porekla. Iako nije pisao pod neposrednim uticajem svog zemljaka Sime Matavulja, on mu je po nizu svojih književnih obeležja i težnji vrlo blizak. Naročito ih vezuje naklonost prema prostom svetu i veličanje prirodne snage koju otkrivaju u malom čoveku. Ćipiko, poput Matavulja, opisuje dalmatinski život ili, tačnije, dva dalmatinska područja koja se geografski i kulturno veoma razlikuju — Primorje i Zagore. Ćipiko je mnogo više od Matavulja ostao veran zavičajnom regionalizmu.
Ćipikove priče oslikavaju vapaj ljudstva, veličanstvenost prirode i nedokučivost ljudske sudbine. Aktuelnosti dela doprinosi to što je ono, s jedne strane, realistički i socijalno orijentisano delo sa surovim svedodžbama o siromaštvu i ugnjetavanju seljaštva, ali u njega su utkani delovi lirskog senzibiliteta kakav će se kasnije razviti u modernoj srpskoj književnosti: intimna snatrenja Ćipikovih junaka o dalekim prostranstvima, boljem životu, oslobađanju okova duše, kao i stapanja sa damarima prirode u kojoj traže utočište; epizode o ljubavi i nesputanosti kakvu samo mladost ohrabruje.
Sadržaj:
Kod deteta na umoru
U strasnu neđelju
Ded
Na proštenju
Na crkvenoj slavi
Čobani
Bijeda
Danguba
Pisari
Zločin
U vojničkom taboru
Ali-beg
U starom kaštelu
U seminariju
Starica
U odblesku života
Na rastanku
Nakon deset godina
U jesenjem suncu
Čežnja
Nevjera
Ivo Polić
Novi hram
Aleluja
Pohod
Jarani
Na paši
Iz zaklonice
Na sunčevoj žegi
Vatra
Najmodernije – Crtica s puta
U željezničkom vagonu
U šumadiji
Ljetna noć
Jedna sedamdeseta obljetnica
Rečnik


Ivo Ćipiko
Pripovetke, crtice, sećanja


Pripovetke, crtice, sećanja

Borisav StankovićNečista krvNečista krv je jedno od najpoznatijih dela srpskog pisca epohe moderne Borisava „Bore“ Stankovića. Glavni lik je Sofka, poslednji potomak nekada ugledne vranjske porodice. Govoreći o njoj, Bora zapravo govori o uzdizanju, degeneraciji i gašenju jedne porodice, o moralnom izopačenju njenih članova, nesreći koja pada na Sofkina leđa i prenosi se na njene potomke.Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.

Necista krv

Borisav Stanković
Nečista krv
Nečista krv je jedno od najpoznatijih dela srpskog pisca epohe moderne Borisava „Bore“ Stankovića. Glavni lik je Sofka, poslednji potomak nekada ugledne vranjske porodice. Govoreći o njoj, Bora zapravo govori o uzdizanju, degeneraciji i gašenju jedne porodice, o moralnom izopačenju njenih članova, nesreći koja pada na Sofkina leđa i prenosi se na njene potomke.
Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.


Borisav Stanković
Nečista krv
Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik.

Nečista krv

Dositej ObradovićPismo HaralampijuŽivot i priključenijaIz sovjeta zdravog razumaDimitrije Obradović (crkveno ime Dositej; Čakovo, 1739 ili 1742. — Beograd, 28. mart 1811) bio je srpski prosvetitelj i reformator revolucionarnog perioda nacionalnog buđenja i preporoda. Bio je osnivač i profesor Velike škole, preteče Beogradskog univerziteta. On je bio prvi popečitelj prosvete u Sovjetu i autor svečane pesme „Vostani Serbije“.

Dositej Obradović
Pismo Haralampiju
Život i priključenija
Iz sovjeta zdravog razuma
Dimitrije Obradović (crkveno ime Dositej; Čakovo, 1739 ili 1742. — Beograd, 28. mart 1811) bio je srpski prosvetitelj i reformator revolucionarnog perioda nacionalnog buđenja i preporoda. Bio je osnivač i profesor Velike škole, preteče Beogradskog univerziteta. On je bio prvi popečitelj prosvete u Sovjetu i autor svečane pesme „Vostani Serbije“.


