Grupa TNT - Alan Ford

Grupa TNT - Alan Ford 
broj 73
SCENARIO
Max Bunker
CRTEŽ
Magnus

U pitanj su brojevi:broj 294, april 1913broj 296, maj 1913broj 304, septembar 1913Srpski književni glasnik je jedan od najznačajnijih srpskih književnih časopisa. Izlazio je u dva navrata, u Beogradu od februara 1901. do jula 1914. i u novoj seriji od septembra 1920 do aprila 1941. Publikovan je dva puta mesečno u više knjiga godišnje, tako da su do 1914. izašle 32 knjige u 323 sveske i od 1920. do 1941. 62 knjige u 495 svezaka.Časopis je pokrenuo Bogdan Popović i uz pomoć odbora uređivao ga je do 1905, kada su uredništvo preuzeli Pavle Popović (1905−06) i Jovan Skerlić (1905−1914). Novu seriju 1920. pokreću Bogdan Popović i Slobodan Jovanović i jedno vreme je uređuju, da bi se kasnije uz široki redakcijski odbor, urednici menjali. Između ostalih, to su bili Svetislav Petrović, Miodrag Ibrovac, Milan Bogdanović, Milan Predić, i Božidar Kovačević. Časopis kroz 40 godina svoga izlaženja ostaje jedan od vodećih književnih časopisa u Srbiji. Najveću zaslugu za fizionomiju časopisa imaju njegovi prvi urednici braća Popović i Jovan Skerlić, koji su i aktivno sarađivali u njemu, okupljajući oko sebe mnoge istaknute pisce. Negujući književnu formu strogog izbora priloga, Srpski književni glasnik je uspeo da ostvari i bogatstvo sadržaja. U časopisu su objavljivani prozna dela i poezija najboljih domaćih pisaca, izbor stranih dela sa dobrim prevodima, kao i članci iz oblasti društvenih nauka, književnosti i umetnosti koje su pisali neosporni poznavaoci.(Izvor: Vikipedija)

Srpski knjizevni glasnik

U pitanj su brojevi:
broj 294, april 1913
broj 296, maj 1913
broj 304, septembar 1913
Srpski književni glasnik je jedan od najznačajnijih srpskih književnih časopisa. Izlazio je u dva navrata, u Beogradu od februara 1901. do jula 1914. i u novoj seriji od septembra 1920 do aprila 1941. Publikovan je dva puta mesečno u više knjiga godišnje, tako da su do 1914. izašle 32 knjige u 323 sveske i od 1920. do 1941. 62 knjige u 495 svezaka.
Časopis je pokrenuo Bogdan Popović i uz pomoć odbora uređivao ga je do 1905, kada su uredništvo preuzeli Pavle Popović (1905−06) i Jovan Skerlić (1905−1914). Novu seriju 1920. pokreću Bogdan Popović i Slobodan Jovanović i jedno vreme je uređuju, da bi se kasnije uz široki redakcijski odbor, urednici menjali. Između ostalih, to su bili Svetislav Petrović, Miodrag Ibrovac, Milan Bogdanović, Milan Predić, i Božidar Kovačević. Časopis kroz 40 godina svoga izlaženja ostaje jedan od vodećih književnih časopisa u Srbiji. Najveću zaslugu za fizionomiju časopisa imaju njegovi prvi urednici braća Popović i Jovan Skerlić, koji su i aktivno sarađivali u njemu, okupljajući oko sebe mnoge istaknute pisce. Negujući književnu formu strogog izbora priloga, Srpski književni glasnik je uspeo da ostvari i bogatstvo sadržaja. U časopisu su objavljivani prozna dela i poezija najboljih domaćih pisaca, izbor stranih dela sa dobrim prevodima, kao i članci iz oblasti društvenih nauka, književnosti i umetnosti koje su pisali neosporni poznavaoci.
(Izvor: Vikipedija)


Srpski književni glasnik 
Jovan Skerlić Bogdan Popović Svetislav Petrović, Miodrag Ibrovac, Milan Bogdanović, Milan Predić, i Božidar Kovačević

Srpski književni glasnik

Honore de BalzakOnore de BalzakFilozofske pričeŠegrinska kožaEliksir dugog životaNepoznato remek deloMelmot pokajnikOnore de Balzak (fr. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850) bio je francuski romanopisac koji se smatra ključnim autorom realizma.

