Istorija Boga

Preveo sa ruskog Mileta JakšićOmot i vinjete uradio Mirko RačkiCitati i misli koje je zapisivao Lav Tolstoj, knjige koje je čitao, analize pročitanog i mudre misli koje je podvlačio.*Misli skupljene ovde, pripadaju najraznovrsnijim autorima, počevši od bramanske, konfuciske, budiske literature, pa do evanđelja, apostolskih poslanica i mnogih, mnogih, kako drevnih tako i novih mislilaca. Većina tih misli, kako pri prevođenju tako pri preradama, toliko su izmenjene da ja smatram nezgodnim potpisivati ih imenima njihovih autora. Najbolje od tih nepotpisanih misli ne pripadaju meni nego najvećim mudracima sveta. Lav Tolstoj

Put u zivot - Zbornik mudrosti

Preveo sa ruskog Mileta Jakšić
Omot i vinjete uradio Mirko Rački
Citati i misli koje je zapisivao Lav Tolstoj, knjige koje je čitao, analize pročitanog i mudre misli koje je podvlačio.
*
Misli skupljene ovde, pripadaju najraznovrsnijim autorima, počevši od bramanske, konfuciske, budiske literature, pa do evanđelja, apostolskih poslanica i mnogih, mnogih, kako drevnih tako i novih mislilaca. Većina tih misli, kako pri prevođenju tako pri preradama, toliko su izmenjene da ja smatram nezgodnim potpisivati ih imenima njihovih autora. Najbolje od tih nepotpisanih misli ne pripadaju meni nego najvećim mudracima sveta. Lav Tolstoj




Lav Tolstoj Ruska književnost Preveo sa ruskog Mileta Jakšić Omot i vinjete uradio Mirko Rački Citati i misli koje je zapisivao Lav Tolstoj

Put u život - Zbornik mudrosti

Antologija ruske poezije XVII-XX vekIzbor, predgovor i tekstovi o pesnicima Aleksandar PetrovKNJIGA DRUGA!*Antologija Ruske poezije XVII - XX vekaKnjiga IIIzbor Aleksandar PetrovTvrdi povez sa zaštitnim omotomIzdavač ProsvetaEdicija Svetski klasici Antologija ruske poezije: XVII–XXI vek dr Aleksandra Petrova predstavlja kapitalno delo i originalno ostvarenje. Izbor stihova iz ruske poezije čiji rukopis imamo pred sobom predstavlja drugo, znatno dopunjeno i izmenjeno izdanje sada već legendarne Antologije iz 1977. godine. Petrov se potrudio da što prilježnije predstavi još 33 godine ruske poezije i njene recepcije, odnosno književni period koji razdvaja prva i drugo izdanje.*Pasternak , Zenkevič , Mendeljštam , Cvetaeva, Majakovski , Jesenjin , Harms , Brodski , Okudžava , Zabolocki , Vedenski , Tarkovski , itd. itd.

Antologija ruske poezije XVII-XX vek

Antologija ruske poezije XVII-XX vek
Izbor, predgovor i tekstovi o pesnicima Aleksandar Petrov
KNJIGA DRUGA!
*
Antologija Ruske poezije XVII - XX veka
Knjiga II
Izbor Aleksandar Petrov
Tvrdi povez sa zaštitnim omotom
Izdavač Prosveta
Edicija Svetski klasici

Antologija ruske poezije: XVII–XXI vek dr Aleksandra Petrova predstavlja kapitalno delo i originalno ostvarenje. Izbor stihova iz ruske poezije čiji rukopis imamo pred sobom predstavlja drugo, znatno dopunjeno i izmenjeno izdanje sada već legendarne Antologije iz 1977. godine. Petrov se potrudio da što prilježnije predstavi još 33 godine ruske poezije i njene recepcije, odnosno književni period koji razdvaja prva i drugo izdanje.
*
Pasternak , Zenkevič , Mendeljštam , Cvetaeva, Majakovski , Jesenjin , Harms , Brodski , Okudžava , Zabolocki , Vedenski , Tarkovski , itd. itd.