Dositej Obradović
Pismo Haralampiju
Život i priključenija
Iz sovjeta zdravog razuma

Branko ĆopićBašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancuBašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. Prvi put je objavljena 1970. u izdanju Srpske književne zadruge (kolo 63 ; knj. 423). Zbirka je podeljena na dva ciklusa. Prvi ciklus pod nazivom „Jutra plavog sljeza“, sastoji se iz trinaest priča, i u njemu se pripoveda o vremenu neposredno posle Prvog svetskog rata. Sve osim poslednje su oblikovane autobiografski. Osim dečaka Branka u njima se pojavljuje njegov deda Rade, stric Nidžo i niz živopisnih stanovnika Bosanske Krajine. Iako je svaka priča u ovom ciklusu nezavisna, one se međusobno mogu povezati u jedinstvenu celinu, jer su povezane istim likovima, prostorom, vremenom, ambijentom, ali i istim idejama, osećanjima i značenjem. U ovom ciklusu se nalaze antologijske priče: Pohod na mjesec, Čudesna sprava i Bašta sljezove boje, po kojoj je čitava zbirka dobila ime.Drugi ciklus Dani crvenog sljeza sadrži 21 priču. U njemu se pripoveda o događajima iz Drugog svetskog rata i posleratnog perioda. Ovaj ciklus je tematski raznorodniji, ali je i manje jedinstven od prvog. Iako pojedine priče čuvaju vedrinu i humor prepoznatljiv u Ćopićevim ostvarenjima, „Dani crvenog sljeza“ su obojeni mračnijim tonovima i razočarenjem. Pesimistični pogled na svet je posebno uočljiv u poslednjoj priči, „Zatočnik“, u kojem se pripoveda o liku bivšeg partizanskog mitraljesca Stevana Batića, koga nakon rata vlasti zaboravljaju.

Basta sljezove boje

Branko Ćopić
Bašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancu
Bašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. Prvi put je objavljena 1970. u izdanju Srpske književne zadruge (kolo 63 ; knj. 423). Zbirka je podeljena na dva ciklusa. Prvi ciklus pod nazivom „Jutra plavog sljeza“, sastoji se iz trinaest priča, i u njemu se pripoveda o vremenu neposredno posle Prvog svetskog rata. Sve osim poslednje su oblikovane autobiografski. Osim dečaka Branka u njima se pojavljuje njegov deda Rade, stric Nidžo i niz živopisnih stanovnika Bosanske Krajine. Iako je svaka priča u ovom ciklusu nezavisna, one se međusobno mogu povezati u jedinstvenu celinu, jer su povezane istim likovima, prostorom, vremenom, ambijentom, ali i istim idejama, osećanjima i značenjem. U ovom ciklusu se nalaze antologijske priče: Pohod na mjesec, Čudesna sprava i Bašta sljezove boje, po kojoj je čitava zbirka dobila ime.
Drugi ciklus Dani crvenog sljeza sadrži 21 priču. U njemu se pripoveda o događajima iz Drugog svetskog rata i posleratnog perioda. Ovaj ciklus je tematski raznorodniji, ali je i manje jedinstven od prvog. Iako pojedine priče čuvaju vedrinu i humor prepoznatljiv u Ćopićevim ostvarenjima, „Dani crvenog sljeza“ su obojeni mračnijim tonovima i razočarenjem. Pesimistični pogled na svet je posebno uočljiv u poslednjoj priči, „Zatočnik“, u kojem se pripoveda o liku bivšeg partizanskog mitraljesca Stevana Batića, koga nakon rata vlasti zaboravljaju.

 


Branko Ćopić
Bašta sljezove boje - Glava u klancu noge na vrancu
Bašta sljezove boje je zbirka kratkih priča srpskog književnika Branka Ćopića. 

Istraži sve knjige

Prošetajte se našim pretraživačem bajkovitim predelima stare knjige, prođite kroz šumarke i livade polovne knjige, idite potokom retke knjige do izvora antikvarne knjige.

Kraljica zabave

Koštana - Nečista krv

Fajront u Grgetegu

Gospođa Olga

Crveni petao leti prema nebu

Periferijski zmajevi

Kad zvona zaneme

Drame

Seobe , druga knjiga

Izabrana dela

Tri hronike

Arizani

Roman o Londonu

Metro

Pripovetke, crtice, sećanja

Nečista krv

Izabrana dela

Bašta sljezove boje