Filozofske price

Honore de Balzak
Onore de Balzak
Filozofske priče
Šegrinska koža
Eliksir dugog života
Nepoznato remek delo
Melmot pokajnik
Onore de Balzak (fr. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850) bio je francuski romanopisac koji se smatra ključnim autorom realizma.


Honore de Balzak
Onore de Balzak
Filozofske priče
Šegrinska koža
Eliksir dugog života
Nepoznato remek delo
Melmot pokajnik

Filozofske priče

Dragoslav Mihailović Petrijin venacPetrijin venac je roman srpskog književnika Dragoslava Mihailovića, objavljen 1975. godine u izdanju beogradske izdavačke kuće Srpska književna zadruga. Smatra se jednim od najvažnijih romana takozvane stvarnosne proze ili proze novog stila.Roman je ispripovedan u prvom licu i to u formi skaza, to jest, u vidu stilizacije usmenog govora kojim se dočarava narodni govor neobrazovane seljanke Petrije Đorđević, glavne junakinje i pripovjedačice u romanu. Mihailović stvara iluziju odsustva pisca, koji se transformiše u slušaoca i tako biva uvučen u priču glavne junakinje. Petrija traži od slušaoca da uđe u njenu priču i postane njen saučesnik, neko s kim će se ona sjećati prošlosti i gledati stare fotografije. Petrijini motivi kazivanja nisu jasni od samog početka romana. Njeno pripovedanje nosi sva stilska obeležja kosovsko-resavskog dijalekta. Pored intimne ispovesti o teškom životu glavne junakinje, čitalac se upoznaje i sa seoskim običajima, folklornim vjerovanjima, kao i sa odjecima istorijskih događaja predratne, ratne i posleratne Jugoslavije, koji su predočeni iz perspektive marginalnog, rudarskog sela iz okoline Ćuprije.„Petrijin venac” je adaptiran u istoimeni film 1980. u režiji Srđana Karanovića.

Petrijin venac

Dragoslav Mihailović 
Petrijin venac
Petrijin venac je roman srpskog književnika Dragoslava Mihailovića, objavljen 1975. godine u izdanju beogradske izdavačke kuće Srpska književna zadruga. Smatra se jednim od najvažnijih romana takozvane stvarnosne proze ili proze novog stila.
Roman je ispripovedan u prvom licu i to u formi skaza, to jest, u vidu stilizacije usmenog govora kojim se dočarava narodni govor neobrazovane seljanke Petrije Đorđević, glavne junakinje i pripovjedačice u romanu. Mihailović stvara iluziju odsustva pisca, koji se transformiše u slušaoca i tako biva uvučen u priču glavne junakinje. Petrija traži od slušaoca da uđe u njenu priču i postane njen saučesnik, neko s kim će se ona sjećati prošlosti i gledati stare fotografije. Petrijini motivi kazivanja nisu jasni od samog početka romana. Njeno pripovedanje nosi sva stilska obeležja kosovsko-resavskog dijalekta. Pored intimne ispovesti o teškom životu glavne junakinje, čitalac se upoznaje i sa seoskim običajima, folklornim vjerovanjima, kao i sa odjecima istorijskih događaja predratne, ratne i posleratne Jugoslavije, koji su predočeni iz perspektive marginalnog, rudarskog sela iz okoline Ćuprije.
„Petrijin venac” je adaptiran u istoimeni film 1980. u režiji Srđana Karanovića.


Dragoslav Mihailović Petrijin venac roman srpskog književnika Dragoslava Mihailovića, objavljen 1975. godine.

ANTROPOLOŠKI MUZEJ - MEKSIKOIzdavač:&nbsp;Vuk Karadžić - BeogradOpis:&nbsp;Beograd 1976, tvrdi povez sa omotom, bogato ilustrovana, stanje skoro odlicno, str. 171, cirilica

Antropoloski muzej Meksiko

ANTROPOLOŠKI MUZEJ - MEKSIKO
Izdavač: Vuk Karadžić - Beograd
Opis: Beograd 1976, tvrdi povez sa omotom, bogato ilustrovana, stanje skoro odlicno, str. 171, cirilica