Antologija ruske poezije XVII-XX vek
Izbor, predgovor i tekstovi o pesnicima Aleksandar Petrov
KNJIGA DRUGA!

Ivan ĐajaPastertvrd povez*Ivan Đaja (fr. Jean Giaja; Avr, 21. jul 1884 — Beograd, 1. oktobar 1957) bio je srpski biolog, fiziolog, pisac, univerzitetski profesor i akademik. Đaja je bio profesor i rektor Univerziteta u Beogradu, redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti i osnivač Fiziološkog zavoda (1910) i prve Katedre za fiziologiju među Južnim Slovenima.Napisao je romansiranu biografiju Luja Pastera (Paster, 1937).*Luj Paster (fr. Louis Pasteur; Dol, 27. decembar 1822 — Marn la Koket, 28. septembar 1895) bio je mikrobiolog i hemičar. Eksperimentalno je potvrdio da su bakterije izazivači bolesti. Pronašao je metodu za zaštitu namirnica poznatu kao pasterizacija. Postavio je osnove imunologije unapređenjem metoda vakcinacije i pronalaskom vakcine protiv besnila. U oblasti stereohemije, otkrio je pojavu asimetrije kristala.

Paster

Ivan Đaja
Paster
tvrd povez
*
Ivan Đaja (fr. Jean Giaja; Avr, 21. jul 1884 — Beograd, 1. oktobar 1957) bio je srpski biolog, fiziolog, pisac, univerzitetski profesor i akademik. Đaja je bio profesor i rektor Univerziteta u Beogradu, redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti i osnivač Fiziološkog zavoda (1910) i prve Katedre za fiziologiju među Južnim Slovenima.
Napisao je romansiranu biografiju Luja Pastera (Paster, 1937).
*
Luj Paster (fr. Louis Pasteur; Dol, 27. decembar 1822 — Marn la Koket, 28. septembar 1895) bio je mikrobiolog i hemičar. Eksperimentalno je potvrdio da su bakterije izazivači bolesti. Pronašao je metodu za zaštitu namirnica poznatu kao pasterizacija. Postavio je osnove imunologije unapređenjem metoda vakcinacije i pronalaskom vakcine protiv besnila. U oblasti stereohemije, otkrio je pojavu asimetrije kristala.


Ginter Gras, Lokalna anestezijaNaslov: Lokalna anestezijaAutor: Ginter Gras (1927-2015)Preveo: Ivan IvanjiIzdavač: Prosveta, Beograd, 1973Strana: 311Lokalna anestezija (nem. Örtlich betäubt) roman je nemačkog nobelovca Gintera Grasa originalno objavljen 1969. godine. Roman govori o srednjoškolskom profesoru, idealisti koji veruje da društvo, poput učenika, uči iz iskustva i razuma.Eberhard Staruš je četrdesetogodišnji profesor nemačkog jezika i istorije koji živi u Zapadnom Berlinu i predstavlja tragikomični centar romana. U pozadini, jedan od njegovih studenata, Filip Šerbaum, planira da zapali svog psa Maksa na Kurfirstendamu u znak protesta protiv učešća Sjedinjenih Država u Vijetnamskom ratu. Staruš prolazi kroz dugi niz stomatoloških operacija tokom 1967. godine na hirurgiji gde se televizija koristi kao sredstvo odvraćanja pacijenata od operacije i bola koji ih prati, sa posledičnim televizualnim slikama koje se spajaju i stapaju u njegovoj svesti i refleksiji. Staruš prepričava svoje meditacije iz perioda političke prošlosti i posleratne situacije u Adenauerovoj Nemačkoj i neadekvatnosti, iz njegove perspektive, i leve i desne političke ideologije i partijskih poravnanja u tom periodu (tako da karijes predstavlja metaforu za širi duhovni i politički raspad). Knjiga u velikoj meri predstavlja unutrašnji monolog iz Staruševe perspektive, u ograničenom broju slučaja sa povremenim upadicama pitanja i zapažanja njegovog zubara.(Izvor: Vikipedija)

