Name: Rasprava o duši
Availability: InStock
Author: Aristotel

Rasprava o dusi

Aristotel
Rasprava o duši
O duši je glavna rasprava koju je napisao Aristotel c. 350 pne. Njegova diskusija se usredsređuje na vrste duša...

Rasprava o duši

Borislav LalićČe GevaraČe Gevara: život, smrt, legenda... Knjiga o Čeu je roman iz života i roman iz novinarskog pera. Uz sve što je uradio u životu Če se potrudio i da umre na vreme, kaže autor. Ernesto Gevara, nesuđeni lekar, romantični revolucionar, buntovnik sa razlogom, žrtva po sopstvenom izboru, postao je ikona mladih XX veka...Sadrži i DNEVNIK ČE GEVARE U BOLIVIJI ( izvodi iz gerilskog dnevnika koji je Če vodio u Boliviji)

Ce Gevara

Borislav Lalić
Če Gevara
Če Gevara: život, smrt, legenda... Knjiga o Čeu je roman iz života i roman iz novinarskog pera. Uz sve što je uradio u životu Če se potrudio i da umre na vreme, kaže autor. Ernesto Gevara, nesuđeni lekar, romantični revolucionar, buntovnik sa razlogom, žrtva po sopstvenom izboru, postao je ikona mladih XX veka...
Sadrži i DNEVNIK ČE GEVARE U BOLIVIJI ( izvodi iz gerilskog dnevnika koji je Če vodio u Boliviji)


Borislav Lalić
Če Gevara
Če Gevara: život, smrt, legenda..


Če Gevara

Alan Ford: Banda propalicaMagnus i Bunkerbroj 335supestrip

Alan Ford: Banda propalica

Alan Ford: Banda propalica
Magnus i Bunker
broj 335
supestrip


Alan Ford: Banda propalica
Magnus i Bunker
BROJ 335
supestrip

Milica JakovljevićSamac u braku To je bilo jedne noći na Jadranu Otmica muškarcaMilica Jakovljević (Jagodina, 22. april 1887 — Beograd, 22. decembar 1952), poznata pod pseudonimom Mir-Jam, bila je srpska novinarka i književnica. Novinarsku karijeru je započela u beogradskim „Novostima”, a nastavila u „Nedeljnim ilustracijama”. Pod pseudonimom Mir Jam objavila je više ljubavnih priča i romana. Jedna je od samo tri žene, među sto najznačajnijih srpskih novinara, uvrštene u monografiji o dva veka srpskog novinarstva (1791–1991).Široj javnosti Milica Jakovljević ostala je poznata po svojoj pitkoj prozi koja je obeležila domaću književnost između dva svetska rata. Pod pseudonimom Mir-Jam objavila je više ljubavnih priča i romana. Laki, ljubavni sadržaji, kao i jednostavan, često sladunjav i iznad svega slikovit stil, obezbedili su njenim romanima stalnu popularnost, mada ju je književna kritika otpisivala ("književni plićaci... bez imalo duha"). Stvarnu vrednost njenih romana predstavlja detaljno i autentično dočaravanje života i vrednosti građanske klase u međuratnoj Jugoslaviji, koje joj je donelo nadimak Džejn Ostin srpske književnosti.

Tri knjige Mir-Jam

Milica Jakovljević
Samac u braku 
To je bilo jedne noći na Jadranu 
Otmica muškarca
Milica Jakovljević (Jagodina, 22. april 1887 — Beograd, 22. decembar 1952), poznata pod pseudonimom Mir-Jam, bila je srpska novinarka i književnica. Novinarsku karijeru je započela u beogradskim „Novostima”, a nastavila u „Nedeljnim ilustracijama”. Pod pseudonimom Mir Jam objavila je više ljubavnih priča i romana. Jedna je od samo tri žene, među sto najznačajnijih srpskih novinara, uvrštene u monografiji o dva veka srpskog novinarstva (1791–1991).
Široj javnosti Milica Jakovljević ostala je poznata po svojoj pitkoj prozi koja je obeležila domaću književnost između dva svetska rata. Pod pseudonimom Mir-Jam objavila je više ljubavnih priča i romana. Laki, ljubavni sadržaji, kao i jednostavan, često sladunjav i iznad svega slikovit stil, obezbedili su njenim romanima stalnu popularnost, mada ju je književna kritika otpisivala ("književni plićaci... bez imalo duha"). Stvarnu vrednost njenih romana predstavlja detaljno i autentično dočaravanje života i vrednosti građanske klase u međuratnoj Jugoslaviji, koje joj je donelo nadimak Džejn Ostin srpske književnosti.