Antropološki muzej Meksiko Antropologija Karlo Ludoviko

Antropološki muzej Meksiko

Mihailo LalićLELEJSKA GORASVADBAHAJKAZLO PROLJEĆEAutor Lalić, Mihailo, 1914-1992 Naslov Zbirka Dela Mihaila Lalića Godina 1965 Izdanje 4. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Nolit, 1965 Mihailo Lalić (Trepča, 7. oktobar 1914 — Beograd, 30. decembar 1992) bio je crnogorski i srpski književnik, akademik SANU i CANU i junak socijalističkog rada.„Svadba” je roman srpskog književnika Mihaila Lalića objavljen 1950. u izdanju beogradske izdavačke kuće Prosveta. „Svadba” je Lalićev prvi roman i sa njim je započeo niz romana o narodnooslobodilačkoj borbi partizana na prostoru Crne Gore. Oblikovan je u vidu zaokružene epizode iz života partizana Tadije Čemerkića, koja započinje njegovim hapšenjem i dovođenjem u kolašinski zatvor proleća 1943. Iako je tematski vezan za Drugi svetski rat, Lalićev pripovedni fokus manje leži na prikazu sukoba partizana i okupatora, a više na pripovedanju o bratoubilačkom sukobu između partizana i četnika.Sam naslov Svadba je simboličan i u prenesenom smislu označava komunističku revoluciju, to jest, venčanje komuniste sa slobodom.„Lelejska gora“ je roman srpskog književnika Mihaila Lalića objavljen 1957. u izdanju beogradske izdavačke kuće Nolit. Dopunjeno i prepravljeno izdanje romana štampano je 1962. Smatra se Lalićevim najboljim književnim ostvarenjem i jednim od važnijih romana posleratnog modernizma u srpskoj književnosti.

Sabrana dela I-IV

Mihailo Lalić
LELEJSKA GORA
SVADBA
HAJKA
ZLO PROLJEĆE
Autor Lalić, Mihailo, 1914-1992 Naslov Zbirka Dela Mihaila Lalića Godina 1965 Izdanje 4. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Nolit, 1965 
Mihailo Lalić (Trepča, 7. oktobar 1914 — Beograd, 30. decembar 1992) bio je crnogorski i srpski književnik, akademik SANU i CANU i junak socijalističkog rada.
„Svadba” je roman srpskog književnika Mihaila Lalića objavljen 1950. u izdanju beogradske izdavačke kuće Prosveta. „Svadba” je Lalićev prvi roman i sa njim je započeo niz romana o narodnooslobodilačkoj borbi partizana na prostoru Crne Gore. Oblikovan je u vidu zaokružene epizode iz života partizana Tadije Čemerkića, koja započinje njegovim hapšenjem i dovođenjem u kolašinski zatvor proleća 1943. Iako je tematski vezan za Drugi svetski rat, Lalićev pripovedni fokus manje leži na prikazu sukoba partizana i okupatora, a više na pripovedanju o bratoubilačkom sukobu između partizana i četnika.Sam naslov Svadba je simboličan i u prenesenom smislu označava komunističku revoluciju, to jest, venčanje komuniste sa slobodom.
„Lelejska gora“ je roman srpskog književnika Mihaila Lalića objavljen 1957. u izdanju beogradske izdavačke kuće Nolit. Dopunjeno i prepravljeno izdanje romana štampano je 1962. Smatra se Lalićevim najboljim književnim ostvarenjem i jednim od važnijih romana posleratnog modernizma u srpskoj književnosti.


Mihailo Lalić LELEJSKA GORA SVADBA HAJKA ZLO PROLJEĆE domaća književnost stara knjiga polovna knjiga antikvarna knjiga