Lokalna anestezija

Ginter Gras, Lokalna anestezija
Naslov: Lokalna anestezija
Autor: Ginter Gras (1927-2015)
Preveo: Ivan Ivanji
Izdavač: Prosveta, Beograd, 1973
Strana: 311
Lokalna anestezija (nem. Örtlich betäubt) roman je nemačkog nobelovca Gintera Grasa originalno objavljen 1969. godine. Roman govori o srednjoškolskom profesoru, idealisti koji veruje da društvo, poput učenika, uči iz iskustva i razuma.
Eberhard Staruš je četrdesetogodišnji profesor nemačkog jezika i istorije koji živi u Zapadnom Berlinu i predstavlja tragikomični centar romana. U pozadini, jedan od njegovih studenata, Filip Šerbaum, planira da zapali svog psa Maksa na Kurfirstendamu u znak protesta protiv učešća Sjedinjenih Država u Vijetnamskom ratu. Staruš prolazi kroz dugi niz stomatoloških operacija tokom 1967. godine na hirurgiji gde se televizija koristi kao sredstvo odvraćanja pacijenata od operacije i bola koji ih prati, sa posledičnim televizualnim slikama koje se spajaju i stapaju u njegovoj svesti i refleksiji. Staruš prepričava svoje meditacije iz perioda političke prošlosti i posleratne situacije u Adenauerovoj Nemačkoj i neadekvatnosti, iz njegove perspektive, i leve i desne političke ideologije i partijskih poravnanja u tom periodu (tako da karijes predstavlja metaforu za širi duhovni i politički raspad). Knjiga u velikoj meri predstavlja unutrašnji monolog iz Staruševe perspektive, u ograničenom broju slučaja sa povremenim upadicama pitanja i zapažanja njegovog zubara.
(Izvor: Vikipedija)




Ginter Gras, Lokalna anestezija nobelova nagrada za književnost

Onore De BalzakEvgenija GrandeEugenija GrandeRoman Evgenija Grande je priča koja prati glavnu junakinju od njene mladosti, pa do konca života. Iako pripada Prizorima iz provincijskog života, ovaj roman nije tipična „ženska priča“, već ljudska, univerzalna, priča o borbi između ćistog srca, poštenja, humanosti i nekontrolisane strasti prema novcu, slavi, položaju u društvu.Možda na prvi pogled Evgenijin život deluje tragično, čak i onda kada željni ljubavi ne nađemo istu. Ipak, ona je na svoj način pobednik, pošiljalac poruke da istinsku sreću možemo pronaći u sebi samima. Onore de Balzak (franc. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850) bio je francuski romanopisac koji se smatra ključnim autorom realizma.

Eugenija Grande

Onore De Balzak
Evgenija Grande
Eugenija Grande
Roman Evgenija Grande je priča koja prati glavnu junakinju od njene mladosti, pa do konca života. Iako pripada Prizorima iz provincijskog života, ovaj roman nije tipična „ženska priča“, već ljudska, univerzalna, priča o borbi između ćistog srca, poštenja, humanosti i nekontrolisane strasti prema novcu, slavi, položaju u društvu.
Možda na prvi pogled Evgenijin život deluje tragično, čak i onda kada željni ljubavi ne nađemo istu. Ipak, ona je na svoj način pobednik, pošiljalac poruke da istinsku sreću možemo pronaći u sebi samima. 
Onore de Balzak (franc. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850) bio je francuski romanopisac koji se smatra ključnim autorom realizma.


Onore de Balzak (franc. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850)
Eugenija Grande
Evgenija Grande

Alan Ford - U kolu s otmičarembroj 189superstripMagnus - Bunker*Kao i u Besplatnom podvigu, konkretna radnja se stavlja u drugi plan, a kolo vode različite potpriče. Naslovni otmičar se pojavljuje samo na zadnjih 20-ak stranica, a ostatak epizode zauzimaju pregovori s ministrima glede osnivanja podružnice, majmunarije u cvjećarnici, treći i konačni nastavak Odiseje, te mini-Odiseja Grunfa i Nosonje. Ipak, s takvom raspodjelom elemenata radnje nemam ništa protiv. Ionako konkretna priča nikad nije bila kamen temeljac serijala pa je osvježenje vidjeti ovakav način vođenja radnje.