Milica Jakovljević Samac u braku To je bilo jedne noći na Jadranu Otmica muškarca polovne knjige

Amfilohije RadovićKosovo je glava LazarevaSa blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog G. Pavla povodom 620 godina od Kosovske bitke Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka organizuje Akademiju Kosovo je glava Lazareva.Akademija će biti održana na Petrovdan, 12. jula 2009. godine, u 20 časova u Velikoj sali Kolarčeve zadužbine.*Prema predanju, car Lazar je prvobitno bio sahranjen u Prištini, budući vjerovatno odmah po posječenju izmoljen od Bajazita, zauzimanjem turskih vazala srpskog roda, poput kralja Marka iz Makedonije, sa kojom je cara Lazara vezivala i njegova krasna zadužbina — manastir Lešak. Tijelo cara — Mučenika je pažljivo umotano i sahranjeno u Prištini, da bi mu, po narodnoj pjesmi „poslije četrdeset“ dana bila pridužena i obretena časna glava Lazareva. Kada je u Prištini otkriveno da su časne mošti Kosovskog Kneza ostale cijele, netruležne i mirisne, po savjetu patrijarha srpskoga i episkopa, prenesene su već 1390/1391. u zadužbinu Kneževu Ravanicu. Konstantin Kostenečki Filosof, pisac žitija despota Stefana Lazarevića, koji je poslije 1410. dobježao pred Turcimau despot-Stefanovu Srbiju, zapisao je da je „Lazara postigla blažena smrt tako što mu je glava odsječena, dok su njegovi mili druzi molili usrdno da poginu prije njega, da smrt njegovu ne vide“, i posvjedočio da se samodržac srpski, „primivši mučeničku končinu, vidi sada kao živ u velikoj obitelji Ravanica„. U Ravanici je ove časne mošti vidio i životopisac Svetog Đorđa Kratovca, pop Peja, u prvi desetljećima 16. vijeka, zapisavši: „Kada knez Lazar pobijeđen bi od Turaka na Kosovom polju, samo njega proslavi Bog. Tijelo njegovo do danas prebiva nenarušeno truležnošću, čemu sam i ja bio svjedok: glava njegova leži pored tijela odsječena i tako obagrena krvlju da, gledajući, pomišljaš da je upravo sada posječena! A odaje od sebe neopisano blgovonije… I Murat je tada ubijen i sa njim je palo neprebrojno mnoštvo Turaka, a ipak se nikakva znamenja nijesu javila ni na vojskovođi ni na njegovi potčinjenima — svi su istruljeli“. Englez Braun 1669. u svome putopisu iz 1669. zapisao je da je prošao pored „Ravanice u kojoj leže relikvije kneza Lazara i Romila Sinajca“. 1690., ako ne ranije, poslije pustošenja Ravanica 1683. godine, časne mošti cara Lazara prenijete su u Sent Andreju, gdje su, zajedno sa krušedolskim Svetim moštima Brankovića, četiri godine počivale u drvenoj crkvi kraj Dunava, i 1697. godine bile prenijete u Novu Ravanicu u Vrdniku, a u nemirnim vremenima 1716. u Futog, burne 1848. u Fenek i Klenak, odakle su ponovo vraćene u Vrdnik. 1941. po izbijanju Drugog svjetskog rata prenijete su u Bešenovo. Odatle su, u jeku pavelićevskog pogroma, pravim čudom Božijim, premda su dragocijenosti koje su kraj moštiju u ćivotu ležale opljačkane, vraćene u Beograd 14. aprila 1942.g., u Sabornu crkvu, gdje su počivale do 1988., kada su, u navečerje šestotog Vidovdana, krenule u svečani ophod po srpskoj zemlji i 1989.g. na šestoti se Vidovdan obrele na Kosovu, odakle su konačno vraćene u Ravanicu Ćuprijsku.