Sinagoge i jevrejsko nasleđe u Jugoistočnoj EvropiMeđunarodni naučni zbornikUrednik	Rastislav Stojsavljevic*Naslov: Sinagoge i jevrejsko nasleđe u jugoistočnoj Evropi : međunarodni naučni zbornik / [glavni i odgovorni urednik Rastislav Stojsavljević] = Synagogues and Jewish heritage in Southeastern Europe : international scientific proceedings / [editor-in-chief Rastislav Stojsavljević]Uporedni naslov: Synagogues and Jewish heritage in Southeastern EuropeVrsta građe: zbornik radova na konferencijiJezik: srpski, engleskiGodina: 2021Izdavanje i proizvodnja: Novi Sad : Arhiv Vojvodine, 2021 (Beograd : Službeni glasnik)Fizički opis: 525 str. : ilustr. ; 24 cm*REČ UREDNIŠTVADragi čitaoci, pred vama je Zbornik naučnih radova sa tematikom sinagoga i drugih jevrejskih verskih objekata na prostoru Jugoistočne Evrope. Ideja uredništa je bila da prikupi relevantne i renomirane istraživače iz pomenute oblasti i doprinese boljem razumevanju jevrejske kulture i tradicije na ovim prostorima.Broj sinagoga u Jugoistočnoj Evropi bio je značajan do druge polovine XX veka. Tada, najviše pod uticajem komunističkih režima, u Jugoslaviji, Mađarskoj i Bugarskoj, sinagoge su polako gubile svoj značaj. Objekti jevrejskog kulturnog nasleđa, nezaštićeni od strane država, nisu održavani. Neki su srušeni, nekima je promenjena namena pa su pretvarani u magacine, stočne objekte, domove kulture i slično.Mali broj postojećih sinagoga su svedoci vremena većeg broja jevrejskog naroda na prostoru Jugoistočne Evrope i njihovog uticaja na tadašnje društvo. Najveći broj sinagoga na ovom prostoru je izgrađivan krajem XIX veka i u prvim decenijama XX veka. Jačanje cionističkog pokreta u Velikoj Britaniji i kontinentalnom delu Evrope uticao je da veliki broj država dozvoli jevrejskom narodu slobodno ispovedanje vere i gradnju svojih hramova. Drugi svetski rat je to prekinuo. Sinagoge i ostali verski objekti su rušeni, a jevrejsko stanovništvo u Holokaustu gotovo dovedeno do istrebljenja.Današnje sinagoge predstavljaju trag u vremenu koji zbog pijeteta prema mnogostradalnom jevrejskom narodu bi trebalo očuvati, dok na srušene sinagoge i druge verske objekte ostaje sećanje i nezaborav.*Sadržaj: Vojvodina, Mađarska, Kruševac, Novi Sad, Bačka Palanka, Novi Sad, Subotica, Zagreb, Sombor, Sarajevo, Zrenjanin;

Sinagoge u jugoistocnoj Evropi

Sinagoge i jevrejsko nasleđe u Jugoistočnoj Evropi
Međunarodni naučni zbornik
Urednik	Rastislav Stojsavljevic
*
Naslov: Sinagoge i jevrejsko nasleđe u jugoistočnoj Evropi : međunarodni naučni zbornik / [glavni i odgovorni urednik Rastislav Stojsavljević] = Synagogues and Jewish heritage in Southeastern Europe : international scientific proceedings / [editor-in-chief Rastislav Stojsavljević]
Uporedni naslov: Synagogues and Jewish heritage in Southeastern Europe
Vrsta građe: zbornik radova na konferenciji
Jezik: srpski, engleski
Godina: 2021
Izdavanje i proizvodnja: Novi Sad : Arhiv Vojvodine, 2021 (Beograd : Službeni glasnik)
Fizički opis: 525 str. : ilustr. ; 24 cm
*
REČ UREDNIŠTVA
Dragi čitaoci, pred vama je Zbornik naučnih radova sa tematikom sinagoga i drugih jevrejskih verskih objekata na prostoru Jugoistočne Evrope. Ideja uredništa je bila da prikupi relevantne i renomirane istraživače iz pomenute oblasti i doprinese boljem razumevanju jevrejske kulture i tradicije na ovim prostorima.
Broj sinagoga u Jugoistočnoj Evropi bio je značajan do druge polovine XX veka. Tada, najviše pod uticajem komunističkih režima, u Jugoslaviji, Mađarskoj i Bugarskoj, sinagoge su polako gubile svoj značaj. Objekti jevrejskog kulturnog nasleđa, nezaštićeni od strane država, nisu održavani. Neki su srušeni, nekima je promenjena namena pa su pretvarani u magacine, stočne objekte, domove kulture i slično.
Mali broj postojećih sinagoga su svedoci vremena većeg broja jevrejskog naroda na prostoru Jugoistočne Evrope i njihovog uticaja na tadašnje društvo. Najveći broj sinagoga na ovom prostoru je izgrađivan krajem XIX veka i u prvim decenijama XX veka. Jačanje cionističkog pokreta u Velikoj Britaniji i kontinentalnom delu Evrope uticao je da veliki broj država dozvoli jevrejskom narodu slobodno ispovedanje vere i gradnju svojih hramova. Drugi svetski rat je to prekinuo. Sinagoge i ostali verski objekti su rušeni, a jevrejsko stanovništvo u Holokaustu gotovo dovedeno do istrebljenja.
Današnje sinagoge predstavljaju trag u vremenu koji zbog pijeteta prema mnogostradalnom jevrejskom narodu bi trebalo očuvati, dok na srušene sinagoge i druge verske objekte ostaje sećanje i nezaborav.
*
Sadržaj: Vojvodina, Mađarska, Kruševac, Novi Sad, Bačka Palanka, Novi Sad, Subotica, Zagreb, Sombor, Sarajevo, Zrenjanin;