Alan Ford - U kolu s otmicarem

Alan Ford - U kolu s otmičarem
broj 189
superstrip
Magnus - Bunker
*
Kao i u Besplatnom podvigu, konkretna radnja se stavlja u drugi plan, a kolo vode različite potpriče. Naslovni otmičar se pojavljuje samo na zadnjih 20-ak stranica, a ostatak epizode zauzimaju pregovori s ministrima glede osnivanja podružnice, majmunarije u cvjećarnici, treći i konačni nastavak Odiseje, te mini-Odiseja Grunfa i Nosonje. Ipak, s takvom raspodjelom elemenata radnje nemam ništa protiv. Ionako konkretna priča nikad nije bila kamen temeljac serijala pa je osvježenje vidjeti ovakav način vođenja radnje.


Alan Ford - U kolu s otmičarem
broj 189
superstrip
Magnus - Bunker


Alan Ford - U kolu s otmičarem

Veljko MićunovićMoskovske godine 1956/1958Veljko Mićunović (Velestovo, kod Cetinja, 16. januar 1916 — Beograd, 2. avgust 1982) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, diplomata, društveno-politički radnik SFRJ i SR Crne Gore, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.Posle oslobođenja Jugoslavije, Veljko je obavljao mnoge odgovorne državne i partijske funkcije. Bio je:ministar unutrašnjih poslova u Vladi Narodne Republike Crne Gore,načelnik Odeljenja za zaštitu naroda za Grad Beograd,pomoćnik ministra unutrašnjih poslova FNRJ Aleksandra Rankovića,direktor Generalne direkcije metalurgije i član Vlade FNRJ.Dva puta je bio član državne delegacije na zasedanjima Organizacije ujedinjenih nacija (OUN) — 1949. i 1951. godine, a februara 1952. godine prešao je u diplomatsku službu, gde je obavljao funkcije:pomoćnika ministra inostranih poslova FNRJ Edvarda Kardelja, od 1952. do 1956.ambasadora FNRJ u Sovjetskom Savezu, od 1956. do 1958.zamenika Saveznog sekretara za inostrane poslove FNRJ Koče Popovića, od 1958. do 1962.ambasadora SFRJ u Sjedinjenim Američkim Državama, od 1962. do 1967.predsednika Odbora za spoljnu politiku Savezne skupštine SFRJ, od 1967. do 1969.ambasadora SFRJ u Sovjetskom Savezu, od 1969. do 1971.

Moskovske godine 1956/1958

Veljko Mićunović
Moskovske godine 1956/1958
Veljko Mićunović (Velestovo, kod Cetinja, 16. januar 1916 — Beograd, 2. avgust 1982) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, diplomata, društveno-politički radnik SFRJ i SR Crne Gore, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.
Posle oslobođenja Jugoslavije, Veljko je obavljao mnoge odgovorne državne i partijske funkcije. Bio je:
ministar unutrašnjih poslova u Vladi Narodne Republike Crne Gore,
načelnik Odeljenja za zaštitu naroda za Grad Beograd,
pomoćnik ministra unutrašnjih poslova FNRJ Aleksandra Rankovića,
direktor Generalne direkcije metalurgije i član Vlade FNRJ.
Dva puta je bio član državne delegacije na zasedanjima Organizacije ujedinjenih nacija (OUN) — 1949. i 1951. godine, a februara 1952. godine prešao je u diplomatsku službu, gde je obavljao funkcije:
pomoćnika ministra inostranih poslova FNRJ Edvarda Kardelja, od 1952. do 1956.
ambasadora FNRJ u Sovjetskom Savezu, od 1956. do 1958.
zamenika Saveznog sekretara za inostrane poslove FNRJ Koče Popovića, od 1958. do 1962.
ambasadora SFRJ u Sjedinjenim Američkim Državama, od 1962. do 1967.
predsednika Odbora za spoljnu politiku Savezne skupštine SFRJ, od 1967. do 1969.
ambasadora SFRJ u Sovjetskom Savezu, od 1969. do 1971.


Veljko Mićunović
Moskovske godine 1956/1958

Istorija Boga

Karen Armstrong