Kosovo je glava Lazareva

Amfilohije Radović
Kosovo je glava Lazareva
Sa blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog G. Pavla povodom 620 godina od Kosovske bitke Arhiepiskopija beogradsko-karlovačka organizuje Akademiju Kosovo je glava Lazareva.
Akademija će biti održana na Petrovdan, 12. jula 2009. godine, u 20 časova u Velikoj sali Kolarčeve zadužbine.
*
Prema predanju, car Lazar je prvobitno bio sahranjen u Prištini, budući vjerovatno odmah po posječenju izmoljen od Bajazita, zauzimanjem turskih vazala srpskog roda, poput kralja Marka iz Makedonije, sa kojom je cara Lazara vezivala i njegova krasna zadužbina — manastir Lešak. Tijelo cara — Mučenika je pažljivo umotano i sahranjeno u Prištini, da bi mu, po narodnoj pjesmi „poslije četrdeset“ dana bila pridužena i obretena časna glava Lazareva. Kada je u Prištini otkriveno da su časne mošti Kosovskog Kneza ostale cijele, netruležne i mirisne, po savjetu patrijarha srpskoga i episkopa, prenesene su već 1390/1391. u zadužbinu Kneževu Ravanicu.  Konstantin Kostenečki Filosof, pisac žitija despota Stefana Lazarevića, koji je poslije 1410. dobježao pred Turcimau despot-Stefanovu Srbiju, zapisao je da je „Lazara postigla blažena smrt tako što mu je glava odsječena, dok su njegovi mili druzi molili usrdno da poginu prije njega, da smrt njegovu ne vide“, i posvjedočio da se samodržac srpski, „primivši mučeničku končinu, vidi sada kao živ u velikoj obitelji Ravanica„. U Ravanici je ove časne mošti vidio i životopisac Svetog Đorđa Kratovca, pop Peja, u prvi desetljećima 16. vijeka, zapisavši: „Kada  knez Lazar pobijeđen bi od Turaka na Kosovom polju, samo njega proslavi Bog. Tijelo njegovo do danas prebiva nenarušeno truležnošću, čemu sam i ja bio svjedok: glava njegova leži pored tijela odsječena i tako obagrena krvlju da, gledajući, pomišljaš da je upravo sada posječena! A odaje od sebe neopisano blgovonije… I Murat je tada ubijen i sa njim je palo neprebrojno mnoštvo Turaka, a ipak se nikakva znamenja nijesu javila ni na vojskovođi ni na njegovi potčinjenima — svi su istruljeli“. Englez Braun 1669. u svome putopisu iz 1669. zapisao je da je prošao pored „Ravanice u kojoj leže relikvije kneza Lazara i Romila Sinajca“. 1690., ako ne ranije, poslije pustošenja Ravanica 1683. godine, časne mošti cara Lazara prenijete su u Sent Andreju, gdje su, zajedno sa krušedolskim Svetim moštima Brankovića, četiri godine počivale u drvenoj crkvi kraj Dunava, i 1697. godine bile prenijete u Novu Ravanicu u Vrdniku, a u nemirnim vremenima 1716. u Futog, burne 1848. u Fenek i Klenak, odakle su ponovo vraćene u Vrdnik. 1941. po izbijanju Drugog svjetskog rata prenijete su u Bešenovo. Odatle su, u jeku pavelićevskog pogroma, pravim čudom Božijim, premda su dragocijenosti koje su kraj moštiju u ćivotu ležale opljačkane, vraćene u Beograd 14. aprila 1942.g., u Sabornu crkvu, gdje su počivale do 1988., kada su, u navečerje šestotog Vidovdana, krenule u svečani ophod po srpskoj zemlji i 1989.g. na šestoti se Vidovdan obrele na Kosovu, odakle su konačno vraćene u Ravanicu Ćuprijsku.


Amfilohije Radović
Kosovo je glava Lazareva
Besede, predavanja i razgovori

SVEDOČANSTVA/ DOKUMENTI Predgovor Vladimir DEDIJER Jasenovac-Koncetracioni logor-Vatikan-Ustaše-Srbi-Progoni-NDH-Žrtve fašizma-Hrvatska-Genocid,ISTORIJSKA GRAĐA, Registar, Fotografije - Foto-dokumentacija Želimir ŽILNIK, Latinica, Šiven povez, Omot,Biblioteka SvedočanstvaKao predsednik Raselovog suda Dedijer je radio na pitanju zločina u logoru Jasenovac (1941—1945). U Americi je radio na pripremanju Tribunala Raselovog suda o koncentracionom logoru Jasenovac. U tu svrhu, vraća se ponovo u Jugoslaviju 1989. godine i zajedno sa višim naučnim saradnikom Antunom Miletićem radi na pisanju knjige o Jasenovcu.Kao zaslugu u zajedničkom radu, Antun Miletić je posle Dedijerove smrti objavio knjigu „Protiv zaborava i tabua-Jasenovac (1941—1945)“, gde je pored svog imena, upisao i ime Vlade Dedijera, koji je tada već bio mrtav.