Sinagoge i jevrejsko nasleđe u jugoistočnoj Evropi
Međunarodni naučni zbornik

Sinagoge u jugoistočnoj Evropi

Vladan ĐorđevićUspomeneUspomene iz srpsko - turskog rata (odlomci)*Hipokrat (Vladan) Đorđević (Beograd, 21. novembar/3. decembar 1844 — Baden, 31. avgust 1930), poznat i kao doktor Vladan, bio je srpski političar, diplomata, lekar, oficir, književnik i akademik. Đorđević je bio predsednik ministarskog saveta Kraljevine Srbije, sanitetski pukovnik i osnivač Srpskog crvenog krsta i Srpskog lekarskog društva.*dr Vladan Đorđević prvih dana Srpsko-turskog rata 1876. učestvuje u zbrinjavanju ranjenika. U Mramorskoj bici radio je u improvizovanom previjalištu pod razapetim zavojišnim šatorom, a odatle po ledini, na prostrtim asurama i ćebadima, kao i po okolnim kućama nalazili su se ranjenici, kojima je trebalo pomoći. Sve to nije ličilo na sanitetsku stanicu, ali ranjenici su pristizali.Major dr Vladan Đorđević u početku rata bio je načelnik saniteta Južnomoravske divizije, potom načelnik saniteta sjedinjene moravsko-timočke vojske pod komandom generala Černjajeva, a zatim i načelnik saniteta srpske vojske.Kao najbliži učesnik, značajnijih događaja Srpsko-turskog rata, dr Vladan Đorđević pripoveda ne samo iz ugla lekara, već i iz ugla diplomate, političara, ali i običnog čoveka, o susretima i druženjima sa knezom Milanom, generalom Černjajevim, pukovnikom Rajevskim, kapetanom Radomirom Putnikom, engleskim i ruskim lekarima, kao i svim nedaćama i stradanjima srpskih vojnika u zastrašujućim ratnim operacijama.

Uspomene

Vladan Đorđević
Uspomene
Uspomene iz srpsko - turskog rata (odlomci)
*
Hipokrat (Vladan) Đorđević (Beograd, 21. novembar/3. decembar 1844 — Baden, 31. avgust 1930), poznat i kao doktor Vladan, bio je srpski političar, diplomata, lekar, oficir, književnik i akademik. Đorđević je bio predsednik ministarskog saveta Kraljevine Srbije, sanitetski pukovnik i osnivač Srpskog crvenog krsta i Srpskog lekarskog društva.
*
dr Vladan Đorđević prvih dana Srpsko-turskog rata 1876. učestvuje u zbrinjavanju ranjenika. U Mramorskoj bici radio je u improvizovanom previjalištu pod razapetim zavojišnim šatorom, a odatle po ledini, na prostrtim asurama i ćebadima, kao i po okolnim kućama nalazili su se ranjenici, kojima je trebalo pomoći. Sve to nije ličilo na sanitetsku stanicu, ali ranjenici su pristizali.
Major dr Vladan Đorđević u početku rata bio je načelnik saniteta Južnomoravske divizije, potom načelnik saniteta sjedinjene moravsko-timočke vojske pod komandom generala Černjajeva, a zatim i načelnik saniteta srpske vojske.
Kao najbliži učesnik, značajnijih događaja Srpsko-turskog rata, dr Vladan Đorđević pripoveda ne samo iz ugla lekara, već i iz ugla diplomate, političara, ali i običnog čoveka, o susretima i druženjima sa knezom Milanom, generalom Černjajevim, pukovnikom Rajevskim, kapetanom Radomirom Putnikom, engleskim i ruskim lekarima, kao i svim nedaćama i stradanjima srpskih vojnika u zastrašujućim ratnim operacijama.


Vladan Đorđević
Uspomene
Uspomene iz srpsko - turskog rata (odlomci )

Grupa TNT - Alan Ford

SCENARIO Max Bunker CRTEŽ Magnus