Vatikan i Jasenovac

SVEDOČANSTVA/ DOKUMENTI 
Predgovor Vladimir DEDIJER 
 Jasenovac-Koncetracioni logor-Vatikan-Ustaše-Srbi-Progoni-NDH-Žrtve fašizma-Hrvatska-Genocid,
ISTORIJSKA GRAĐA,
 Registar, Fotografije - Foto-dokumentacija Želimir ŽILNIK, Latinica, Šiven povez, Omot,
Biblioteka Svedočanstva
Kao predsednik Raselovog suda Dedijer je radio na pitanju zločina u logoru Jasenovac (1941—1945). U Americi je radio na pripremanju Tribunala Raselovog suda o koncentracionom logoru Jasenovac. U tu svrhu, vraća se ponovo u Jugoslaviju 1989. godine i zajedno sa višim naučnim saradnikom Antunom Miletićem radi na pisanju knjige o Jasenovcu.
Kao zaslugu u zajedničkom radu, Antun Miletić je posle Dedijerove smrti objavio knjigu „Protiv zaborava i tabua-Jasenovac (1941—1945)“, gde je pored svog imena, upisao i ime Vlade Dedijera, koji je tada već bio mrtav.


Jasenovac Koncetracioni logor Vatikan Ustaše Srbi Progoni NDH Žrtve fašizma Hrvatska  Vladimir DEDIJER

Mika Alas Beleške o životu velikog matematičara Mihaila PetrovićaMilutin Milanković - Jelenko MihailovićPriredio Vlado MilićevićBeograd - Kalgari 2012Ova knjiga predstavlja izuzetno lepo napisanu biografiju našeg čuvenog naučnika Mihaila Petrovića Alasa (1868-1943). U knjizi je Mika Alas predstavljen ne samo kao naučnik, svetski priznat matematičar, nego i kao čovek izuzetnog živog i nemirnog duha. ''Miran, tih, skroman, čovečanski jednostavan, nadčovečanski obdaren, Petrović je bio jedan od najvećih sinova naše zemlje'' - ovo je jedna od rečenica kojima se Milanković oprostio od Mike Alasa, a koju možemo da pročitamo i u ovom delu.Mika Alas je kroz niz zanimljivih priča i anegdota u knjizi predstavljen kao čovek koji je strasno voleo ribolov, putovanja, muziku, druženje sa ljudima... Posebnu vrednost knjige čini to što su o njemu pisala dva čoveka koji su mu lično bili bliski, a koji su i sami su bili vrlo produhovljeni ljudi.

Mika Alas

Mika Alas 
Beleške o životu velikog matematičara Mihaila Petrovića
Milutin Milanković - Jelenko Mihailović
Priredio Vlado Milićević
Beograd - Kalgari 2012
Ova knjiga predstavlja izuzetno lepo napisanu biografiju našeg čuvenog naučnika Mihaila Petrovića Alasa (1868-1943). U knjizi je Mika Alas predstavljen ne samo kao naučnik, svetski priznat matematičar, nego i kao čovek izuzetnog živog i nemirnog duha. ''Miran, tih, skroman, čovečanski jednostavan, nadčovečanski obdaren, Petrović je bio jedan od najvećih sinova naše zemlje'' - ovo je jedna od rečenica kojima se Milanković oprostio od Mike Alasa, a koju možemo da pročitamo i u ovom delu.
Mika Alas je kroz niz zanimljivih priča i anegdota u knjizi predstavljen kao čovek koji je strasno voleo ribolov, putovanja, muziku, druženje sa ljudima... Posebnu vrednost knjige čini to što su o njemu pisala dva čoveka koji su mu lično bili bliski, a koji su i sami su bili vrlo produhovljeni ljudi.



Mika Alas Beleške o životu velikog matematičara Mihaila Petrovića Milutin Milanković - Jelenko Mihailović Vlado Milićević

PREGLED POVIJESTI UMJETNOSTI - Slavko BatušićRazvoj graditeljstva, kiparstva i slikarstva od najstarijih vremena do danas s tumačem stranih naziva i pojmova.192 STR. Sa mnogo ilustracija i fotografija17 x 24 cmŠkolska knjiga, Zagreb 1969

Pregled povijesti umjetnosti

PREGLED POVIJESTI UMJETNOSTI - Slavko Batušić
Razvoj graditeljstva, kiparstva i slikarstva od najstarijih vremena do danas s tumačem stranih naziva i pojmova.
192 STR. Sa mnogo ilustracija i fotografija
17 x 24 cm
Školska knjiga, Zagreb 1969
